13

ZATERDAGNACHT De wagen is ver af. Aan de onderkant zijn nog een aantal open vlakken die we aan het tikken zijn. Vooraan is er nog een grote hoek open waar we maar met een paar tikkers aan de gang kunnen. Veel tikkers zijn al naar huis. Sommige omdat ze de volgende dag mogen duwen en andere omdat er gewoonweg geen plek meer is om ergens tussen te gaan zitten. We tikken rustig verder. Van vlakje naar vlakje. De sfeer is goed. Er is geen stress dat we de wagen niet in de bloemen krijgen. We weten wel dat we nog even door moeten omdat we op elkaar moeten wachten om verder te kunnen. Ik begin aan een volgend project. Het voorwiel. Ik verzamel een aantal kisten zwarte bloemen en samen met Kyle en Koen beginnen we er aan. Omdat er steeds meer mensen vrij komen helpen ook Lars, Toine en Frank al snel mee. De ontwerpers geven hun plekken af en gaan met iets anders aan de gang. Het gaat lekker snel. Om het hele wiel te kunnen tikken moet het wiel draaien. Dit kunnen we laten draaien door de stekker in het stopcontact te steken. De eerste keer gaat prima. Het wiel draait lekker verder. De tweede keer gaat ook prima. Frank schrikt wel eventjes tussendoor als hij niet door heeft dat we het wiel draaien en hij zijn getikte stuk wiel kwijt is. De derde keer hapert het wiel. We proberen van alles. Niets werkt. Dan maar op de moeilijke manier. Op de grond, tussen het wiel en de wielkap ingewrongen tikken we het hele wiel. De sfeer is prima, de meligheid wint het van de vermoeidheid. Niet alleen bij ons, maar bij alle tikkers. De muziek wordt meegezongen, de geur van de koffie is overheerlijk en de gesprekken zijn geweldig. Ondertussen is de steigerploeg ook klaar. En we beginnen aan het laatste stukje wagen.

14 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication