18

op één lijn 44 3e uitgave 2012 Promotie Cecile Utens Hospital-at-home for COPD exacerbations DOOR CECILE UTENS, ONDERZOEKER COPD is een chronische longziekte die gekenmerkt wordt door exacerbaties. Ongeveer 20% van de exacerbaties leidt tot een ziekenhuisopname. Exacerbaties hebben een grote invloed op patiënten, en brengen hoge gezondheidzorgkosten met zich mee. Hospital-at-home is een bewezen alternatief om de opnameduur te verkorten zonder negatieve uitkomsten voor patiënten. In het proefschrift wordt hospital-at-home geëvalueerd op effectiviteit, kosteneffectiviteit, de impact op patiënten en mantelzorgers en de acceptatie door zorgverleners. In de GO AHEAD trial is het hospital-at-home geëvalueerd. In totaal zijn 139 patiënten gerandomiseerd. In de trial werd reguliere ziekenhuisopname van zeven dagen vergeleken met de interventie hospital-at-home: begeleid vervroegd ontslag waarbij patiënten na drie dagen opname werden ontslagen en nog vier dagen thuisbehandeling met bezoeken van een thuiszorgverpleegkundige ontvingen. Na randomisatie op de derde opnamedag werden patiënten nog 90 dagen gevolgd. Effectiviteit is gemeten middels de Clinical COPD Questionnaire. Aan het einde van de ziekenhuis- of thuisbehandeling werd er geen verschil tussen de groepen gevonden. Aan het einde van 90 dagen follow-up was er ook geen verschil. Effectiviteit werd ook geëvalueerd middels heropnames, gefaalde behandeling, mortaliteit en generieke kwaliteit van leven. Er was geen verschil in heropnames, gefaalde behandelingen en mortaliteit. Aan het einde van de ziekenhuis- of thuisbehandeling was er een significant verschil in kwaliteit van leven in het voordeel van de ziekenhuisgroep, maar aan het einde van de follow-up periode was dit verschil verdwenen. Vanuit gezondheidszorgperspectief is begeleid vervroegd ontslag goedkoper, hoewel aan het einde van de follow-up niet meer significant. Vanuit maatschappelijk perspectief is begeleid vervroegd ontslag kostenbesparend aan het einde van de behandeling, maar niet meer aan het einde van de follow-up. Beide zijn niet significant. Patiënten zijn tevreden over hun behandeling en alleen de tevredenheid over zorg ’s nachts en het in staat zijn normale dagelijkse activiteiten te hervatten laat een verschil zien. 80% Van de patiënten die hospital-at-home hebben ondergaan en 42% van de patiënten die ziekenhuiszorg hebben ondergaan zouden kiezen voor thuisbehandeling. Er is geen verschil in belasting van mantelzorgers tussen hospital-at-home en reguliere ziekenhuiszorg. Van de mantelzorgers van patiënten die hospital-at-home hebben ervaren kiest 71% voor thuisbehandeling, voor de mantelzorgers van patiënten die ziekenhuiszorg hebben ervaren is dit 33%. Ook mantelzorgers zijn tevreden met de behandeling. Zorgverleners zijn tevreden met hun rol in hospital-at-home, hoewel deze voor thuiszorgverpleegkundigen wel anders was dan hun normale rol. Generieke thuiszorgverpleegkundigen ervaren voldoende kennis en vaardigheden te hebben om patiënten thuis te monitoren. Gespecialiseerde verpleegkundigen zijn van mening dat de generieke verpleegkundigen onvoldoende kennis en vaardigheden hiervoor hebben. Desalniettemin is hospital-at-home met monitoring door generiek thuiszorgverpleegkundigen mogelijk. Algehele conclusie is dat hospital-at-home voor geselecteerde patiënten geïmplementeerd zou moeten worden. Over de onderzoeker Na haar studie verpleegkunde in Eindhoven heeft Cecile Utens het werken op de afdeling longziekten van het Catharina Ziekenhuis gecombineerd met de Master Gezondheidwetenschappen in Maastricht. Hierna heeft ze gewerkt aan de GO AHEAD studie in het Catharina Ziekenhuis, wat geleid heeft tot het proefschrift. Haar promotoren zijn professor Van Schayck en professor Rutten-van Mölken van de Erasmus Universiteit Rotterdam. Haar copromotor is dr. Smeenk van het Catharina Ziekenhuis. 18

19 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication