portret haar lieve kant komt naar voren Samen met haar twee broers is Anneke Krakers (55) uit Tiel mantelzorger voor haar moeder Truus (83). In de manier waarop ze omgaan met de dementie van hun moeder pakken ze alle drie hun eigen rol op. ‘Het is belangrijk om dat van elkaar te accepteren.’ Anneke: ‘In 2005, na het onverwachte overlijden van mijn vader, merkten we dat onze moeder heel vergeetachtig werd. Mijn jongste broer Henk heeft toen haar financiën op zich genomen. Mijn oudste broer Jan en zijn vriendin gingen vaak bij haar langs om te helpen. Zij wonen net als mijn moeder in Hengelo. Zelf kon ik er vanuit Tiel niet zo vaak heen. Daar voelde ik me soms schuldig over, maar ik belde minstens drie keer per week. Tot twee jaar geleden kwam mijn moeder ook geregeld een paar dagen logeren. Heerlijk. Samen in de tuin werken, wandelen, koken, eten. regelwerk Mijn moeder woont nog steeds thuis, maar haar actieve levensstijl heeft ze zelf vrij abrupt teruggebracht na een val. Veranderingen brengen haar in de war. Elke verandering moet dus zo geleidelijk mogelijk gaan. Haar grote angst is om uit huis te moeten. Daarom doen we er alles aan om haar daar zo lang mogelijk te laten wonen. Ruim een jaar geleden merkte ik dat ze echt meer zorg nodig had. Ik heb toen het regelwerk met de instanties op me genomen. Via goed overleg met de casemanager dementie gaat mijn moeder nu vier dagen per week naar de dagverzorging. Ook huishoudelijke hulp en thuiszorg zijn geregeld. Een hele geruststelling. attent De lieve kant van mijn moeder komt sinds haar ziekte meer naar voren. Ze is bijvoorbeeld heel attent naar mij. Een paar jaar geleden ben ik gescheiden, maar sinds een jaar heb ik een nieuwe tekst: Chris Bernasco VOOR ELKAAR 11 relatie. Mijn moeder is echt blij voor mij. Hoewel ze normaal heel veel dingen vergeet, vraagt ze nu elke keer als ik haar bel belangstellend: “Hoe is het met je vriendje?” Daar ben ik dankbaar voor. de film Mijn dochter Geerte studeert voor filmproducer aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Als afstudeerproject maakt ze ‘Tuut’, een korte speelfilm waarin het verhaal van mijn familie is gedramatiseerd. Het gaat over een Twentse familie die op traditionele Twentse wijze Pasen viert, met eieren zoeken enzovoort. Op de filmset deed ik de catering, en het was heel bijzonder om te zien hoe de relatie tussen mijn moeder, mijzelf en mijn oudste broer daarin door de acteurs werd verbeeld. accepteren De oudste is de harde werker die bijna automatisch de verantwoordelijkheid neemt. Ikzelf ben de kritische middelste, die af en toe de confrontatie zoekt en zegt: ‘dit laten we niet gebeuren!’ Ik denk dat het belangrijk is dat je die verschillen van elkaar accepteert. Eind juni gaat de film in première, maar ik heb al wat scènes gezien. Ik vind het heel ontroerend, dat mijn dochter deze film aan mijn moeder wijdt, en ik ben er ook heel trots op. Het is ook heel spannend, want een groot deel van de familie komt naar de première!’ Hieronder: een blik op de set. Foto: Simon Trel. Meer informatie over de film: tuutdefilm.nl.
12 Online Touch Home