De Londense Moslimleider Hani Al-Sibaai deed in februari 2005 een verklaring, waarin hij de slachtingpartijen rechtvaardigde die werden gepleegd door de Moedjahedien van Al-Zarqawi in Irak: "Baseren deze mensen zich op de Islamitische wet, of niet? Ze beweren dat ze dat doen, en om het te ondersteunen, zeggen ze dat het afslachten [van mensen] in een Hadith verscheen door [toedoen van] de Profeet, die authentiek was verklaard door Sjeik Ahmad Shaker. De Profeet zei tegen de Quraish-stam: 'Ik heb een slachtpartij bij jullie uitgevoerd,’ waarbij hij dit gebaar maakte. Maar dit zijn religieuze kwesties die kunnen worden betwist… De Profeet sloeg spijkers in hen en stak de ogen uit van mensen van de 'Urayna Stam. Ze waren slechts een groep dieven die van schapenherders stalen, en de Profeet sloeg spijkers in [hun ogen] en gooide hen [op de grond] in het AlHrara-gebied en liet ze daar achter om te sterven [in de woestijn]. Hij verblindde hen en hakte hun armen en benen af aan tegenovergestelde zijden. Dit is wat de profeet deed met een onbelangrijke kwestie – laat staan [wat hij doet] bij oorlog."51 Zoals we in hoofdstuk 8 al zagen, verklaarde een schrijver op een Brits Moslim-internetforum in juli 2006: "Ik ben deze vuile, smerige Israëlische honden zo zat. Moge Allah hen vervloeken en hen allemaal vernietigen, en mogen ze hetzelfde lot ondergaan als Banu Qurayzah!"52 De meeste Westerse regeringen en wetshandhavers zouden al deze bovenstaande voorbeelden afwijzen als het verdraaien van Islam. Ze zeggen dat Islam gekaapt is door extremisten, maar dat de echte kern van Islam vredelievend is. Maar we hebben alle woorden en daden van Mohammed gezien, zoals ze in de vroege Islamitische tradities beschreven zijn. Wij weten nu ook dat jihadisten juist naar deze voorbeelden verwijzen. Deze tradities en voorbeelden van Mohammed zijn simpelweg beschreven in de Islamitische tradities, en deze laten geen ruimte voor een vredelievend beeld Mohammed en Islam. Waarom laten Westerse apologeten en politici toch een ander beeld zien? Westerse functionarissen verwijzen vol vertrouwen naar reguliere Moslims die net als de meeste mensen terrorisme verafschuwen en het westerse pluralisme accepteren, maar deze groepen hebben ondanks hun vermeende meerderheidspositie erg veel moeite om betrouwbare woordvoerders te vinden. En dergelijke functionarissen plaatsen zichzelf vaak in een bijzondere positie door te beweren dat Moslims die terreur steunen slechts een kleine minderheid zijn, maar tegelijkertijd erkent en ondersteunt deze kleine minderheid het leiderschap van vrijwel elk belangrijk Moslimorgaan. En bovendien is het is duidelijk dat de overgrote meerderheid die jihadgeweld afwijst, niets wil of kan doen om hen van deze machtsposities los te maken en te verdrijven. Een beangstigende realiteit Vanzelfsprekend kunnen veel niet-Moslims de realiteit van wat Mohammed deed en leerde niet accepteren, omdat de implicaties ervan simpelweg te beangstigend zijn. Velen gaan ervan uit dat het identificeren van de elementen van de Islam die tegenwoordig jihadgeweld aanwakkeren alleen maar zal leiden tot een “botsing van beschavingen”. En dat het openbaren 144
145 Online Touch Home