En de laatste is weer in de tuin maar dan op het moment dat er geen mensen meer zijn. Omdat, omdat er drie en een half miljard jaar geleden bacteriën leefden in de tuin en die hebben vulkaanuitbarstingen en ijstijden overleefd en de dinosaurussen zijn gekomen en gegaan en uiteindelijk ook de mensen. Dus ja, het is de tuin maar dan de originele bewoners van de tuin. Het heet: ‘Een kort interview met een stokoude bacterie’. dingen. Ja. Er is zo veel dat je niet kan zien in de tuin. Als je begint te graven dan vind je van alles, enge dingen, grappige dingen, dingen waar je gelukkig van wordt. Er is meer passie en vastberadenheid om creatief te zijn. Ik heb drie symbolen genomen en heb de tuin gebruikt als een soort van metafoor voor drie Zelf ga ik ook op reis, ik weet niet waar ik terecht zal komen. De man ontmoet een worm. Dan lees ik allerlei dingen over wormen, zoals een uitspraak van Edgar Allen Poe, die zegt dat de worm de enige held in de wereld is, omdat alles eindigt in een worm. Dus ik heb die tekst gevonden en die gebruik dan in een soort faux-melodramatische manier, zo van “PrrRoemPeboem, PrrRoemPeboem”, een beetje een neppe opera. En zo doe ik dan dat stuk. Ik heb gewoon dingen bij elkaar verzameld die ik heb gevonden. Ik dacht: wat zou er gebeuren als woelmuizen operazangers waren? Dus dat schreef ik, woelmuizen die opera zingen. Nooit achteruit kijken, alleen maar vooruit. En
11 Online Touch Home