eindelijk hebben 6 personen van onze groep van 12 de top bereikt waaronder mijn zwager Willem met zijn twee zonen. Geweldig. Op de middag verder afgedaald, zonder problemen, naar Mweka Camp, het laatste camp. Dan de laatste dag, maandag 1 september van Mweka Camp naar Mweka Gate, van 3100m naar 1700m. Wat een tocht. Het eerste gedeelte ging over een soort rivierbedding met grote stenen met een nog kale omgeving. Hoe verder we dalen, des te meer begroeiing er komt. Uiteindelijk komen we weer in het regenwoud. Wat een natuur. We zien de elephant-flower, zo genoemd omdat aan de onderkant van de bloem een slurfje zit. Groeit alleen op de Kilimanjaro en aldus beschermd. Het wordt steeds moeilijker en zwaarder. Ook vochtig met natte stukken en dus glibberig. Ik val dan ook een keer met goede afloop. Wat is dit een bizarre tocht. Het gaat letterlijk voetje voor voetje. De rivierbedding is overgegaan in een trapsgewijze afdaling. De afstap bij de treden met twee stokken is een martelgang. Dan krijg ik eindelijk te horen: nog 2 bochten en dan is het einde in zicht. Heb zelf nooit gedacht op deze manier over de finish te gaan. Het is inmiddels 14.45 uur. Bijna 7 uur later. Ik laat me uitschrijven en na het nuttigen van fruit en frisdrank weer wat op krachten gekomen. Dan met de bus naar het hotel in Arusha. Wat een weerzien met Mea. Ze moest lachten dat ik er zo uitzag, ongeschoren en vermoeid. De foto geeft een duidelijk beeld hiervan. Na een dag shopping en een bezoek aan een Masaaidorp weer richting Nairobi en Dubai om daar een week te verblijven om uiteindelijk weer gezond, voldaan en met onvergetelijke ervaringen op 11 september thuis te komen. Jan van Dun, Etten-Leur DE CHAAMSE TAK VAN DUN(NE) Op de jaarlijkse verenigingsdag van de nederlandse tak , dit jaar in Chaam gehouden , heb ik een overzicht gegeven van de diverse takken van Dun. Ik heb daar verteld dat er in mijn genealogiebestand op dat moment 5512 personen waren die de naam van Dun droegen. Hiervan waren er 2887 mannelijke personen en 2590 vrouwelijke personen. De goede rekenaars hadden al snel door dat dan een verschil ontstaat van 35 ontbrekende personen. Dat klopt omdat ik tegenwoordig vaak niet weet of het een jongen of meisje is als mij alleen de naam bekend is. Ik noem als voorbeelden Sacha, Beau , en Micha . Vroeger had je ook Rini en Tiny. Al die 5512 personen heb ik terug kunnen herleiden tot 4 takken van Dun. Dat zijn ; 1) de Oirschotse/ Boxtelse tak die via Hilvarenbeek terug te brengen is naar Esbeek en meer specifiek naar het gehucht Dun. Deze tak heeft 126 mannelijke nazaten . De afsplitsing van de tak Biemans niet meegerekend. Een van de leden , van beroep bijenhouder of bieman in het dialect, is zich Biemans gaan noemen. 2) De Goirlse tak is met 2060 mannelijke nazaten verreweg de grootste. Jef van Gils is nu druk bezig hierover een boek te maken . De eerste 3 generaties van deze tak moeten volledig worden herzien. Jef denkt in Oisterwijk een nieuwe voorvader te hebben gevonden , waardoor deze tak tot ver voor 1500 kan teruggaan. De Oisterwijkse schepenboeken gaan terug tot 1400. De periode 1400-1500 was nooit goed onderzocht omdat in de registers de naam van Dun niet voorkwam. Die registers bleken echter alleen op de plaats Oisterwijk te 11 _______________________________________________________________
10 Online Touch Home