36

Column Wat de wandelaar waarneemt Er zijn fietsers en wandelaars en allebei zweren ze bij hun eigen hobby, terwijl ze met onbegrip, soms grenzend aan verachting, spreken over de hobby van de anderen. John Jansen van Galen wandelt al zijn hele leven en schrijft daarover artikelen, columns en boeken. Fietsers kun je horen zeggen dat wandelen veel te sloom is, je schiet maar niet op en je komt nooit ver. Wandelaars kun je horen smalen dat fietsers zich in drommen over fietspaden plegen te bewegen en nooit gelegenheid hebben eens rustig om zich heen te kijken. Voor beide visies is een goed woordje te doen, maar een lang weekeinde op de Hoge Veluwe bevestigde mij weer eens in het standpunt van de wandelaars, zoals eerlijk gezegd te verwachten is, want ik ben nu eenmaal geen fietser. Hebt u wel eens een hazelworm gezien? In het zand van ons wandelpad zagen we een heel dun, bruin wezentje zich langzaam kronkelend voortbewegen, zo langzaam dat we het gemakkelijk konden blijven volgen. Zouden we het ook hebben gezien als we er op de fiets aan voorbij waren gereden? Iets verderop wees mijn verloofde verrukt: ‘Wespenorchis!’ Het plantje stond fier rechtop in de berm, maar bloeide nog niet. Een fietser had het in de gauwigheid van het voorbijgaan vast niet herkend. Het begon te schemeren in de bossen van het Kroondomein. Op een kruising van paden stond ik ineens oog in oog met een wild zwijn, een vrouwtje, wist mijn vriend de boswachter. Vlakbij haar scharrelden vier biggetjes, nog vaagjes voorzien van het zwart-witte strepenpatroon, over de bosgrond, op niet meer dan vier meter van ons af. Die had een fietser natuurlijk ook kunnen zien, als die zwijntjes zich tenminste ooit dichtbij het fietspad wagen, maar ik betwijfel of ze dat vaak doen. Het duister steeg al op toen we nog even naar een wildobservatie plaats liepen. Er stonden zes fietsen geparkeerd en de berijders zaten onder het afdak, met hun geduchte kijkers in de aanslag. Op de zandvlakte voor ons waren tegen de bosrand aan de overzijde, op honderd meter, silhouetjes van drie zwijnen te zien, waaronder een jong. De fietsers wezen er elkaar opgetogen op: kijk, daar eens! Maar wij konden een gevoel van triomf niet onderdrukken: we hadden immers van veel dichterbij, en zonder kijker, al veel meer zwijnen gezien? Dat is de premie van te voet gaan: je bent dichterbij de natuur dan op de fiets. John Jansen van Galen voetstuk Wandelt sinds: ‘Ik was 14 en mocht met een vriendinnetje en haar ouders mee naar de bergen. Voor mij een geheel nieuwe ervaring. Ik ben opgegroeid op een boerderij, we gingen niet vaak weg of we bleven dicht bij huis. Maar ineens liep ik in de Dolomieten, klom 1000 meter op een dag en keek naar de gemzen in de verte. Ik was gelijk verkocht.’ Naam: Maaike van der Heiden Leeftijd: 40 Beroep: Coach Woonplaats: Mook Bijzonderheden: In 2010 heb ik een groep mensen met een ernstig fysieke beperking begeleid naar de top van een berg in Noorwegen. Totaal aantal kilometers: Geen idee. 36 Waarom wandelen: ‘Het maakt je hoofd leeg. Door lopen vertraag je. Een welkome tegenhanger van de snelheid van het alledaagse leven. Ik heb die vertraging nodig. Net als de cliënten in mijn coachingspraktijk. Samen gaan we de bossen in of de hei op. Ik stel vragen, ik luister, we doen oefeningen, maar de natuur en het lopen vormen de basis.’ Mooiste wandelervaring: ‘Een trekking van 14 dagen in de Nepalese Himalaya, met onze dochters van destijds 5 en 9 jaar. Lopen tussen de besneeuwde 8000’ers, een zware rugzak, door gure en uitgestrekte valleien de wind en kou trotseren, een kleuterhandje in mijn hand, de gebedsvlaggetjes langs de hangbruggen, met de oudste praten over Tibetaanse vluchtelingen... het was onvergetelijk.’ Nooit weer: ‘Om Uluru wandelen (Ayers Rock, Australië), in 42 graden zonder vliegennet om je hoofd.’ To do: ‘Zo veel! Met ons gezin meer huttentochten in Europa, nog meer tochten in de Himalaya en Nieuw Zeeland. Ik zou graag de Aconcagua (Zuid Amerika) beklimmen en met z’n tweeën nog vaker de Himalaya induiken. Maar ook wadlopen en een mooie pelgrimstocht staan op mijn lijstje.’

37 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication