4 Mandegoud Ik las een verhaal van een 23-jarige verpleegkundige die nog nooit zo’n rotjaar had gekend. Niet vanwege de saaiheid van haar leven, maar omdat ze zoveel handen had vastgehouden van mensen die anders alleen zouden sterven. Dat ze kinderen en kleinkinderen heeft moeten tegenhouden die afscheid wilden nemen van hun vader of moeder. Dat er dan mensen zijn die zeuren dat ze kerst niet samen kunnen vieren, was het voor haar maar de vraag of ze überhaupt kerst kon vieren. Ja, dit verhaal kwam wel even binnen. Laten we ons met elkaar nog even gedeisd houden. Het is niet anders. Hopelijk kunnen we in het voorjaar of de zomer weer de teugels iets laten vieren en het leven vieren. En beseffen dat wat we hebben, best heel bijzonder is. Een jubileum Goed, dan nu leuker nieuws. Mandeguod bestaat 35 jaar! Jawel een rond en bijzonder getal. Tijd ook voor een spuitje botox in het uiterlijk van onze dorpskrant. Met dank aan de nieuwe vormgevers Rinse en Schelte. De grote vraag voor ons als redactie was: Is de eerste uitgave van Mandeguod er nog? En zo ja, waar? Een belronde langs de gemeente Súdwest-Fryslân, Tresoar en het Historisch Centrum Leeuwarden leerde dat alle exemplaren bij de laatst genoemde instellingen bewaard worden. Hulde! Zodoende zijn Lys Scarse (eindredacteur) en ondergetekende gewapend met mondkapje naar het HCL gegaan om oude nummers van Mandeguod door te sneupen. De eerste editie was niet meer dan een paar gestencilde blaadjes met daarin een getypte maandkalender, contactgegevens van verenigingen en uiteraard de datums van de kerkdiensten. Van hondenpoep tot aan kinderopvang Over het algemeen kun je zeggen dat er niet veel veranderd is. Hondenpoep is nog steeds onderwerp van gesprek, dorpsuitbreiding roert de gemoederen elke keer weer en Mandeguod wordt, ondanks het internet, nog steeds veel gebruikt voor het bekend maken van dorpsactiviteiten en dorpsnieuws. Prakkesaasjes fan de redaksje
5 Online Touch Home