‘We zijn een beetje protectionistisch geworden Steeds meer realiseert hij zich dat de jongeren die in zijn kerk zitten, de jongeren zijn die nóg in de kerk zitten. Er zijn er ook veel die er niet meer zijn, omdat ze geen aansluiting vinden. Het raakt Arie van Oudheusden (62), voorganger van Rafaël Giessenlanden. ‘Het gaat er niet om dat we jongeren betrekken bij het kerkenwerk, het gaat er om dat we het samen doen.’’ Samen optrekken met jongeren om hun generatie te bereiken. Dat is wat Arie nu doet en stimuleert in zijn gemeente. Volgens hem is het geen nieuw fenomeen dat jongeren ruimte krijgen: ‘Toen ik jong was kregen we alle ruimte en gelegenheid. Maar tegenwoordig schijnt mijn generatie te zeggen: ze zijn er nog niet aan toe. Daarmee zeg ik niet dat we jongeren niets te doen geven, maar dat is iets anders dan ruimte creëren. Ruimte geven betekent: zelf opzij stappen. Dat lijken we lastig te vinden. We zijn een beetje protectionistisch geworden.’ De lijm van de samenleving ‘Toen ik opgroeide, was er een andere situatie dan nu. Dan heb ik het met name over de cultuur van de samenleving. lk groeide op in Rotterdam. En ook daar wist iedereen wel wat de kerk was en van de inhoud van de kerk. Zelfs als iemand niet geloofde, werd er nog wel bevestigd wat wij geloofden. Wat ik op school leerde van wie God is, verschilde niet veel van wat ik thuis en van de kerk leerde. Dat bevestigde elkaar. Ik ging voetballen en bad om een doelpunt. lk ging vissen en bad om een vis. En ik ontving, verzamelde geloofskiezels. Al die kiezels wer…Meewandelen en beschikbaar zijn... den met elkaar verbonden door de lijm van de samenleving. Een nieuwe generatie kon gemakkelijk worden uitgedaagd. lederen ging er vanuit dat iemand op eenzelfde manier groot was geworden als vader en moeder dat waren.’ Vertrouwen ‘Natuurlijk waren er ook toen generatieverschillen, maar anders dan nu. Mijn kinderen gingen naar school en moesten beslissen over hun eigen seksuele identiteit. Die werden door de omgeving gedwongen om daarover na te denken. Wat zij op school hoorden, ook van de godsdienstleraar, was compleet anders dan wat ze in de kerk of thuis hoorden. lk denk dat het daardoor vroeger gemakkelijker was voor leiders om te zeggen: het is nu aan jou. Er was vertrouwen in de lijm van de samenleving en in de functionaliteit van de kerk. Alles was destijds ook nog verzuild: je las de goede krant, met daarin de goede boekadvertenties. Daar was dat vertrouwen grotendeels op gebaseerd. De wereld lag voor ons open, ook in de kerk. Mijn generatie heeft er nu moeite mee om dat vertrouwen te geven. Terwijl de huidige nieuwe generatie veel harder heeft moeten werken om staand te blijven in hun geloof.’ Luisteren Maar hoe ga je daarmee om? ‘lk ben de laatste die mijzelf een voorbeeld noemt. lk hoop een leerling te zijn. Voor mij is dat de sleutel. lk wil graag leren en luisteren. Als ik het denk te weten, hoop ik dat iemand me spiegelt en de vraag In Ideaz, Praktijkblad van MisssieNederland van januari 2017, stond een artikel van Arie van Oudheusden, voorganger van Rafaël Gemeenschap Giessenlanden. Dat nummer had als thema ‘Geef de jeugd de ruimte’. Met toestemming nemen we dit artikel over voor 4 Plus. 9 Jongerenwerk
10 Online Touch Home