27 De wetenschap dat hij 25 jaar na zijn dood in het Louvre zou hangen, zou Manet plezier hebben gedaan. Maar dertien jaar voor zijn dood zag het daar niet naar uit. Aan het begin van de jaren jaren zeventig verandert zijn stijl. Die wordt opener, vrijer, avontuurlijker en dus ook wisselender. Waar Manet iemand was die invloed uitoefende op anderen, wordt nu ook zichtbaar dat hijzelf naar zijn tijdgenoten kijkt en op zijn beurt hun invloed ondergaat, al blijft het vooral een stijlkwestie. Hij begint naar wordt beweerd buiten te schilderen, misschien voor het eerst in 1870. Feitelijk dobbert Manet gedurende heel zijn carrière tussen twee polen: zijn klassiek realisme en anderzijds zijn verlangen naar impressionistisch schilderen. Vandaar ook middelmatige werken die noch het ene noch het andere zijn. Middelmatig vinden wij zeker ook ‘De terechtstelling van Maximiliaan’ en zelfs zijn ‘Olympia’. In ‘Nana’ kan misschien Borremans weer inspiratie vinden. Met zijn strandzichten vordert Manet moeizaam naar een vrijere interpretatie. Toch moet hij het afleggen tegen de concurrentie van de nochtans wat oudere Eugène Boudin wiens strandschilderijen veel losser en opener zijn.
28 Online Touch Home