Catrien en Doeke genieten van het leven ondanks dementie Catrien Taekema heeft vasculaire dementie. Deze aandoening kan ontstaan door beschadigde bloedvaten in de hersenen. Dokter Boon, geriater, vertelt: ‘Het komt vaak voor dat mensen met vasculaire dementie langzamer worden, zowel in denken als handelen. Soms kan iemand niet op woorden komen en vaak is er sprake van het verlies van overzicht. Daarbij kunnen patiënten ook lichamelijke klachten krijgen, zoals moeite hebben met lopen of vallen.’ Catrien is geboren in Soerabaja en heeft orthopedagogiek gestudeerd. Ze heeft korte tijd les gegeven en daarna vrijwilligerswerk verricht. Tegenwoordig gaat ze graag iedere dag een stuk hardlopen in het bos en geniet ze enorm van haar kinderen en kleinkinderen. Catrien vertelt: ‘Ik weet niet goed wanneer mijn klachten zijn begonnen, het ging eigenlijk heel geleidelijk. Lichamelijk klachten had ik niet, maar ik merkte wel dat ik een beetje ging ‘haperen’. Zo wist ik bijvoorbeeld niet meer waar ik iets had neergelegd en vergat dingen die mensen hadden gezegd. Mijn man merkte op een gegeven moment dat ik er slechter uit ging zien en toen zijn wij naar de huisarts gegaan. Ik moest een test doen en was zo nerveus dat het helemaal misging. De huisarts heeft me doorgestuurd naar Franciscus Gasthuis & Vlietland. Daar werd ik ontvangen door ontzettend lieve mensen.’ Rottig nieuws Dokter Boon werkt op de afdeling Geriatrie en vertelt: ’Binnen Franciscus is een Geheugenpolikliniek. Patiënten ondergaan hier uitgebreid lichamelijk onderzoek, waaronder een geheugenonderzoek en een scan van 12 samen het hoofd. Ook spreken wij met mensen die dichtbij de patiënt staan. Aan de hand hiervan kunnen wij eventueel een diagnose stellen.’ Catrien zegt dat ze de onderzoeken heel spannend vond: ‘Ik kwam plotseling in een molen terecht en had dit van tevoren natuurlijk nooit verwacht. Het was een stressvolle periode. Dokter Boon bracht uiteindelijk rottig nieuws, maar legde de focus op positieve dingen in mijn leven. Ik herinner me goed dat ze zei: ‘Ga lekker naar huis, naar je kinderen en kleinkinderen.’ Daar heb ik heel veel aan gehad. We hebben nog een nagesprek gehad en telefonisch contact over mijn medicatie. Dat was heel prettig.’ De buitenlucht in Ook voor haar man Doeke kwam het nieuws hard aan. ‘Het was heel confronterend en je zit met veel onzekerheden. Hoe gaat het nu verder? Gelukkig gaat het goed. Ik merk dat bepaalde handelingen lastiger gaan, bijvoorbeeld als het gaat om haar telefoon. Ook heeft ze minder gevoel voor tijd. Gelukkig is haar karakter niet veranderd, daar ben ik heel blij om. We doen veel samen en trekken er vaak op uit. We zijn graag buiten en fietsen en golven veel.’ Catrien vult aan: ‘We wonen tegenover het bos. Ik ren graag iedere ochtend een stuk om mijn conditie op pijl te houden. Wat houvast geeft is mijn dagplanning, waar ik iedere ochtend even naar kijk. Zo weet ik hoe de dag er ongeveer uitziet.’ Geniet zolang het kan Op de vraag hoe ze de toekomst voor zich zien, antwoordt Catrien: ‘De eerste shock is gelukkig voorbij. Ik voel dat mijn lijf niet helemaal is zoals het zou moeten zijn, maar op deze manier valt er goed met mijn aandoening te leven. Ik had er in eerste instantie een veel akeliger beeld bij. Misschien komt dat nog wel, maar nu gaat het goed en daar ligt onze focus op. Doeke beaamt dit: ‘Dokter Boon gaf ons het waardevolle advies dat we moeten genieten zolang dat kan. We hebben dit enorm ter harte genomen en bekijken de situatie per dag. We genieten van de kleine dingen in het leven, met name van onze kinderen en kleinkinderen.’
15 Online Touch Home