Dichtbij Peter (54) heeft een dochter met een borderlinestoornis “Overal waar ik ga, neem ik mijn telefoon mee. Tot voor kort was ik ieder moment van de dag bang dat ik gebeld zou worden dat mijn dochter Renee in de problemen is. Onzekerheid, spanning, schuldgevoelens, woede, verdriet en uitputting beheersten lange tijd mijn leven en dat van mijn gezin. Door haar ziekte ben ik nooit meer onbezorgd. Het was een hele stap, maar toen Renee 14 jaar was, besloten we hulp te zoeken. In zes jaar tijd is Renee uiteindelijk zeven keer opgenomen. Ze verwondde zichzelf en nam een aantal keren een overdosis. Nu weten we dat Renee een borderlinestoornis heeft. Gezag ontaardt bij haar in een machtsstrijd. Ze verzet zich tot het gaatje én er overheen. Na behandeling in het Sophia Kinderziekenhuis en bij Yulius gaat het op dit moment redelijk goed met Renee. Ze woont op kamers en rondt dit jaar haar havo af. Daarna wil ze de hbo-opleiding Europese Studies gaan volgen. Als spanningen oplopen heb je weinig tijd of energie voor je partner en voor andere kinderen in het gezin. Mijn zoons hebben dingen gezien die kinderen niet horen te zien. Je moet je voorstellen dat je zus je moeder bedreigt met een mes. Daarom ben ik lid geworden van de ouderraad van Yulius. Ik informeer hulpverleners en overheden over wat het betekent voor een gezin als een kind een psychiatrische aandoening heeft. Als bijvoorbeeld ambtenaren begrijpen wat de consequenties zijn van een psychiatrische aandoening kunnen ze betere keuzes maken.” Nooit meer onbezorgd
24 Online Touch Home