elkaar gezien. Maar Frans bleek meer kwaliteiten te hebben. Vooral voor mij, want ik wilde nieuwe patrijspoorten, nieuwe plafonnetjes, een boiler, nieuwe lampen en vooral geen lekkages. Dus mocht ik met een geblesseerde rechterhand helpen met schroeven los en vastdraaien, moeren tegenhouden en natuurlijk opruimen. Mannen denken overigens zelf dat ze opruimen, maar ik word toch af en toe gebeld door mijn Willem als hij weer iets kwijt is. Petra, weet jij waar de zaagjes, de zoetjes voor in de koffie en de handschoenen van Frans liggen? Maar ondanks dat is er voortgang in project Argo. En er is héél snelle voortgang ten aanzien van het project Salute. Binnen enkele weken werd onze beauty verkocht aan Chris en Lorraine. Dit Engelse stel viel als een blok voor ons bootje en de mooie kussens. En dat betekende een aankoopkeuring, de boot weer te water, de mast en de zeilen er weer op. Willem en ik kregen dan ook regelmatig vragen van booteigenaren van boten waar de mast afging. De aankoopkeuring leverde een losse draad bij het zonnepaneel op. Willem kon dat natuurlijk even snel verhelpen met zijn schroevendraaier en een nieuw schuifcontact. 19 Chris en Lorraine verzochten ons tijdens de tocht van Alkmaar naar IJmuiden mee te varen op de Salute. Dat konden wij niet weigeren en eigenlijk is het ook wel heel leuk om op die manier afscheid van je boot te nemen. Een vreselijk gezellige tocht. Tijdens het varen was ik vooral in de weer met mijn specialiteit d.w.z. marifooncontact met bruggen en sluizen. Willem met uitleg en adviezen aan Chris, die het roer alleen in de sluizen nog aan Willem wilde toevertrouwen. En Lorraine bleek goed voor de overview en de inwendige mens. Voor mij hebben onze Britse overburen niet zo’n goede naam op culinair gebied. Echter de koffie van Lorraine was heerlijk en de maaltijdsoep met garlic, die wij op het Noordzeekanaal binnen in “hun” kajuit aan tafel geserveerd kregen, was goddelijk. Op het Noordzeekanaal begon het licht te regenen. De sluizen van IJmuiden gingen gelukkig snel open, zodat wij voor we echt nat werden konden afmeren in Seaport Marina. Na dikke “kussen” als afscheid, nog even achterom kijkend naar onze oude “liefde” reden we terug naar Alkmaar om onze auto’s op te halen. Goodby Salute en welkom Argo.
20 Online Touch Home