Jaargang 5—editie3—december 2006 MOGEN WIJ ONS EVEN VOORSTELLEN. Het bestuur v.l.n.r. Voorzitter: Secretaris: Léon van Dun uit Beesd. Kees van Dun uit Duiven. Penningmeester: Jan van Dun uit Etten-Leur. Lid: Lid: Ad Potters– van Dun uit Breda. Eugène van Dun uit Boxtel. tel. 0345-68 21 02 tel. 0316-26 44 19 tel. 076-501 60 95 tel. 076-565 06 35 tel. 0411-68 34 27 Contributie of donateurschap voldoen !!! Rekeningnummer van de FVS van DUN is: 17.48.88.252 t.n.v. F.V. Stamboom van Dun te Etten-Leur Onze contributie is slechts 15,- euro per adres per jaar. Indien u tijdens het lopende jaar lid wordt betaald u een evenredig deel. www.vandunstamboom.nl Hier vindt u ons op internet met vele foto’s en in kleur INHOUD. Adverteerders. Bestuur/Inhoud/Colofon. Van de Voorzitter. Eendracht maakt macht. Pieter d’n Irste. Onze reis naar Londen. Kwartierstaat Léon van Dun. Frans en Nellie 65 jaar getrouwd. Nieuwjaarswens. Familiaris. Adverteerders. Redactie: . pag. pag. pag. pag. pag. pag. pag. pag. pag. pag. 2 3 4 4 6 7 8/9 pag. 12 13 14 15 Kees van Dun, Kraanvogelstraat 1, 6921 WS, Duiven Eugène van Dun Vormgeving: Patricia van Dun 3
en de inhoud is sterk uitnodigend. Ik wens u veel leesplezier in deze donkere maanden en wens u namens het gehele bestuur zalige kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar. Beesd, december 2006 Léon, voorzitter EENDRACHT MAAKT MACHT! Beste allemaal, zoals u wel of niet weet is er ook een BelgiLéon van DUN, Beesd Beste leden, Het verheugd mij te constateren dat vier bestuursleden vanaf de oprichting van onze familievereniging nog steeds zitting hebben in het bestuur. Dat geeft toch wel een indruk van de sfeer binnen ons bestuur. Natuurlijk blijven wij constant op zoek naar nieuwe (kandidaat) bestuursleden voor de verdere continuïteit van de vereniging. Heeft u interesse? Meld u aan! Wist u overigens dat de naam van het verenigingblad DunDoenerij een speciale betekenis heeft voor mij? Als sche familievereniging. Een aantal leden is zelfs lid van beide verenigingen. Ook de besturen hebben regelmatig contact met elkaar, want uiteindelijk behoren we toch tot EEN familie. Dat pas in 1831 België zich afscheidde van Nederland bestuur hadden wij een naam voor het periodieke familieorgaan bedacht. Vele namen waren de revue gepasseerd. Maar het deed mij deugd dat er uiteindelijk gekozen is voor de huidige naam DunDoenerij, omdat mijn in 2001 overleden broer in een streekkrantje een vaste ludieke rubriek onder die naam had. Een postuum eerbetoon dus aan Fred van Dun. Zo is er veel hetzelfde gebleven sedert de oprichting van de vereniging in de afgelopen jaren. Wat wel veranderd is, is het blad. Wat vindt u van de nieuwe lay-out? Dat is weer verbeterd en nog fraaier vormgegeven, met grote dank aan onze Kees. Het oogt als een glossy magazine, 4 doet er niets aan af, dat onze familie reeds vanaf ca 1350 -1400 de naam “van DUN” voert en wij met z’n allen EEN grote familie vormen. Al eerder zijn er stemmen opgegaan bij zowel de Belgische als onze vereniging om samen “meer” activiteiten te ontwikkelen, zoals het lopende, van Dunnenboek, en nieuw is het plan om samen een familiedag te organiseren Nassau. Baarle-Nassau – Baarle-Hertog, is daar waar de Belgen en de Nederlanders meer met elkaar samenwerken dan waar ook. Wij, de Nederlandse, en de Belgische vereniging vinden dat een ideale omgeving om onze familiedag deze keer te laten samensmelten, als Grootfamiliedag, Behalve kleine afstemmingsproblemen zien wij als organisatiecomité vooralsnog geen onoverbrugbare problemen. Toch willen wij alle leden welke altijd onze familiedagen bezoeken en de leden welke nu ook interesse hebben om de GROOT familiedag te bezoeken, te raadplegen. Wij willen dit doen via een paar vragen. in Baarle
(Voor enkele leden misschien “ een beetje water bij de wijn” voor andere misschien wel.een reden en/of kans om nu wel te komen! In de volgende uitgave van Dundoenerij en op de Site, wordt de uitslag van de door u beantwoorde vragen bekend gemaakt. Wij rekenen er dan ook op dat vele leden de volgende vragen willen beantwoorden: Vermeldt mer…………. GROOT familiedag op zondag Uw lidmaatschapnumja/nee Algemene Ledenvergadering te houden na gezamenlijke avondmaaltijd Evt opmerking. ……. ja/nee Per email, brief/of briefkaart (mag ook per prentbriefkaart van uw woonplaats) gericht aan de secretaris, beantwoordt u de vragen. uw stem geldt, antwoordt u niet, dan moet u zich schikken naar de mening van de beantwoorders. Wij zien uw antwoord graag tegemoet voor zondag 14 januari 2007 Wij, het organisatiecomité, hopen dat heel veel leden de vragen zullen beantwoorden en inzenden, waardoor wij een gefundeerde beslissing kunnen men. Hopelijk tot neziens op de Grootfamiliedag medio begin september 2007 PIETER VAN DUN is Prins Pieter d'n Irste. De twintigste stadsprins van Kruikenstad sinds 1964. Tilburg 11-11-feest nog aan om met veel jeugdig elan van de tafel te springen. Als Prins Pieter d'n Irste deed hij het 's avonds gecontroleerder, bang voor een vroegtijdige blessure. De nieuwe prins van Kruikenstad was een verrassing en voor velen een onbekende, toen hij op een stikdonker podium omringd met veel rook zich presenteerde. De spanning was er tot het laatst ingebleven tijdens een leuk in elkaar getimmerde show met streetdancers, goochelaar, tapdanseressen en 'conferencier' Gerard Korthout. Zoon Joost kreeg dan toch zijn zin. Vorig jaar tikte hij Pieter aan: 'Goh, pa, wat zou het leuk zijn als jij dat ook een keer zou zijn’. Op dat moment zwaaide en zwierde prins Mark d'n Irste door het Raadhuisstraatje. Zaterdagavond puilden Joost zijn ogen uit toen pa daar zomaar ineens stond: als dé nieuwe stadsprins van Kruikenstad. „Ik had al zoveel namen gehoord, maar niet een keer die van mij. Vaak dacht ik: je zou eens moeten weten Dat vond ik wel grappig. Ik ben een echte carnavalsvierder, maar niet aangesloten bij een vereniging". Sintelboek Pieter van Dun (52), advocaat van beroep, was verrast toen hij in april al werd door Guus Spijkers Als Pieter van Dun durfde hij het zaterdagmiddag tijdens de generale repetitie 5
gevraagd. Rein Steures kwam namens de prinsencommissie even langs om wat te bespreken over het 4 x 11 jubileum. „Na drie kwartier waren we klaar en vroeg hij ineens langs zijn neus weg: wil jij de nieuwe prins worden? Waarom ik? Was mijn reactie. Maar Rein gaf geen antwoord. Dat staat in het sintelboek. Later mag ik daarin lezen waarom de keus op mij viel": In zijn vrije tijd is Pieter van Dun een verwoed wielrenner.„We hebben een clubje dat al 27 jaar bestaat: NLMDF (Niet Lullen Maar Door Fietsen). We rijden ook grote klassiekers. En de Mont Ventoux hebben we al een keer beklommen." Als prins hoopt Pieter I een hechte band te krijgen met de Tilburgers: „Ik vind dat een prins zichtbaar moet zijn. Tijdens het Kaajbandenfestival moet ik het zo regelen dat ik geen bezoeken hoef af te leggen, maar dat ik me vrij kan bewegen op de Korte Heuvel. Ik ben een echte Tilburger, maar ga als prins straks niet bewust plat praoten. Mijn Brabantse tongval moet voldoende zijn". Prins Pieter ziet tot nu toe alleen maar positieve dingen. Maar tegen één opdracht zit hij gruwelijk aan te hikken. Het bakje, waarmee hij. op carnavalszaterdag omhoog wordt getakeld samen met zijn adjudant Henri Verbeek. „Ik probeer er nog maar niet aan te denken, maar ik heb vreselijk veel last van hoogtevrees." Dankbaar ontleent aan het Brabantsdagblad ONZE REIS NAAR LONDEN. Wat gaat er zoal aan vooraf ? le reis boeken met: of vliegtuig of trein of ferry 2e hotel bespreken. 3e informatie zoeken over Londen. Dit kan allemaal via Internet of Reisbu6 reau. 4e neem voldoende Engelse Ponden mee, want Engeland is duur!!!! Je kunt er overigens overal pinnen. ONZE EERSTE DAG. Onze vlucht gaat om 7.20 uur vanaf Rotterdam naar Stansted. Stansted Airport Aankomst op 7.10 uur. In de aankomsthal van het vliegveld hebben wij een ticket gekocht voor de bus, NATIONAL EXPRESS. Vertel er wel bij, dat je 65+ of ouder bent en dat je dus reductie wilt. Wij hadden een enkele reis voor 2 personen voor 10 Engelse Ponden naar het centrum van Londen. Deze trip duurt ongeveer 1,5 uur, afhankelijk van de verkeersdrukte. Er gaat ook een trein naar VICTORIA STATION. Van daaruit kun je dan met bus of ondergrondse naar alle kanten. Afhankelijk van waar je hotel ligt. Wij zijn aan het einde van OXFORD STREET, halte MARBLE ARCH, uitgestapt. Wij stonden toen, zeg maar, hartje Londen. Nu waren we al eens eerder in Londen geweest, maar dat was met een gezelschap met gids. Dan wordt je geleidt en gebracht met de bus tot voor de deur van alle bezienswaardigheden, die op het programma staan. Wij moeten dus nu zelf onze weg zoeken en hiervoor hadden we al in Holland op internet gezocht en wat gidsen gekocht bij boekhandel ANWB. Na een lekker kopje koffie, hebben we een taxi genomen naar ons hotel. Men zegt, dat de zwarte taxi's het voordeligst zijn. Het krioelt van de taxi's daar, dus je hoeft nooit lang te wachten. In elk hotel geeft men aan de receptie alle mogelijke informatie. Wij kregen een kaart, THE CENTRAL LONDON BUS GUIDE. Hierop staan alle nummers van de bussen vermeld, zodat je precies kan zien welke bus je waarheen moet nemen. Je kunt voor 3,50 Pond een dagkaart voor en/of
de bus kopen. Hiermee kun je van alle bussen de hele dag gebruik maken. Bus in, bus uit en je hebt verder voor de bus geen geld meer nodig, en je BUS GUIDE geeft precies aan welke bus je moet nemen. Het krioelt van de rode dubbeldekkers met nummer en die rijden werkelijk overal af en aan. Wij dus nog die eerste dag met de bus naar ons doel van deze trip; ST. MARGARET'S CHURCH. Hier hangt een epitaaf van een onzer voorvaderen n.l. CORNELIUS VAN DUN. Normaal mag er niet gefilmd of gefotografeerd worden, maar als je de dienstdoende koster, op die dag Nigel Harris, verteld wie je bent en waarvoor je helemaal uit Holland bent gekomen, krijg je alle vrijheid. Deze man was uiterst vriendelijk en zelfs, omdat er een valse lichtin7
8
9
val was door de zon, ging hij de lichten in de kerk aandoen. Hij heeft met ons staan praten en was zeer belangstellend. Alhoewel ik natuurlijk deze Cornelius van Dun nooit heb gekend, doet het je toch wel wat, dat een van jouw voorvaderen daar in zo'n bekende kerk hangt. Hij ligt hier ook begraven in een tombe, maar daar kom je niet bij. Wie was CORNELIUS VAN DUN.???? In een krantenartikel van Maandag 18 Juli 1988 wordt zijn staat van dienst uitvoerig beschreven. Voor diegenen, die dit krantenartikel niet kennen, volgt nu een korte samenvatting: CORNELIS VAN DUN, geboren in 1483 te Breda en begraven in London op 4 September op 94 jarige leeftijd, dus in 1577. In de beroemde St. Margaret's kerk te Londen hangt een epitaaf van hem, gekleed in het rood van de beefeaters. Op het grafschrift onder zijn beeltenis staat de volgende tekst; Cornelius van Dun ligt hier begraven, geboren te Breda in Brabant. Soldaat onder Koning Henri VIII bij de slag van Doornik, lid der lijfwachten en kamerheer voor Koning Henri VIII, Koning Edward, Koningin Mary en Koningin Elisabeth in eer en vertrouwen. Hij leefde als een zorgzaam man voor arme mensen. Hij bouwde aan het eind van zijn leven op eigen kosten 20 huizen voor arme weduwen. Dit is slechts een korte samenvatting, maar voor diegenen, die graag dat blad uit de krant van 1988 willen hebben, neem contact op met ons bestuurslid Kees van Dun voor een kopie. Wij hebben dus met die koster staan praten en gefilmd en gefotografeerd. Er hangt in deze kerk boven achter hoofdaltaar een prachtig 10 het glas in lood raam. Waarschijnlijk rond 1526 in Holland gemaakt. Onze tweede dag in LonJan en Rina tijdens de familiedag den hebben we anders ingevuld, maar geloof het of niet, we kwamen uiteindelijk toch weer in de bewuste St. Margaret - s Church terecht. Daar de lichtinval nu veel beter was, zijn we weer aan het filmen en fotograferen gegaan. Direct staat er dan weer een koster bij je. Vandaag had er een andere man dienst. Zijn naam is Peter J. Craggs. Wij mochten zelfs even op de banken gaan staan. (wel zonder schoenen natuurlijk!!!)Deze Peter ging uit het archief een dik boek te voorschijn halen. Hij vertelde ons, dat rond 1890 een journalist dat bewuste boek heeft samengesteld. Hierin staan alle epitafen, borstbeelden, schilderijen en noem maar op, wat er zoal in de St. Margaret's Church hangt, per pagina vermeld en vertaald. Hierin dus ook een pagina met Cornelius van Dun met onderschrift. Wij ontdekten overigens nog wel een grote fout, want de goede man heeft vertaald, dat Cornelius van Dun destijds 2 huizen, in plaats van 20 huizen voor arme weduwen heeft laten bouwen. Ik weet niet of die koster hier melding van zal maken, maar in dat boek staat dus een fout. De laatste 2 dagen van ons verblijf in Engeland hebben we doorgebracht met mensen, die we 19 jaar geleden op vakantie in Majorca hebben ontmoet. Wel altijd contact gehouden, maar al die tijd niet meer gezien. Wij zijn vanaf ons hotel met een
taxi naar Victoria station gegaan en vandaar met de Gatwick express naar Gatwick Airport. Deze vertrekt elke 15 minuten en de reis duurt precies een half uur. Daar hadden we met onze vrienden afgesproken. Leuk weerzien en Zondagavond weer terug naar Rotterdam Airport vanaf Stansted Airport. Dit was onze reis naar Londen. NU VOLGT NOG WAT UITLEG en een vertaling ter nadere informatie. Wat is precies een EPITAAF? Epitaphion= grafschrift. Betekende oorspronkelijk alleen grafschrift. Sedert de 15` eeuw is de term overgegaan op grafmonument, speciaal als het tegen een zuil of muur is aangebracht. Het uitvoerige grafschrift (in proza of poezie) werd veelal omlijst door wapens en al of niet omringd door beeldengroepen. Soms ook kregen de epitafen de vorm van kunstig besneden en beschilderde wandborden, die in de Italiaanse barok uitgroeiden tot volledige altaren. In de winkel van de Westminster Abbey, die vlak naast de St. Margaret's Church staat, hebben we een boekje gekocht. Hierin staat op blz.. 30 en 31 een verhaal over de St. Margaret's Church en daarin staat ook Cornelius van Dun vermeld. Wij hebben deze bewuste bladzijden voor u vertaald. ST.MARGARET"S CHURCH. Tussen de Abbey en de Parlementsgebouwen staat de St.Margaret's Church. Deze kerk is gebouwd door de monniken van Westminster als een plaats van aanbidding voor hun dienaren en voor ieder, die woonde en werkte in de omgeving. Een van de monniken was aangesteld door de abt om daar de diensten te leiden. St.Margaret's Church mag dan in de schaduw van de Abbey liggen, maar deze kerk heeft een fascinerende eigen geschiedenis. Samuel Pepys, de beroemde schrijver, is hier in 1655 getrouwd; evenals Winston Churchill in 1908. Heden is de kerk toevertrouwd aan de zorg van de deken en het kapittel en een van de kanunniken van de Westminster is ook rector van St.Margaret's. In 1614 werd St.Margaret's de parochiekerk van the House of Commons (Lagerhuis> Kamer) en sindsdien hebben leden van het Parlement hier regelmatig erediensten. In 1918 heeft Lloyd George voor het Lagerhuis in St. Margaret's dienst geleid om de wapenstilstand te ondertekenen. Sir Winston Churchill deed hetzelfde aan het einde van de 2e Wereldoorlog in 1945. Aan het begin van elk nieuw Parlement wordt een speciale dienst gehouden en er vinden ieder jaar vele parlementaire dopen, huwelijken en herdenkingen plaats in St. Margaret's. De gevel aan de zuidzijde is gereserveerd voor de voorzitter van the House of Commons; de Parlementaire staf is gegraveerd aan het eind van de gevel. Het is gemakkelijk de prachtige omvang te ontdekken van de St. Margaret's omdat deze kerk naast the Abbey staat. De tegenwoordige kerk werd gebouwd tussen 1482 en 1523 en heeft een merkwaardig Gotisch interieur. Aan de oostzijde is een gebrandschilderd raam, waarschijnlijk gemaakt in Holland rond 1526. Het is een herinnering aan het huwelijk van Henry VIII met zijn eerste vrouw Catherine of Aragon. Het werd echter niet eerder dan in 1758 geplaatst. Daaronder hangt een gravure, gemaakt van lindehout, uit de 18e eeuw, die gebaseerd is op Titan's avondmaal uit Emmaus. De vergulde altaarschermen, die deze gravure omlijsten, werden eerder deze eeuw aangebracht. Een ander opmerkelijk glaswerk in St. Margaret's is een raam boven de westelijke deur, dat herinnert aan Sir Walter Raleigh, die onder het altaar begraven werd. Ook in de westelijke vleugel hangt een raam ter 11 een
herinnering aan de dichter John Milton, die in de St. Margaret's parochie woonde en ter kerke ging. In de zuidelijke zijbeuk hangt een aantal ramen gemaakt door John Piper en geplaatst in 1966. St.Margaret's. heeft haar eigen deel in opmerkelijke monumenten en gedenkschriften. De oudste herinnert aan CORNELIUS VAN DUN, die in 1577 stierf. Zijn beroep was lid van de lijfwacht van de Engelse koningen, maar zijn herinnering leeft voort in de armenhuizen, die hij, op eigen kosten, heeft laten bouwen voor de armen van de parochie. Bij de oostelijke deur hangt een gedenkplaat ter herinnering aan William Caxton, die voor het eerst de drukpers toepaste in Engeland voor de documenten van The Abbey. Aan de noordelijke gevel hangt een herinnering aan de Boheemse kunstenaar Wenceslaus Hollar. Zijn werk omvat enkele van de eerste gravures, die we van de Westminster Abbey hebben. Een andere gedenkplaat in de zuid beuk herinnert ons aan Philips Brooks, bisschop van Massachusetts. Hij was in zijn tijd een gevierd predikant, maar tegenwoordig is. hij het meest bekend om zijn gedicht, dat begint met "0 little Town of Bethlehem", dat op muziek is gezet en een populair kerstlied werd. Jan en Rina van Dun. Jan en Rina ontzettend bedankt voor jullie mooie verhaal en de leuke manier van schrijven, laat dit een voorbeeld zijn voor anderen, mogen we ook hopen we op vervolgstukken van jullie hand. BEDANKT!!! Red. FRANS EN NELLIE VAN DUN 65 JAAR GETROUWD 'Nog steeds met de auto naar de 12 kapper' Er zijn niet veel mensen die het Frans van Dun (89) en zijn vrouw Nellie (91) kunnen navertellen, maar vanaf volgende week vormen zij toch echt een briljanten paar. Dinsdag 14 november is het 65 jaar geleden dat het echtpaar in Oisterwijk in het huwelijk trad, een heugelijk feit dat uitgebreid gevierd wordt in woonzorgcentrum De Beemden in Sint-Michielsgestel. Sinds 2001 wonen de in Boxtel geboren Van Dun en zijn uit Oisterwijk afkomstige echtgenote in het zorgcentrum. ,,We hebben het goed hier", aldus Frans. Hoewel Van Dun al lange tijd niet meer in zijn geboorteplaats woont, voelt hij zich nog altijd een rasechte Boxtelaar. ,,Ik ben er heel trots op dat een echte Boxtelaar als Jan van Homelen jarenlang burgemeester is geweest van de gemeente. Ik kon het vroeger goed vinden met zijn vader, samen gingen we graag vissen. Ook was hij net als ik actief als voetballer. Zelf heb ik van mijn dertiende tot ongeveer mijn twintigste bij Juliana gespeeld, maar toen ik verkering kreeg met Nellie ben ik gestopt met voetballen", vertelt Frans. Ondanks hun hoge leeftijd zijn Frans en Nellie nog redelijk bij de pinken, al is het met name Frans die het woord voert. Zelf hoort hij niet zo goed
Het bestuur van: FamilieVereniging Stamboom van Dun. Wenst alle mensen, heel fijne feestdagen. Een heel voorspoedig en gezond 2007. Vol met stamboomgevoelens, en dat het mag brengen, wat u ervan verwacht. Het bestuur. meer, waardoor mensen met wie hij praat hem recht aan moeten kijken als ze iets tegen hem willen zeggen. Verder verkeert Frans gezien zijn leeftijd in prima conditie. ,,Ik rijd nog steeds zelf auto. Vanochtend ben ik nog met de auto naar de kapper geweest in Boxtel", vertelt hij met een trotse blik. GEHEUGEN Hoewel de geboren en getogen Boxtelaar niet alle jaartallen en namen van personen meteen paraat heeft, is ook met zijn geheugen weinig mis. ,,Nellie en ik hebben elkaar leren kennen op de Boxtelse kermis in het jaar 1935, ruim zeventig jaar geleden. Nellie was met een zus vanuit Oisterwijk naar Boxtel gekomen. Toen ik in de schommel zat, wist ik het al: 'Dat wordt de mijne'", lacht Frans. ,,Na ons huwelijk in november 1941 zijn we in Boxtel gaan wonen in een huis aan de Baroniestraat. Daar hebben we dertig jaar gewoond, waarna we verhuisden naar een zelfgebouwde woning aan de Dorpsstraat in Esch. Hoewel we daar ook zo'n dertig jaar gewoond hebben, hebben we het in Esch minder naar onze zin gehad. We voelden ons als niet-Esschenaren niet echt opgenomen door de bevolking, al hadden we daar wel leuke buren." Frans kan zich nu nog steeds behoorlijk druk maken om de gemeentelijke Esch deel ging uitmaken van de gemeente Haaren. ,,Ik had echt een hekel aan die herindeling. Nu hebben ze er spijt van dat ze bij zo'n armoedige gemeente horen, maar nou is het te laat." AARDAPPELEN Na Boxtel en Esch werd SintMichielsgestel ruim vijf jaar geleden de nieuwe woonplaats van het echtpaar Van Dun. Het bevalt Frans en Nellie uitstekend in het woonzorgcentrum. Frans: ,,Wat wil je; we hebben altijd lekker en 13 herindeling, waardoor
goed eten, de zusters zijn heel zorgzaam en we kunnen het prima vinden met de andere bewoners. Bovendien worden er veel activiteiten georganiseerd in het tehuis. zelf vind ik het heerlijk om te kaarten en doe ik ook mee aan een activiteit als bewegen." Het woord vervelen komt niet voor in het woordenboek van Frans en Nellie. ,,We vermaken ons hier prima. Niet alleen omdat er altijd wat te doen is, maar ook omdat we geregeld bezoek krijgen van onze vier kinderen, zeven kleinkinderen en familie. Ze zijn er dinsdag 14 november allemaal bij als we onze briljanten bruiloft in het zorgcentrum gaan vieren, net als de bewoners natuurlijk. Ook burgemeester Jan Pommer van SintMichielsgestel komt langs om ons toe te spreken en te feliciteren. In de avonduren gaan we met de familie lekker eten en als oud-kok help ik ook een handje mee. Ik mag de aardappelen bereiden." Kok is een van de vele beroepen die Frans heeft uitgeoefend tijdens zijn werkende leven. Terwijl Nellie zich thuis om het huishouden en de kinderen bekommerde, werkte Frans onder meer een paar jaar bij een tuinman, als bakkersknecht in Liempde en bij de slagerij van de Encebe. ,,Daarna had ik dus verstand van groente, vlees én brood. In 1937 ben ik vervolgens als kok gaan werken op de Isabella Kazerne in 'sHertogenbosch." Later was Frans onder meer ook nog actief in het magazijn van de schoenenfabriek Bata in Best en opnieuw in de slagerij van de Encebe in Boxtel. ,,In de jaren zeventig heeft mijn zoon Ad samen met mij een meubelfabriek opgericht in Esch, maar dat bedrijf was geen lang leven beschoren omdat het failliet ging. Later heb ik nog een aantal jaar als assistent-kok gewerkt in een restaurant in 's-Hertogenbosch." BIJEN Na zijn pensionering had Frans nog ge14 noeg om handen. ,,Ik ben een vogelliefhebber, maar heb me met name altijd beziggehouden met bijen. Nellie's grootste hobby is handwerken, in onze kamer in het zorgcentrum hangt een aantal werken van haar", zegt Frans. ,,Samen hebben we heel Europa doorgereisd, maar Nellie is niet meegegaan naar Suriname, het land waar ik zes jaar op rij ben geweest en verknocht aan ben geraakt. Ik lees er nu nog veel over." Frans en Nellie kijken uit naar dinsdag als hun briljanten huwelijksfeest op het programma staat, ook al wordt het wel een lange zit. Frans: ,,Volgens mij begint het feest in de grote zaal om 14.30 uur, waarna we met de familie vanaf een uur of vijf gaan eten en verder feesten. Als het goed is, gaan we door tot een uur of tien. In totaal komt er zo'n man of honderd naar het feest, waaronder ook mensen uit Boxtel en Esch. Ik verheug me er al op." Dit artikel is ontleend aan Brabants Dagblad, met hartelijke dank! FAMILIARIAS Dit keer moeten we afscheid nemen van M.F. van Dun uit Delft. Met zijn 90 jaar was hij toch een van de ouderen van de “van DUNNEN”. Wij wensen allen achterblijvende familie veel sterkte in deze slechte tijden. Bijna iedereen van de familievereniging kende wel die familie uit Moerdijk die laatstelijk nog, samen 1.000 jaar oud vierden. Helaas de tand des tijds vreet door, zo moesten we op 27 november Luus de Ceuster– van Dun laten gaan naar die andere wereld, daar waar men geen pijn kent. Heel veel sterkte en wijsheid wensen wij de achtergebleven familie en bekenden.
1 Online Touch