op één lijn 39 1e uitgave 2011 interessant. Daarna vonden de vaardigheidstrainingen plaats. Het was goed georganiseerd en er werden groepjes gemaakt. Het was erg interessant, de ene carrousel was interessanter dan de ander. Bij de ECG was er voor sommigen nog onduidelijkheid over het plakken van de plakkers op de borst. Blijkt dat het in elke praktijk verschilt, maar dat niemand het op een foute manier deed. De doppler was op zich niet veel nieuwe informatie. Het tensiemeten was ook interessant, niet iedereen was op de hoogte van de invloeden die er zijn waardoor een bloeddruk kan stijgen of zakken. Het compressief zwachtelen was door velen ervaren als te vluchtig. De dames legden ook voornamelijk hun eigen techniek uit en als iemand met een andere manier kwam, was dat vaak al ‘fout’. Deze carrousel voor het zwachtelen was veel te kort om het echt juist te leren en om erover te kunnen discussiëren. Hier waren meerdere voorstellen van om een herhaling van te krijgen, maar misschien van een ander bedrijf/instelling en we willen dan meer tijd ervoor hebben. Na afloop van de cursussen kwam we weer bij elkaar in de grote zaal. Dit was een erg leuke afloop met de bollen garen, heel leuk bedacht. Het diner als afsluiting was erg geslaagd. Heerlijk gegeten (zoals altijd in van der Valk). Met iedereen een praatje gemaakt. Al met al waren de carrousels erg leerzaam en was alles prima georganiseerd en wachten we weer vol smacht op de volgende keer! De verwijzing naar de “bollen garen” slaat op de afsluitende act die door Joep Stassen van een evenementenbureau werd gehouden. Joep was die dag ingehuurd als dagvoorzitter en werd door iedereen aangezien voor organisatiedeskundige op het gebied van netwerken en samenwerken (wat hij ook is). Om de lijnen van die dag letterlijk met elkaar te verbinden, had hij een grote hoeveelheid bolletjes gekleurde wol meegenomen. Enkele assistentes zaten in het complot en ‘assisteerden’ bij het uitdelen van de bolletjes. Op deze manier werden medewerkers letterlijk met elkaar verbonden. Een ludieke afsluiting van een geslaagde middag. De echte afsluiting om 19 uur was een gezamenlijk buffet waar uitgebreid werd nagepraat, vaak met bekenden en soms werden nieuwe contacten gelegd. Afscheid Marijke Perquin Op 11 januari jl. nam Marijke Perquin afscheid van de vakgroep en van de Universiteit Maastricht. Zij heeft vanaf 1988 bij de vakgroep gewerkt, waarvan de laatste 15 jaar als studieadviseur bij Geneeskunde. Het was een gezellige informele borrel waarbij veel oud collega’s elkaar troffen. Marijke schreef in het laatste nummer van Op één Lijn uitvoerig over haar (huis)artsen-familie en naar dat artikel werd meermalen met lof verwezen. Namens de vakgroep sprak Job Metsemakers haar toe en ontving zij een prachtig bronzen beeldje. 13
14 Online Touch Home