Gaandeweg hebben actuarissen niet stilgezeten. Na jarenlang te rooskleurige berekeningen van het langlevenrisico, kunnen we inmiddels trots zijn op een nieuw stochastisch model waarmee we maar liefst pretenderen 100 jaar voorruit te kunnen kijken! Ondertussen is het businessmodel van het Nederlands Levenbedrijf dood, staan pensioenfondsen FTK-technisch zwaar onder water en moet het bankbedrijf haar balans schoonpoetsen om zich staande te houden. De schuld geven aan ‘lage rente’ en te zware waarderingsmethoden, helpt niet. Onder een toenemende illusoire zekerheidsneurose vertalen EIOPA-risicomodellen alles wat maar risico is, rucksichtslos naar meer kapitaalsbeslag. De prijs van zekerheid wordt daardoor zodanig hoog dat consumenten hier niet meer voor willen of kunnen betalen. Bovendien leiden toenemende theoretische zekerheidseisen van tegen de 100%, niet tot echt meer praktische zekerheid en daardoor zeker ook niet tot het noodzakelijke ‘herstel van vertrouwen’. Het is onze taak als actuarissen onze maatschappelijke verantwoordelijkheid te pakken en deze paradox te doorbreken. Dit kan door nieuwe verzekerings- en pensioenoplossingen (producten, systemen) te ontwikkelen, waarbij niet meer de zekerheid over langere perioden voorop staat, maar de transparante en solidaire wijze van jaarlijkse risico- en resultatendeling. De prijs van zekerheid is onbetaalbaar, de prijs van vertrouwen en solidariteit ligt in onze handen. 02 BLOG // 17_12_2015 De schuld geven aan ‘lage rente’ en te zware waarderingsmethoden, helpt niet. ’’ AG_ BLOGS_ 2015_2016
8 Online Touch Home