hoe zou het zijn als je de bergen voor jezelf hebt? In het Lötschental vinden we een antwoord, want daar ligt voorbij het laatste dorp (Blatten) een sneeuwwandelweg ver verwijderd van de pistes en de kabelbanen. Hier kom je alleen een enkele langlaufer tegen. Het heeft er veel gesneeuwd, tot wel anderhalve meter dik ligt de sneeuw op daken opgetast – in laagjes, elk voor zich een afdruk van afzonderlijke sneeuwbuien. Nauwelijks laat het sneeuwdek zich onderscheiden van de omgeving, want mist ligt als een grijs gordijn over het dal. Nu en dan duiken vage gestalten op, schimmen die zich langzaam tot wandelaars ontpoppen. Klein is de wereld, windstil, in vele tinten tussen wit en zwart (zwart zijn de lariksen met hun knobbelige takken). Kijk daar, tussen de stammen stappen twee gemzen, behoedzaam zoeken ze hun weg, verdwijnen even verder in de mist. Bij Kuhmad oogt het kapelletje – als slotstuk van een doorkijkje langs dikbesneeuwde hutten – sprookjesachtig. Deze stille, mistdruppels bevriezen op onze haren, slaan wit uit en als would-be yeti’s komen we terug kleine sneeuwwereld heeft bij gebrek aan vergezichten zijn eigen intieme sfeer. Mistdruppels bevriezen op onze haren, slaan wit uit en als would-be yeti’s komen we terug in Blatten, enigszins samenvallend met de griezelmaskers die aan de huizen hangen – rond carnaval rennen jongeren ermee rond om de berggeesten én de winter te verdrijven; dat laatste is nog niet echt gelukt. De panoramaweg In Gstaad schijnt de zon en daarom kiezen we voor de Wispile Panorama Rundweg, met de kabelbaan omhoog en dan over een breed sneeuwpad dat – exclusief voor wandelaars – zich over de bergrug uitstrekt, daarmee een constant panorama gevend op de besneeuwde toppen rondom. Hier scoort de eenzaamheid van de winterwereld. Waarheen je ook kijkt, nergens een teken van leven, ook niet in de hutten op de helling in de verte. Hier grazen in de zomer de almkoeien, waar ze in verspreid staande schuren worden gemolken. Daar vind je gemakkelijk een plek om uit de wind, in de zon rond te kijken, alleen op deze winterwandelweg, hoog in de bergen. Groots, maar druk zijn de sneeuwpaden aan de voet van Eiger, Mönch en Jungfrau. Hoe anders de intieme, mistige bergwereld in het Lötschental, en dan weer de ‘wandelexlusiviteit’ van de sneeuwpaden van Gstaad. Eindeloos zijn de gezichten die sneeuw aanneemt; verrassend hoe gevarieerd het witte bergland is. informatie Rondreis Met onder andere Interlaken en Gstaad als ‘uitvalsbases’ maakten wij een rondreis met een Halbpreisabonnement/Swiss Half Fare Card (2020: CH 115); dit abonnement is een maand geldig en geeft 50 procent korting op trein- en busreizen en op vrijwel alle kabelbanen. Het is in Nederland aan te schaffen via swiss-pass.ch; uitgeprint kun je het dan meenemen. De wandelingen De wandelingen die hier zijn beschreven zijn goed beweg wijzerd en gemakkelijk te doen; wel is aan te raden stokken mee te nemen voor steile stukjes. Via de site van Outdooractive.com zijn de wandelingen te vinden. Gebruik de zoekfunctie met de volgende woorden: Royal Walk Männlichen: in 20 minuten naar de top van Männlichen. Männlichen: Winterwanderung Männlichen – Kleine Scheidegg (duur: 2 uur 30; met Royal Walk 3 uur 15); Lötschental: Rundwanderung Fafleralp (duur: 2 uur 30) Gstaad: Wispile Panorama Rundweg (duur: 2 uur 30) 15
16 Online Touch Home