HET NIEUWE CASINO TE BREDA Op de plaats waar nu sinds enkele weken het nieuwe casino gevestigd is, stond vroeger het klooster Sint-Catharinadal van de zusters Norbertinessen. Tijdens de tachtigjarige oorlog maakte dit klooster moeilijke tijden door. Nostalgie van de grote chef !! bepaalt moment zijn geluk gaan beproeven in het verre Canada. Op deze wijze werd Kees enige eigenaar van het loonbedrijf en werd de naam veranderd in “van DUN LOONBEDRIJF” te Rutten. Ondertussen ging het met eigenaar van het oude loonbedrijf ook wat minder, en deze wou het bedrijf verkopen. Na wat gezond overleg heeft Kees de knoop doorgehakt, en werd ook dit bedrijf zijn eigendom. Kees heeft nu een loonbedrijf met 2 bedrijfsleiders en een aantal van 30 mensen in dienst. Zij doen alle mogelijke soorten loonwerk wat benodigd is in de omgeving maar gespecialiseerd zijn ze toch ook weer op de bloembollen, hun specialisme wordt gewaardeerd vanaf de Noordoostpolder via Duitland naar Bordeaux in Frankrijk. Dat wil dus zeggen, dat we op al deze plaatsen Loonbedrijf van DUN kunt ontmoeten. Zo ziet men maar weer, niet alleen de bloembollen worden geëxporteerd, ook de verwerking is vast in Nederlandse hand, en in dit geval bij de eerste generatie poldermensen. Kees bedankt voor je bijzonder gastvrije ontvangst je openheid en je eerlijkheid, veel succes met je bedrijf en hopelijk tot ziens op onze familiedagen KVD Kloosterkzerne te Breda—TOEN 10 Spaanse furie, pest en de wisselende oorlogskansen waren beurtelings harde slagen voor het uitstervend convent (kloosterbewoners). De regering had verboden nog nieuwe zusters toe te laten. De goederen werden reeds beheerd door de rentmeester van de Prins en zouden t.z.t. in diens handen overgaan. Het 12-jarig Bestand (1609-1621) bracht ook geen verbetering. 27 augustus 1624 had Spinola het beleg opgeslagen voor Breda. De contacten tussen St. Catharinadal en de Norbertijner Orde waren verbroken. Over de werkelijke toestand kon men zich onvoldoende informeren. Feit was echter wel dat de Jezuïten reeds toezegging hadden om St. Catharinadal te mogen betrekken als de laatste zuster gestorven was. Prelaat Drusius (kerkvoogd) van de Park abdij in Leuven, vicaris-generaal van de Norbertijnen stelde alles in het werk om de greep op St. Catharinadal niet te verliezen. Hij vroeg de prelaat van Tongerlo, Adriaen Stalpaerts, om een van zijn kloosterlingen aanwezig te laten zijn in Breda als Spinola er zou binnentrekken. Zo kon het klooster misschien nog gered worden voor de orde. De cellier (ziekenbroeder) van de abdij van Tongerlo, Petrus van Dunne,
9 Online Touch Home