Er mag dan veel veranderen in ons gebouw in Amersfoort, sommige dingen zijn nog net als vroeger. De schilderijen van Port-Royal, de linnenpers, de inrichting van de refter, het kastje op de gang boven waar je als kampleider tijdens weekenden 's nachts op weg naar de wc tegenaan liep. En natuurlijk de naam. Want het mag dan het gebouw van de Oud-Katholieke Kerk heten, het is en blijft ons seminariegebouw. Mary Hallebeek VERHAALTJE Als je iemand vraagt, schrijf eens iets voor ons boekje “Dundoenerij” dan kijken ze je vaak aan alsof ze het Keulen horen donderen. Maar wie heeft er vroeger niet op school opstellen of verslagen moeten schrijven met alleen maar een kroontjespen. Tegenwoordig zijn de mogelijkheden natuurlijk veel uitgebreider. Zo werd ik laatst opgebeld door Eugène die was telefonisch met een lid in contact gekomen en laat nu net zijn dochter een werkstuk voor de stamboom onderzoek afgerond hebben. Jammer genoeg kunnen we niet het hele werkstuk laten zien, maar het verhaal hoe een jong meisje tegen haar opa aankijkt is zeer leuk en mooi geschreven, haar cijfer was dan ook een tien. Wie volgt met het volgende verhaal? KvD HENRICUS PETRUS JOHANNES VAN DUN Als er gevraagd word naar Henricus Petrus Johannes, dan krijg je meteen te horen: ohhh Opa Harrieke. Omdat er meerdere Harry’s in de familie waren, kreeg hij de bijnaam Harrieke. Ook word hij beschreven als een klein dik manneke, met vaak een strenge blik in de ogen. Henricus Petrus Johannes( roepnaam Harry) werd geboren op 8 november 1842 te Tilburg. Zijn vader was bakker en zijn moeder hielp mee in de bakkerij en de winkel. Al vanaf dat hij klein was lag ook zijn passie bij het bakken en hielp hij mee in de bakkerij. Het was dan ook te voorspellen dat hij zijn vader opvolgde en de bakkerij in Kaatsheuvel overnam. Als kind heeft hij alleen het basisonderwijs gevolgd, omdat het al zeker was dat hij bakker zou worden en daar hoefde hij niet speciaal voor een opleiding te volgen. Later trouwde hij met Elizabeth Muscus. Dit huwelijk hield slechts maar een paar jaar stand, omdat zij toen kwam te overlijden. In dit huwelijk kreeg hij 2 kinderen, Catoo en Jan van Dun. Niet veel later hertrouwde hij met de 10 jaar jongere Anthonetta Stevens (ook wel oma Netje genoemd), geboren op 27 februari 1852 te Reuzel. Samen kregen ze 5 kinderen, Chef, Bertus, Anna, Marie en Petrus van Dun. Henricus wilde niet dat ook zijn kinderen zich op het bakken zouden richten, omdat hij vond dat ze iets veel beters verdienden. Hij liet daarom ook zijn jongste zoon Petrus, in ‘n leermakerij werken. Maar Petrus wilde dat helemaal niet, want ook hij wilde net als zijn vader graag bakker worden. Hij werd opgeleid tot leersnijder en moest dag in en dag uit leer snijden. Op een vrijdagmiddag na 1 week in de fabriek gewerkt te hebben, stond hij aan het einde van een lange gang en riep zijn vader. Toen zijn vader kwam smeet hij het dubbeltje wat hij die week verdiend had, naar hem toe en zei: ‘Hier hedde gij uw dubbeltje’. Daarna zei hij: ‘ Ik word nu bekker, of anders schooier te peerd’. Vanaf dat moment kreeg hij toch de toestemming om in de bakkerij te werken, en later het bedrijf over te nemen. Heel de familie hielp mee in de bakkerij en zorgde ervoor dat de bakkerij bleef draaien. Opa Harrieke 11
10 Online Touch Home