23

23 achtergrond gevormd van wat nu het postwaarheidstijdperk wordt genoemd." Zo schrijft Susan Neiman in haar essay 'Verzet en rede in tijden van nepnieuws'. En even verder : "Het is geen verrassing dat Breitbart en de zijnen de bruikbaarheid van het postmodernisme expliciet hebben erkend : als niets waar is en alles slechts als een verhaal wordt opgevat, dan hoef je alleen maar een nieuw dominant verhaal te creëren om de huidige politieke orde te ondermijnen." Neimans boekje heeft het voordeel dat het een aspect van het debat over écht nieuws belicht dat al te vaak over het hoofd gezien wordt : de filosofische legitimatie of onderbouw van de huidige, lichtzinnige omgang met feit, waarheid en werkelijkheid. Die fundamenten bestaan niet louter uit postmoderne filosofische overtuigingen, maar ook uit scheefgetrokken evolutionaire psychologie (die concludeert dat de mens alles doet uit eigenbelang) en neo-liberale economie. Het is die combinatie die dodelijk is." Vooraf had Goris in zijn inleiding verwezen naar zijn titel : "Dit citaat van Nietzsche vat de visie van Susan Neiman op het fenomeen nepnieuws samen : het is een gevaarlijke uiting van een diepgeworteld wantrouwen tegen waarheid en idealen. Ze wijst als aanstichters de postmodernisten met de vinger na." 12.6 LANDBOUW ANDERS? In 'Knack' brak VUB-professor Jonathan Holslag een lans voor betere landbouwvoorwaarden : "Vandaag loopt het al mis in de supermarkt. We geven steeds meer uit aan eten, maar de boer krijgt steeds minder. In 2000 besteedden Belgische gezinnen 3300 euro aan voeding. Daarvan kreeg de boer afgerond 960 euro : ongeveer een derde. In 2010 besteedden we 4200 euro aan voeding. De boer kreeg 800 euro : minder dan een vijfde. We geven blijkbaar vooral geld uit aan merken, aan verpakking en distributie. Om hun winstmarges te handhaven, persen groothandels boeren en hun personeel uit. En dan zwijg ik nog over hun bestelwagentjes en verpakkingsafval, waarvan wij als consument uiteindelijk de rekening betalen. Een betere landbouw begint door het contact tussen boer en klant te herstellen. Door werk te maken, met andere woorden, van korte ketens. Boeren proberen nu wat ademruimte te krijgen door bijvoorbeeld 'eerlijke melk' aan te bieden. Dat zal pas werken wanneer het verhaal achter die melk zichtbaar wordt. We kunnen de landbouw wat meer naar de stad brengen, maar we zouden de stad vooral opnieuw naar het land moeten lokken, omdat het er mooi en gezond is. Dat veronderstelt integraal boeren : met het oog op voeding en met het oog op natuur, identiteit en toerisme. Met korte ketens draaien we de kostenstructuur om : een grotere beloning voor de boer, een kleinere voor intermediaire spelers."

24 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication