30

3.3.2.2 De relatie van Papoea’s tot elkaar Een culturele erfenis die van grote invloed is op zowel de Papoea’s binnen als buiten de steden is het sociale gebruik om elkaar te helpen. In het Indonesisch wordt dit budaya kasih genoemd, oft ewel de geefcultuur. In een natuurlijke setti ng heeft het individu de grootste overlevingskans als zij samenwerkt met anderen. Er heeft zich dan ook een cultuur gevormd waarin de gemeenschap van de familie en de stam van groot belang zijn en men geacht wordt elkaar te helpen. Ook Papoea’s in de steden kennen dit gebruik, met name ten opzichte van directe familie. Wanneer geld nodig is, bijvoorbeeld om scholing of ziektekosten te betalen, zal een man bij zijn familie aankloppen. Uiteraard doen zij hetzelfde wanneer zij iets nodig hebben. Iemand die meer bezit dan anderen zal vaker verzoeken krijgen om zijn middelen te delen. prevaleert boven individueel gewin Voor met name de kleine dorpen in Papua Barat geldt dat gelijkheid zeer wenselijk wordt geacht. Als sociale enti teit is de gemeenschap belangrijker dan het individu en dient niemand hier bovenuit te steken. Vanuit de geefcultuur ontstaat er sociale druk op leden van de gemeenschap die meer materiële welvaart kennen, om deze welvaart met andere te delen. Gevolgen: De geefcultuur kan als belangrijkste oorzaak worden gezien voor het feit dat vrijwel alle winkels in Papua Barat in handen zijn van niet-Papoea’s. Wanneer een Papoea een winkel zou openen ontstaat er een grote spanning met zijn budaya kasih. Er bestaat een groot risico dat familieleden zullen verwachten dat hij zijn bezit, oft ewel de koopwaar in zijn winkel, met hen zal delen. Voor de winkelier betekent dit uiteindelijk dat hij moet kiezen tussen zijn familie of zijn winkel. Het weggeven van handelswaar kan leiden tot een faillissement, terwijl het niet delen met zijn familie kan worden opgevat als een belediging en de familiebanden kan schaden of zelfs kan leiden tot excommunicati e. Ook voor het drijven van andere ondernemingen vormt de budaya kasih een bemoeilijkende factor. Wanneer een Papoea-ondernemer winst maakt zal de sociale druk om dit extra geld te delen met anderen aanzienlijk zijn. Voor de groei en het Verkennend onderzoek Papua Barat - 2015 28 voortbestaan van zijn onderneming is het echter beter dit geld te investeren in het bedrijf zodat uiteindelijk tot grotere welvaart kan worden gekomen. De budaya kasih brengt echter het risico met zich mee dat dit niet gedaan wordt en de onderneming hiervan schade ondervindt. papoea’s kennen een geefcultuur waarbij bezit wordt gedeeld en gelijkheid De geefcultuur maakt het voor Papoea’s lasti g om succesvol ondernemingen te drijven. Daarnaast ontmoedigt het sociale gebruik om overschott en te delen met anderen het najagen van winst, geld dat juist gebruikt zou kunnen worden om de onderneming verder te laten groeien. Naast de budaya kasih wordt het ook door de sociale druk voor gelijkheid ontmoedigd om economisch boven het maaiveld uit te steken, dit geldt met name in de dorpen waar een sterker gemeenschapsgevoel bestaat dan in de stad. 3.3.2.3 Bruidschat: maskawin Bij de meeste stammen in Papua Barat wordt bij het trouwen een bruidschat betaald, maskawin genaamd. Per stam kan het verschillen of dit in de vorm van geld, varkens, dure lakens of andere zaken is. De man betaalt de bruidschat aan de familie van de vrouw die hij trouwt. Het gaat hierbij vaak om zeer grote bedragen die hij zelf niet heeft en moet lenen bij familie en vrienden. Dit is zeer gebruikelijk en in lijn met de geefcultuur. Gevolgen: Het gevolg is dat een man nog lange ti jd deze schuld zal moeten afb etalen. Wanneer hij geld verdient zullen er conti nu familieleden en vrienden van hem zijn die hem hieraan herinneren. Zodoende is de kans zeer klein dat hij een fi nancieel overschot kan creëren dat bijvoorbeeld gebruikt zou kunnen worden om een bedrijf op te zett en. Trouwen met een niet-Papoea vrouw kan voor Papoea mannen een manier zijn om onder deze verplichti ng uit te komen. Nu Papoea’s niet meer in geïsoleerdheid leven, maar in contact staan met de buitenwereld maakt deze culturele verplichti ng het aantrekkelijker met een niet-Papoea te trouwen, hetgeen de verwatering van de Papoea als culturele en etnische groep in de hand werkt. Echter is er met name onder Papoea’s die in de stad wonen een tendens zichtbaar waarbij het betalen van een bruidschat bij Papoeahuwelijken in onbruik begint te raken.

31 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication