de bekende familie Lemmens. Hun afstammelingen sluiten allen huwelijken met leden van rijke patriciërsfamilies. Zeker in Breda brengen zij het tot grote welstand. Deze rijkdom blijft in de familie omdat er steeds slechts een zoon alle bezit erft. Als in 1766 Franciscus Henricus van Dunne overlijdt, hertrouwt zijn weduwe in 1769 met baron Jan Joseph Wigbold van Coeverden. Telg uit een van de oudste adellijke geslachten van Nederland. De kinderen uit haar 1e huwelijk worden nu hervormd opgevoed en hun naam verandert in van Dunné. Tevoren was de familie, ondanks de 80 jarige oorlog, het katholieke geloof altijd trouw gebleven en leverde belangrijke financiële bijdragen aan kerken en kloosters. De van Dunné’s bekleden hierna belangrijke ambten in het noorden van het land. Nu vinden we hen vooral terug in Rotterdam, Den-Haag en omgeving. De gegevens van de laatste generaties van Dunné’s heb ik met toestemming van de heer P.K.Pel uit Zwolle mogen overnemen. Zijn broer Cornelis huwt in Chaam met een dochter van de welvarende familie Pijnaerts. In 1534 heeft hij daar een boerderij gekocht. Zijn nakomelingen blijven in Chaam en omgeving het boerenbedrijf trouw. Dat vooral het platteland het moest ontgelden bij oorlog en verder krijgsgeweld hebben we hierboven al vermeld. Zeker ook de 80 jarige oorlog zal er de oorzaak van zijn dat deze Chaamse tak het financieel zeer moeilijk krijgt. Pas rond 1800 gaan zij zich elders vestigen maar behoudens een enkele uitzondering blijft dit toch dit toch Breda en omgeving. De Dunse tak Deze tak is terug te brengen tot ongeveer 1420. Het is de enige tak met nog levende nazaten die teruggaat naar het gehucht Dun zelf. Of er verwantschap is met de andere familietakken valt op dit moment met DNA onderzoek nog niet te bewijzen. Zoals we in de genealogie zelf zullen zien worden eenmaal de kinderen van een vrouwelijke van Dun toch genoemd naar de achternaam van hun moeder en een 2e maal zelfs naar de achternaam van hun grootmoeder die van Dun heet. Dat dit op zich niet abnormaal was in die tijd wordt in dit boek verderop ook uitgelegd. We weten ook dat een persoon uit deze genealogie rond 1600 het beroep van imker uitoefende. Hij was “bieman” en zijn nazaten zijn zich Biemans gaan noemen. Ik heb deze slechts enkele generaties gevolgd. Via Hilvarenbeek gaat deze tak van de van Dun’s rond 1650 naar Oirschot waar zij tot ongeveer 1800 blijven wonen. Daarna verspreidden zij zich in Brabant met een concentratie in Boxtel. 3
10 Online Touch Home