0

Jaargang 7—editie2/3—december 2008 MOGEN WIJ ONS EVEN VOORSTELLEN. Het bestuur v.l.n.r. Lid: Lid: Hennie van Dun uit Tilburg. Voorzitter: Secretaris: Rina van Dun- Peeters uit Dordrecht. Eugène van Dun uit Boxtel. Penningmeester: Jan van Dun uit Etten-Leur. Lid: Ad Potters- van Dun uit Breda. Kees van Dun uit Duiven. tel. 06-45 09 26 91 tel. 078-616 29 57 tel. 0411-68 34 27 tel. 076-501 60 95 tel. 076-565 06 35 tel. 0316-26 44 19 Contributie of donateurschap voldoen !!! Rekeningnummer van de FVS van DUN is: 17.48.88.252 t.n.v. F.V. Stamboom van Dun te Etten-Leur Onze contributie is slechts 15,- euro per adres per jaar. Indien u tijdens het lopende jaar lid wordt betaald u een evenredig deel. www.vandunstamboom.nl Hier vindt u ons op internet met vele foto’s en in kleur INHOUD. Adverteerders Bestuur/Inhoud/Colofon Van de Voorzitter/Van de Secretaris Een vooruitblik op Chaam Met Rina opstap. Op naar Kilimajaro Kwartierstaat, Peter en Ronald. De Chaamse tak van DUN(NE) Uit internet Bezoek Londen Familiaris Adverteerders Redactie: Vormgeving: pag. pag. pag. pag. pag. pag. pag. pag. pag. pag. pag. pag. Kees van Dun, Eugène van Dun Rina van Dun-Peeters Patricia van Dun 3 _______________________________________________________________ 2 3 4 5 7 9 12 14 18 19 22 23

VAN DE VOORZITTER. Jaren vliegen voorbij, afgelopen jaar het is alweer 2 jaar terug het eerste lustrum van onze vereniging 3 nieuwe bestuursleden erbij waarvan, jammer genoeg Frans uit persoonlijke overwegingen is gestopt. Jammer, want Frans was als bestuurslid een aanwinst, wij bedanken Frans voor zijn inzet, zeker met betrekking tot zijn deel van de organisatie samen met Hennie van de jaarvergadering. Welke perfect was georganiseerd. Door het wegvallen van Frans is er plaats voor een nieuw bestuurslid. Wie heeft iets vrije tijd over en wil de vereniging steunen.Ook is er plaats voor nieuwe leden door overlijden en andere oorzaken krimpt het ledenbestand constant iets in. Wie weet "van Dun's " warm of koud te interesseren voor een lidmaatschap van onze vereniging. We hebben ze nodig! Hard nodig. Nodig, omdat we niet zonder kunnen, ook nodig omdat ze misschien nog heel erg leuke foto's van ouders -grootouders- neven nichten "oud tantes en ooms. "van Dun hebben. Wie heeft die, Kees zou ze graag willen kopiëren voor het archief van onze vereniging. Een telefoontje of berichtje naar Kees waarna hij u contact, hoe hij ze van u krijgt en hoe u ze onbeschadigd terug krijgt, ook degene die vast zitten in een album, waarvan vanuit het album rechtstreeks een kopie wordt gemaakt. Zo aan het einde van dit jaar en de sombere berichten in de nieuwsmedia, moeten we toch positief blijven denken, dat we er ook volgend jaar weer een goed jaar van maken. Ik bedank alle leden en mede bestuursleden die dit jaar mogelijk maakten, en wens iedereen gezellige en prettige Kerstdagen en voor straks een geweldig Nieuwjaar. Eugène VAN DE SECRETARIS Beste allemaal, het is alweer een hele tijd geleden dat u iets van ons gehoord heeft. Zoals u weet is uw bestuur 100% vrijwilligerswerk en proberen wij allemaal zo goed mogelijk ons best te doen, zo ook uw redacteur van Dundoenerij. Er zijn echter van die periodes waarin je geleefd wordt door allerlei omstandigheden zoals ziekte, ziekenhuis, griep en meer van die verplichte tijdvretende omstandigheden. Gelukkig is deze periode voorbij en kunnen we weer veel tijd besteden aan FVS van DUN. Daarom dat u deze keer ook een dubbeldik nummer toegestuurd krijgt om het vervallen augustusnummer te vervangen. Zo kort voor Kerstmis Het feest van de vrede en de liefde wil ik graag een aantal personen bedanken. Een speciaal woord van dank wil ik richten aan alle adverteerders die met hun financiële ondersteuning het mogelijk maken dat DUNDOENERIJ een mooi familieblad is, en hopelijk ook mag blijven. Verder wil ik bedanken alle mensen die meer of minder de moeite hebben genomen om een bijdrage te leveren om verhaaltjes en/of foto’s aan te leveren zodat we een leuk en interessant perio4 _______________________________________________________________

diek kunnen maken. Want DUNDOENERIJ is een blad van, door en voor familieleden. Een persoonlijk woord van dank wil ik richten aan onze genealoog Ton van Dun uit Ulvenhout die, buiten het feit dat hij reeds een kleine 40 jaar met deze hobby bezig is toch ook de grote drijfveer is om beide familieverenigingen zodanig positief te beïnvloeden zodat we met z’n allen een grote familie van DUN vormen. Groeten KEES. EEN VOORUITBLIK OP CHAAM Noot: Verlate publikatie Onze jaarlijkse verenigingsdag wordt dit jaar in Chaam gehouden. Dat Chaam door ons bestuur is gekozen is niet verwonderlijk. Zoals bij velen al bekend bestaan er 3 takken “van Dun(né)”. 1) De Goirlse tak, bestaande uit 2060 mannelijke nakomelingen. Helaas is mijn genealogie programma niet aangepast om ook de vrouwelijke nakomelingen apart te vermelden. Jef van Gils is druk bezig over deze tak een boek te schrijven. Hij hoopt nog dit jaar zijn tekst af te hebben. Daarna begint de grote klus om uit te zoeken welke grootte, papier en foto’s het best geschikt zijn. Als alles meezit, verwacht ik dat het eerste exemplaar op onze verenigingsdag in 2010 uitgereikt kan worden. 2) Over blijven de Oirschotse tak ,die afkomstig is uit Esbeek en Hilvarenbeek en zoals wij dat altijd noemden “de Chaamse tak” ,groot 514 mannelijke nakomelingen. Ons bestuur wilde deze tak extra aandacht geven door Chaam als ontmoetingsplaats te kiezen. Vooruitlopend op wat ik in Chaam ga vertellen, kan ik nu al mededelen, dat ik zoekend naar de oorsprong van deze tak, een heel grote stap voorwaarts heb gemaakt. Een aantal losse puzzelstukjes is daardoor op zijn plaats gevallen, wat zeer interessante gegevens voor deze tak heeft opgeleverd. U zult dan ook horen dat de oorsprong niet in Chaam ligt. Het bestuur had dus beter een andere plaats kunnen kiezen. Welke?. Dat vertel ik U in Chaam. Omdat Jef van Gils bezig is met de Goirlse tak heb ik mij de afgelopen tijd gericht op de (laten we hem nog even zo noemen) de Chaamse tak. In mijn genealogiebestand had ik alleen personen ingevuld met eventuele geboorte, huwelijk en overlijdendata en plaatsen, als deze al bekend waren. Ik kan me voorstellen dat veel mensen dit niets zegt. Een genealogie is pas aangekleed als we meer weten over de betreffende personen. Gegevens als waar woonden zij, welk bezit hadden zij, welk beroep oefenden zij uit en nog veel meer bijzonderheden. Voor de Chaamse tak is veel te vinden in de rechterlijke archieven, die vanaf ongeveer 1500 elke verkoop beschrijven van onroerend goed met de ligging. Ook wezenrekeningen en notariele akten kunnen interessante gegevens opleveren. Probleem is wel dat je ook al deze boeken van de omliggende plaatsen moet raadplegen. Zelfs de DTB’s (doop, trouw en begraafboeken) van Chaam moet je bladzijde voor bladzijde doornemen. De ons bekende achternaam wordt tot ongeveer 1725 zelden gebruikt. Meestal schreef de pastoor alleen het patroniem op. In ons voorbeeld dus Jan Stevens als bedoeld wordt Jan Adriaen Steven van Dun. Soms ook Jan Adriaenssen genoemd. Toen Kees, onze secretaris, mij belde of ik al tekst klaar had voor de deze Dundoenerij, was ik juist bezig met de familie Schellekens op Grasen en Strijbeek. Willem Jan van Dun huwt daar Joanna Jan Wouter Schellekens, meestal Wouters genoemd. Het leek mij een mooi voorbeeld om te laten zien wat we nog _______________________________________________________________ 5

meer over deze Willem Jan weten, temeer omdat hij uit de Chaamse tak komt. Voor een goed voorbeeld heb ik 3 generaties genomen. Generatie 1 is Jan Adriaen van Dun. Uit de wezenrekeningen weten wij dat hij in 1628 woonde op het landgoed Valckenbergh, dat heel bijzonder, behoort tot de gemeente Gilze. Daarom moesten de kinderen die hier werden geboren in Gilze gedoopt worden. Van Jan zijn opa weet ik dat hij de boerderij op dit landgoed gepacht heeft. Van deze opa is ook nog een zeer bijzonder verhaal te vertellen dat mogelijk in een volgende Dundoenerij komt. Het landgoed Valckenbergh ligt pal naast Snijders-Chaam waar de eerste van Dun zich in 1536 vestigde. Jan blijkt later op Dassemisse te wonen of er althans een boerderij te bezitten. Zijn weduwe Dingena Willem van de Kieboom verkoopt deze boerderij in 1664. Bij deze verkoop worden ook genoemd 3 zonen ; Adriaen, Steven (genoemd naar zijn overopa) en Willem. Of er nog meer kinderen geweest zijn weten wij niet. De doopboeken beginnen pas in 1626. Zeker is dus dat in 1664 nog 3 kinderen in leven waren. Uit andere bronnen heb ik kunnen berekenen dat Adriaen in 1618 en Steven in 1623 geboren moeten zijn. Moeder Dingena komt uit het bekende geslacht van de Kieboom en zowel eerder als later komen meerdere huwelijken voor tussen van Dun’s en Kieboom’s Generatie 2 zijn de eerder genoemde 3 zonen van Jan. A) Adrianus koopt 1660 een huis op de Lege Legge (lege is laag) . Uit de erfdeling van zijn schoonouders krijgt hij in 1663 ook de helft van hun boerderij op de Mijsbergh. De andere helft is van Eva, zus van zijn vrouw. Hij is gehuwd met Adriana Jacob Andries Schram. Van Andries Schram stammen de latere burgemeesters van Chaam. Van Adriana krijgt hij 8 kinderen: 5 meisjes en 3 jongens. Van deze jongens zijn geen nakomelingen. Waarschijnlijk zijn Johannes en Jacobus als kind al overleden. In de begraafboeken van de pastoor werden slechts summiere gegevens opgeschreven zoals overleden het kind van Adriaen van Dun. Welk kind weten we dus niet. B) Stephanus, die op de Mijsbregh te Chaam de stede huurt van Adam Michiel Heijblom, brouwer in de Boom opt Gasthuyseijndt te Breda. Deze brouwerij was de voorloper van de later zo bekende Drie Hoefijzers brouwerij. Heijblom was een aangetrouwd familielid van Stephanus. Stephanus was gehuwd met Johanna, de dochter van Mr. Mattheus Ravels. Ook zij hebben 8 kinderen; nu 3 meisjes en 5 jongens, waarvan nr. 3 Johannes Steven zeker als kind overlijdt. C) Willem die in Strijbeek gaat wonen vanwege zijn huwelijk met Joanna Johannes Wouter Schellekens. Zij wonen daar tegenover de Hubertuskapel op de grens met België. De woning is Joanna aangeërfd van haar ouders, die meerdere boerderijen in bezit hadden. Zij krijgen 10 kinderen, 7 meisjes en 3 jongens Generatie 3. We hebben 3 broers gezien in de eerste generatie die samen 26 kinderen gehad hebben, waarvan 11 jongens. Ik heb inmiddels alle DTB’s uit de verre omtrek doorgenomen en kan in generatie 3 slechts 3 mannelijke nakomelingen vinden. Dit zijn a) Adriaen, zoon van Steven en Jenneke van Ravels die als brouwersgast in Breda gaat werken. 6 _______________________________________________________________

Hij overlijdt al 2 jaar na zijn huwelijk met Anna Henrick Beken. Zijn 2 kinderen overlijden kort na de geboorte.b) zijn broer Jan gaat in Waspik wonen en huwt daar Joanna de Zeeuw. Zij krijgen 5 kinderen. Van een dochter heb ik een huwelijk kunnen vinden. Van de andere kinderen tot dusver geen enkel spoor. c) Adriaen, zoon van Willem heeft een zoon Willem genoemd, waarvan geen nakomelingen.Conclusie; Deze subtak Chaam sterft in mannelijke lijn volledig uit. Ton van Dun, Ulvenhout. MET RINA OP STAP ! Vandaag heb ik een afspraak met JAN VAN DUN. Ja, er zijn veel Jannen in onze familie, zelfs mijn eigen man is Jan van Dun, maar deze Jan, die ik ga bezoeken, kennen we nog niet zo goed, dus daarom op naar Galder. Zijn stamboom is helemaal bekend en zijn huidige werkzaamheden ook, maar wij willen gewoon wat meer weten. Dus eerst maar even over zijn huidige daginvulling: Samen met zijn levenspartner Jolanda Soetens beheert hij, sinds enkele jaren, het Ontmoetingscentrum “De Leeuwerik” in Galder. Dit Ontmoetingscentrum is een Gemeenschapshuis met multifunctionele mogelijkheden. Er is o.a. een prachtige Sporthal, die aan alle moderne eisen voldoet en dus talrijke mogelijkheden biedt. Verder is er een Kindercreche, een soos voor Bejaarden, plus een zeer gezellige recreatieruimte met biljart en bar enz. enz.In de grote toneel-danszaal gaan elke week de beentjes van de vloer. Voor dit alles hebben Jan en Jolanda de zorg voor het onderhoud ook nog eens op zich genomen, dus dat betekent samen vele uurtjes maken om alles schoon en draaiende te houden. Zij doen dit uiteraard niet allemaal alleen en hebben dan ook een groepje interieurverzorgers, zodat zij allen plezier in hun werk blijven houden. Dan gaan we nu even terug in de tijd. Nadat hij zijn MULO-A diploma had gehaald, is hij in de zuivel-industrie terecht gekomen, waar hij met zijn LSBL-B diploma zich verder heeft gespecialiseerd in de melkinrichting. Hij is altijd vooruitstrevend geweest en bleef dus studeren, zodat hij in 1989 het Certificaat haalde voor Leiding geven en Samenwerken (Managament opleiding NIVE ). Later in de beginjaren 90 kwam daar het Certificaat Productieleider TRASOR nog bij. We kunnen daar nog een hele rij Certificaten aan toevoegen, om maar even te bewijzen, dat Jan echt niet heeft stilgezeten. Zijn werkervaring begon in 1971 bij Campina in Breda als productie vakman.In 1983 stapte hij over naar Bongrain in Breda als voorman productie, waar hij in 1991 werd bevorderd tot productie chef en later in 1993 nog een jaar daar werkte als Hoofd inpak en Produktie. Daarna volgde 6 jaar de banketindustrie van Koopmans in Steenbergen, waarna hij in 2000 ging werken bij Maitre Paul in Tilburg. Hier werkte hij tot 2005 en was in de loop van die jaren verantwoordelijk voor veel verschillende afdelingen als Productieshiftleider en Productiecoordinator. Buiten zijn studie en werkzame periode, heeft Jan natuurlijk ook een druk prive-bestaan gehad. Zijn grootste hobby is wel altijd de muziek geweest en daarnaast _______________________________________________________________ 7

deed hij veel in onderhoud en reparaties van computers. Een derde tijdsbesteding was de voetbal bij de voetbalvereniging GESTA., die in 1949 door zijn vader is opgericht. Bij deze club is Jan 8 jaar voorzitter geweest en heeft hij in totaal ongeveer 25 jaar in het bestuur gezeten. Ook zijn vader heeft verschillende bestuurstaken vervuld bij deze vereniging. Zijn vader woont nog steeds in het ouderlijk huis te Strijbeek. Hij heeft hier jaren lang een boerenbedrijf gehad met kippen, koeien en tuinbouw.Ook heeft vader van Dun ongeveer 8 jaar in de Gemeenteraad van Nieuw-Ginneken gezeten en is hij voor verschillende activiteiten destijds Koninklijk onderscheiden. De grond is nu eigendom van zoon Adri, die het bedrijf heeft omgezet in een buskuskwekerij. Hij woont niet in het ouderlijk huis, maar heeft wel een huis bij de kwekerij. Verder kunnen we van Jan vertellen, dat hij een tweelingbroer heeft, die in Etten-Leur woont. tevens heeft hij 2 zussen, Lucia en Marie-Louise, beiden woonachtig in Galder en nog drie andere broers, Sjef uit Meerle, Belgie, Toon ook uit Galder en dan Adri uit Strijbeek met de buskuskwekerij. Uiteindelijk werd hij dus zelfstandig ondernemer in de horeca en werkt hij nu met veel plezier in het ontmoetingscentrum De Leeuwerik te Galder, zoals boven beschreven. Het was een gezellige ontmoeting, waarbij Jan natuurlijk direct lid is geworden van onze Stamboomvereniging en wij hopen van harte , dat Jan zijn verdere familie ook warm zal krijgen om lid te worden. Jan en Jolanda ontzettend bedankt voor jullie mooie verhaal en hopelijk zien we elkaar volgend jaar op onze Familiedag. Rina van Dun, Dordrecht OP NAAR DE KILIMANJARO De Kilimanjaro is een berg die wordt gevormd door een uitgedoofde vulkaan gelegen in de regio Kilimanjaro in het noordoosten van Tanzania. De naam komt uit het Swahili en betekent de berg die glinstert. Deze berg ligt 3 graden van de evenaar verwijderd en heeft nu nog sneeuw, maar verdwijnt door de klimaatverandering. De Kilimanjaro is met zijn 5895 meter de hoogste berg van Afrika en zit daarbij in het rijtje van de zeven meest begeerde bergen. Twee jaar geleden waren Mea en ondergetekende op reis in Canada/Amerika met het gezin van een broer van Mea: Willem Dekkers wonend en werkend in Dubai. Op zijn initiatief is het plan ontstaan om de Kilimanjaro te gaan lopen. Hij had daar een prachtig verhaal over. Na maanden voorbereiding op het sportieve vlak voor een goede conditie, hoogtetraining, medische aandacht, vliegtickets, vaccinaties, visa en inkoop kleding en ander materiaal was het dan zover om op stap gaan. Er zijn verschillende routes om de berg te 8 _______________________________________________________________

beklimmen. Wij hebben gekozen voor de Machame Route. Een tocht van 6 dagen, niet de makkelijkste maar wel de mooiste qua natuurschoon en met overnachtingen in tenten. Onze groep bestond uit 12 personen waaronder mijn zwager met twee zonen. De vliegreis verliep via Dubai naar Nairobi. Vandaar met een persoonsbus naar Arusha in Tanzania. Een reis van ruim 5 uur op een weg, stoffig met kuilen, gaten en smal. Soms ook redelijk bereidbaar. Onderweg zebra’s – struisvogels – ezels en herten gezien. Af en toe door een dorp met mensen in armoede, vuil en slechte onderkomens. Onderweg steeds mensen langs de weg op weg naar? Alleen of met hun magere vee. Kinderen die naar ons zwaaiden. Wat zijn wij dan toch rijk! Na een verblijf van enkele dagen in Arusha zijn we op woensdag 27 augustus begonnen aan onze uitdaging. Mea met haar schoonzus Denise zijn achtergebleven en zullen genieten van een safari. Na inschrijving met opgave van paspoortnummer, begon de tocht op een hoogte van 1500m op weg naar 3000m. Het is fris en door de vallende mist ook nat. De regenpakken gaan aan. De eerste stappen worden gezet en het gaat meteen stevig omhoog. We worden begroet door een aap in een van de vele bomen langs het bospad. Na enige tijd wordt het droog. Het gaat steeds stijgend met soms vals plat. Ook trapsgewijs en erg vermoeiend. Het lijkt wel of ik pap in mijn benen heb. Maar de omgeving is prachtig. We lopen door het regenwoud. Wat een natuur, zo fris groen. Niet te beschrijven. In de namiddag bereiken we ons eerste camp, Machame, en we worden ontvangen met thee en popcorn. Op donderdag 28 augustus gaan we naar Shira Camp op een hoogte van 3.850m. De dag begint met prachtig weer en het ontbijt kunnen we zelfs buiten nuttigen. Als we weer op pad zijn moet ik na een uur de wandelstokken gaan gebruiken, die de komende dagen onmisbaar zullen zijn. Het is wel wennen om op deze manier te lopen. We lopen op een rotsachtig pad, soms langs een diepe afgrond. We bevinden ons boven de wolken, zoals je dat ziet vanuit het vliegtuig. Ik hoor de gids nu regelmatig zeggen “pole – pole” oftewel “slow – slow”. Ook van de lunch kunnen we in de open lucht genieten. Ik beleef deze dag erg goed, loop gemakkelijk en voel me prima. Dat ik dit nog mag beleven. Daar draagt de omgeving ook aan bij: heideplanten en strobloemen. Later wordt het weer ruiger. En het moet gezegd worden: de gidsen zijn oplettend en zorgzaam. De derde dag, vrijdag 29 augustus, gaat de tocht naar een hoogte van 4600m Lava Tower om vervolgens af te dalen naar Barranco Camp op 3900m. Dit om het acclimatiseren op grote hoogte te bevorderen. Het is koud en nu loop ik met handschoenen, muts en fleece trui. Het is een zware dag, lopend door een woestijnachtig landschap. Voor het eerst krijg ik last van hoogteziekte op circa 4600m. Ik moet een keer braken maar daar blijft het bij. Het gaat schoorvoetend vooruit. Slow, slow klinkt het weer en ik maak er quick-quick-slow van. Mijn gids Nikki (van Nicolaus) lacht en zal dit nog menig keer herhalen. Als laatste deze keer en doodop bereik ik het Barranco Camp. Verteld moet nog worden dat we elke avond een schaal met warm water bij de tent kregen om ons op te frissen. Zo ook ’s morgens. Door deze primitieve omstandigheden werd er niet geschoren en provisorisch gewassen. Ik kwam er steeds barbaarser uit te zien. Zaterdag 30 augustus gaan we naar Barafu Camp, 4600m hoog. Voor ons zien we het pad dat ons naar boven voert “breakfast”. Deze muur met een 178 meter hoge afgrond op een smal pad. We worden voetje voor voetje langs de rotswand geleid. Mijn duimnagel scheurt in door het vastklampen aan de rotswand. Ben op dat moment niet bewust dat er een af_______________________________________________________________ 9

grond is en een overstap van 30cm. Dit hoor ik later als deze bestijging achter de rug is. Er wordt gefilmd en Floris (zoon van mijn zwager) vraagt om mijn ervaring. Mijn reactie is: Als Mea dit gezien gehad zou zij gezegd hebben: Jan waar ben je mee bezig! Het weer is nu ook zeer afwisselend. Zo is het helder, dan weer duiken mistflarden op en is het koud. Het gebied is stijgend en dalend. Heb geen last van het hoogteverschil. Wel is mijn eetlust de laatste dagen verdwenen. Met moeite krijg ik iets naar binnen en dan nog met veel drinken. Geen goed voorteken denk ik. We hebben alle dagen goed weer gehad. Droog en dikwijls zeer helder en zonnig. ’s Avonds bij helder weer geeft dit een prachtig schouwspel aan de hemel. Wat een sterrenpracht! Ongelooflijk wat een aantal, zoveel sterren zal ik nooit meer zien. De nacht van 30 naar 31 augustus was bijzonder. In verband met de voorbereiding voor de start naar de top tegen middennacht vroeg naar bed. Maar er moest nog het e.e.a. aangedaan worden daar we daar ’s nachts geen tijd voor zouden hebben: thermoondergoed, legging, polo met lange mouwen. In deze kleding gaan slapen en toch nog rillen van de kou en spanning. Na amper drie uurtjes slapen verder aangetrokken: afritsbroek – jack met fleece trui – regenbroek met jas – bivakmuts – handschoenen met wandelsokken er overeen. Na een kopje thee op avontuur. Wat een bijzondere ervaring, spookachtig al die klimmers achter elkaar met een hoofdlamp. Stap voor stap gaan we omhoog langs een steile weg met stenen en rotsblokken. Het is zwaar en vermoeiend. Na 4 uur krijg ik weer last van hoogteziekte en moet braken. Ik kan nog doorgaan. Dit herhaalt zich nog een keer en besluit alsdan om te stoppen. Het is dan inmiddels 04.30 uur op een hoogte van 5200m. Zeshonderd meter in hoogteverschil afgelegd in 4½ uur. Op dat moment een moeilijk besluit. Achteraf een wijs besluit: belofte aan het thuisfront was om geen gezondheidsrisico’s te nemen. Ik daal af begeleidt door gids Silvest, samen met Josee Sasser, die ook heeft opgegeven. Aangekomen in Barafu Camp om 07.00 uur de slaapzak in en geslapen tot 10.00 uur. Voelde me al een stuk beter en weer op krachten komen. Zoals gehoord en gelezen: het herstellingsproces bij afdalen gaat heel snel. Intussen andere gesproken en hun verhalen aangehoord hoe het hun vergaan was. Zwaar, vermoeiend, onbeschrijfelijk en te gek voor woorden. Uit10 _______________________________________________________________

eindelijk hebben 6 personen van onze groep van 12 de top bereikt waaronder mijn zwager Willem met zijn twee zonen. Geweldig. Op de middag verder afgedaald, zonder problemen, naar Mweka Camp, het laatste camp. Dan de laatste dag, maandag 1 september van Mweka Camp naar Mweka Gate, van 3100m naar 1700m. Wat een tocht. Het eerste gedeelte ging over een soort rivierbedding met grote stenen met een nog kale omgeving. Hoe verder we dalen, des te meer begroeiing er komt. Uiteindelijk komen we weer in het regenwoud. Wat een natuur. We zien de elephant-flower, zo genoemd omdat aan de onderkant van de bloem een slurfje zit. Groeit alleen op de Kilimanjaro en aldus beschermd. Het wordt steeds moeilijker en zwaarder. Ook vochtig met natte stukken en dus glibberig. Ik val dan ook een keer met goede afloop. Wat is dit een bizarre tocht. Het gaat letterlijk voetje voor voetje. De rivierbedding is overgegaan in een trapsgewijze afdaling. De afstap bij de treden met twee stokken is een martelgang. Dan krijg ik eindelijk te horen: nog 2 bochten en dan is het einde in zicht. Heb zelf nooit gedacht op deze manier over de finish te gaan. Het is inmiddels 14.45 uur. Bijna 7 uur later. Ik laat me uitschrijven en na het nuttigen van fruit en frisdrank weer wat op krachten gekomen. Dan met de bus naar het hotel in Arusha. Wat een weerzien met Mea. Ze moest lachten dat ik er zo uitzag, ongeschoren en vermoeid. De foto geeft een duidelijk beeld hiervan. Na een dag shopping en een bezoek aan een Masaaidorp weer richting Nairobi en Dubai om daar een week te verblijven om uiteindelijk weer gezond, voldaan en met onvergetelijke ervaringen op 11 september thuis te komen. Jan van Dun, Etten-Leur DE CHAAMSE TAK VAN DUN(NE) Op de jaarlijkse verenigingsdag van de nederlandse tak , dit jaar in Chaam gehouden , heb ik een overzicht gegeven van de diverse takken van Dun. Ik heb daar verteld dat er in mijn genealogiebestand op dat moment 5512 personen waren die de naam van Dun droegen. Hiervan waren er 2887 mannelijke personen en 2590 vrouwelijke personen. De goede rekenaars hadden al snel door dat dan een verschil ontstaat van 35 ontbrekende personen. Dat klopt omdat ik tegenwoordig vaak niet weet of het een jongen of meisje is als mij alleen de naam bekend is. Ik noem als voorbeelden Sacha, Beau , en Micha . Vroeger had je ook Rini en Tiny. Al die 5512 personen heb ik terug kunnen herleiden tot 4 takken van Dun. Dat zijn ; 1) de Oirschotse/ Boxtelse tak die via Hilvarenbeek terug te brengen is naar Esbeek en meer specifiek naar het gehucht Dun. Deze tak heeft 126 mannelijke nazaten . De afsplitsing van de tak Biemans niet meegerekend. Een van de leden , van beroep bijenhouder of bieman in het dialect, is zich Biemans gaan noemen. 2) De Goirlse tak is met 2060 mannelijke nazaten verreweg de grootste. Jef van Gils is nu druk bezig hierover een boek te maken . De eerste 3 generaties van deze tak moeten volledig worden herzien. Jef denkt in Oisterwijk een nieuwe voorvader te hebben gevonden , waardoor deze tak tot ver voor 1500 kan teruggaan. De Oisterwijkse schepenboeken gaan terug tot 1400. De periode 1400-1500 was nooit goed onderzocht omdat in de registers de naam van Dun niet voorkwam. Die registers bleken echter alleen op de plaats Oisterwijk te 11 _______________________________________________________________

slaan . De overige plaatsen in het kwartier Oisterwijk waren niet in die registers opgenomen. 3) De 2 Chaamse takken van Dun. Op de bijeenkomst in Chaam ben ik om meerdere redenen uitvoerig op deze tak ingegaan. Op de eerste plaats omdat Jef van Gils alleen de Goirlse tak in zijn boek zal behandelen. Op de tweede plaats omdat deze tak niet uit Chaam blijkt te komen . Op de derde en belangrijkste plaats omdat de 2 Chaamse takken tot een zijn terug te brengen, waardoor er nu nog slechts 3 hoofdtakken zijn. Dit vraagt natuurlijk een nadere uitleg. Ik zal proberen om dit in een begrijpelijk verhaal samen te vatten. Het begint met een los vel papier dat ingesloten lag in een schepenboek in het archief van Tilburg genummerd R 91. Het los vel bleek een afschrift te zijn van een akte van 2 juni 1457. De tekst is als volgt; Margriet Hendrick Hoffstadens gehuwd met Aerden Pauwels verkoopt om een somme geld aan Jan Jansz. die men heijt Jan van Dunne 6 lopen rogs jaers erfpacht, alle jaere te gelden op Onser Vrouwen Dagh Lightmisse en op de onderpand nabeschreven te leveren, te weten uit stede te Alphen bij de kerck met de huyse en hove daeraenliggend, west en noord aen en neven Willem Sweres erve, oost Wouter Dircx, zuid ’s-Heerestraete, groot 50 roeden, noch uit een hove neven de muer van de kerckhove gelegen alsoverre als erve; west Heijnen Jan Ansem Francken hoff, zuid neven erve Jan Neggers en noord en oost Willem Sibs, groot ½ buynder. Item op een heijninge houdend 7 loopensaet geheten den Oemsken, oost en zuid liggend neve de erve Jan Christus, noord Jan Neggers en west ’s-Heerestraete. Deze onderpande te vrijen met een ouden grooten erffchijns en met een veertel rogs jaers erfffpacht jaerlijcks op ’sHeerenchijnsdag en welck 6 lopen rogs erffpacht voirschreven de vorige Jan van Dunne gevest is op den 2 juni 1457. Deze tekst noemt Jan Jansz. van Dunne in 1457. We weten nu dat deze Jan Jansz. van Dunne meerderjarig is (ouder dan 24 jaar) en dus geboren moet zijn rond 1425 of eerder. Zijn vader heet ook Jan en zal geboren zijn voor 1395. Vervolgens vind ik een vroege akte in RA Breda R 425 f205v van 12-10-1518. In deze akte verkopen de kinderen van Henrick Jan van Dunne een huis gelegen in Alphen Ter Oever. Nu genoemd als buurtschap Terover. De naam komt van gelegen aan de oever van de waterstroom die daar loopt. Dit is de Leij die via Riel verder loopt en als De Donge uitmondt in de Bergse Maas. De Leij ontspringt bij Baarle-Nassau en loopt ook via Nijhoven ,een buurtschap die we later tegenkomen. De akte zelf is zeer belangrijk omdat daarin de 12 kinderen van Henrick Jan genoemd worden. Omdat dan een aantal van zijn kinderen nog onmondig zijn (jonger dan 24 jaar) zal Henrick Jan geboren zijn rond 1460. Zeer waarschijnlijk is hij dan een zoon van de al genoemde Jan Jan van Dunne. De leeftijd van de kinderen is vrij nauwkeurig te bepalen omdat er 7 kinderen mondig zijn en 5 onmondig (dus voor en na 1494) Bovendien heb ik nog een Jan van Dunne, alias Hofstadens genoemd, die op 7-11-1503 aan Govert Stoops een huis verkoopt te Baerle Tordel. Dit is ook een buurtschap die nu Oordeel genoemd wordt. Aangezien zijn dochter Peterie in een andere akte van 1546 al oude moeder (oma) wordt genoemd en in weer een andere akte uit 1527 al weduwe is, moet Jan geboren zijn rond 1450. Hij zal dan een oudere broer moeten zijn van de eerder genoemde Henrick Jan van Dunne. De afstammelingen van deze Jan van Dunne alias Hofstadens zijn vermoedelijk na enkele generaties uitgestorven , alhoewel 2 kleinkinderen van Jan nog worden vermeld als te Brussel wonend. In verband met Turnhout, dat later ter sprake komt, 12 _______________________________________________________________

moik nog vermelden dat kanunnik J.E. Janssen in zijn deel 1 Religieuze Geschiedenis van Turnhout op pagina 188 Jan van Dunne met de zijnen noemt omdat Aleijdis Smeijers gehuwd met Herman Walschaerts een schuld heeft aan Jan ,in het latijn genoemd “en ortho sito Oudaen” ; Oudaen was een hof gelegen bij het begijnhof. De tekst is helaas niet gedateerd, maar moet liggen tussen 1438 en 1477. We komen nu bij de 12 kinderen van Henrick Jan van Dunne en vanaf hier hebben we echt duidelijkheid over de verdere genealogie. We starten met 1) de oudste zoon Jan Henrick de Oude die huwt met Gudely Gielis Jan Peter Giels. Hij woonde op de eerder genoemde buurtschap Nijhoven waar hij volgens de cijnsregisters 2 leerlooiers kuilen had. Als oudste zoon verkoopt hij ook namens de andere met name genoemde kinderen het ouderlijk huis in Alphen Ter Oever in 1518. Jan Henrick is de stamvader van de Turnhoutse-Bredase tak. Meer bijzonderheden na de opsomming van de overige kinderen. 2) Peter. Tot nu toe ben ik hem niet meer tegengekomen in de archieven. 3) Margriet, gehuwd met Jan Lommaerts , gaat wonen in Turnhout waar zij in 1564 2 mud erfrogge koopt. 4) Jan de Jonge gaat ook naar Turnhout. Hij is gehuwd met Lijsbet Verhoeven. Lijsbeth was de weduwe van Jan van Aeken. In 1581 nog genoemd als haar weduwnaar krijgt Jan de Jonge de middelste helft van huis en achterhuis met turfhok gelegen te Darisdonck bij de molen.Darisdonck ligt in Oud-Turnhout en wordt nu doorsneden door de snelweg Antwerpen-Eindhoven. In 1576 worden kinderen van Jan genoemd. In de archieven in Turnhout moet dit nog verder worden uitgezocht. 5) Kathelijn ; ook in Turnhout teruggevonden als echtgenote van Peter Heijns 6) Anne ; niet meer tegengekomen 7) Marie ; ook al in Turnhout teruggevonden als zij in 1567 twee veertel rogs koopt samen met haar zus Kathelijn. Marie is dan gehuwd met Aert Geenkens. 8) Cornelis. Dit is de stamvader van de Chaamse tak. Hij koopt op 3 –2-1534 van de onmondige kinderen van Jacop Jan Lenaerts een huis met schuur ,hovinge heijde en weijde, groot 6 buynder te Snijders-Chaam, noord ’s-Heerestraete. Deze boerderij lag bij de nu verdwenen St. Luciakapel. Cornelis is gehuwd met Petere Lambrecht Puijnaerts. Al heel vroeg overlijdt Petere en laat Cornelis achter met dochterke Aleijdt, die na haar huwelijk met Cornelis Henrick Lambrechts te Gilze gaat wonen. De familie Puijnaerts woonde op Snijders-Chaam en het is waarschijnlijk dat Cornelis door zijn huwelijk te Chaam is gaan wonen.Cornelis is al jong weduwnaar en zal hertrouwd zijn . De naam van zijn tweede vrouw kennen we niet. Wel weten wij uit allerlei aktes dat hij nog 4 kinderen had; Henrick,Steven Adriana en Digne. Op 5-1-1568 verkoopt Cornelis de boerderij aan zijn zoon Henrick. 9) Peterke; dit moet een meisje zijn geweest omdat er anders de Jonge bij had gestaan en bij Peter, de Oude. Niet meer tegengekomen. 10) Adriaen. Ook hem vinden we terug in Turnhout, waar hij op 30-4-1536 als poorter wordt ingeschreven. In 1541 koopt hij er een huis. Hij heeft zeker een zoon Jan en een zoon Henrick. Deze worden in 1569 en 1576 genoemd in Brooseijnde bij Oud-Turnhout. 11) Jenneke; nog niet verder gevonden evenals 12) Libbeke. 13 _______________________________________________________________

Ik kom nu terug op Jan Henrick die op 8-5-1548 zijn huis te Nijhoven verbindt, groot ¾ buynder en gelegen noord ’s-Heerestraete. De reden zijn de helft van de 12 karolus guldens die hij gegeven heeft aan de capelmeester van de St. Salvatorcapelle nodig voor de timmeringe van het kruiskoor dat nu aan de kapel gebouwd wordt. Merten Jan van Dunne , ook te Nijhoven wonend en zijn neef, verklaart dat de 12 kgld. In 2 x afgelost mogen worden. Deze neef had al in 1546 75 roeden land gekocht in de St. Salvatoracker. Op 31-121560 koopt Jan Henrick van de huisvrouw van Peter Dyrck Buycx een voornaam huis groot 1 ½ buynder gelegen tot Baerle in de Clockstraete, zuid Heer Hugo van Amerong,priester, west Heer Adriaen van Eyck,priester en noord de weg gaand van de kerck van Baerle naar de St. Salvatorcapelle. Zijn huis te Nijhoven wordt dan door zijn zoon Cornelis verkocht op 28-1-1561. Deze zoon verkoopt op 11-9-1571 het huis aan de Salvatorstraat aan Heer Merten Willem van Leent De zoon Cornelis is enig kind, geboren rond 1520 en overleden te Turnhout in 1579. Hij was gehuwd met Aleth Lemmens en behoorde tot de elite van Turnhout. Op 29-121573 koopt hij het huis genaamd Ossenhooft aan de cingel (markt) In 1581 worden 5 onmondige kinderen van hem vermeld, waarvan er waarschijnlijk 2 spoedig overlijden. Ik ken nl. slechts 3 kinderen en ook bij de erfdeling worden maar 3 kinderen genoemd. Het zijn 1) Dochter Goedele, genoemd naar haar oma Gudely Giels. Zij huwt niemand minder dan Mr. Jan van Cauwegom ,drossaard van het land van Gheel. Zoon Jan huwt Martijntje Livinus van de Eygene. Zij krijgen 4 kinderen a) Cornelis geboren in 1596 in Gheel ,waarschijnlijk zeer jong overleden. b) Elisabeth gehuwd met mr. Philip Cleijmans, die ook als leenman genoemd wordt van Elisabeth’s broer Livinus en in 1629 een huis met brouwerij koopt in de Potterstraat in Turnhout c) Aleth huwt met de Bredase medicus Fredericus van der Meije en tot slot d) Livinus, genoemd naar zijn opa van moederszijde. Hij is licentiaat in beide rechten. Hij huwt 29-5-1631 te Oisterwijk met Angela Coomans. In Turnhout heb ik recent gevonden dat in 1629 Cornelis Antonis en Peter de Haen leenmannen zijn onder de hove van Heer en Mr Levinus van Dunne. In 1631 vinden we weer Cornelis Anthonis genoemd nu samen met Henrick Jacobs als laten in den hove van mijnheer Levinus van Dunne. In datzelfde jaar ook de man van zijn zus Elisabeth. Wat dit alles inhoudt moet nog verder onderzocht worden. Ook de archivaris van Turnhout kon geen uitsluitsel geven. Nog opmerkelijker is dat Levinus in 1632 van de moeder van het gasthuis in Turnhout ,Anna der Kinder, het recht 2) van vondt koopt voor de halve heerlijkheid Hilvarenbeek en de dorpe van Goirl. De dochter van Levinus ,Martina Angela geboren 1632 te Oisterwijk huwt Engebert Frank Cannaert d’Hamale. Zij noemt zich dame van Turnhout,Beerse en Rode. Van Levinus weten wij ook dat zijn rouwbord met familiewapen in de kerk van Oisterwijk heeft gehangen. 3) Zoon Henrick gaat naar Breda en koopt daar een brouwerij die hij ook het Ossenhooft noemt. Deze brouwerij lag op de hoek van de Ginnekenstraat en het Bleekstraatje. Van hem stammen de van Dunné’s. Besluit: We hebben hier het begin gezien van wat we nu gaan noemen DE ALPHENSE TAK. Het zou verleidelijk kunnen zijn om van Turnhout uit te gaan, gezien het feit dat we bijna alle kinderen van de boerderij in Alphen terug vinden in Turnhout en daar ook al zeer vroeg 14 _______________________________________________________________

een van Dunne bekend is. Hiertegen staat dat Adriaen in 1536 poorter van Turnhout wordt. Als de familie van Turnhoutse oorsprong zou zijn , behoefde hij het poorterschap niet aan te vragen. Bovendien ligt Alphen Ter Oever dichtbij Poppel en via daar bij Dun. Een grote wens blijft over; het koppelen van de 2 grote van Dun takken. De Alphense en de Goirlse. Beiden voeren ook hetzelfde familiewapen. Ton van Dun , Ulvenhout, 20 november 2008. ps Omdat dit nogal zware stof is om te lezen maar daarnaast zeer interessant, omdat het de laatste ontwikkelingen behandeld van de tot nu toe genoemde CHAAMSE takheeft de redactie besloten om dit verhaal op 1 kolom uit te brengen in de hoop dat dit beter leesbaar is. Uw positieve of negatieve reactie is van harte welkom op de redactie zodat wij ons een beeld kunnen vormen hoe u deze verandering ervaart. Alvast bedankt voor u reactie. de redactie. UIT INTERNET w3.tue.nl/.../interviews/ Joep van Dun Eerstejaarsstudent “Op de middelbare school was ik weliswaar goed in wiskunde, maar ik heb zo veel interesses, dat ik me niet wilde vastleggen op een echte bètaopleiding. Technische bedrijfskunde past daarom perfect bij mij. Je krijgt zicht op de vele kanten van het bedrijfsleven: techniek, management, psychologie, alles speelt daarin mee. Eerlijk gezegd was de middelbare school appeltje-eitje voor mij. Ik kon het op mijn sloffen af. Dat is nu wel anders. Hier moet je vanaf het begin alles goed bijhouden, anders raak je in no time achterop. Er wordt echt van je verwacht dat je je eigen verantwoordelijkheid neemt, maar dat gaat me gelukkig prima af. Wat ik ook erg goed vind zijn de OGO-projecten. Je leert echt samen te werken in een team. Best intensief soms, maar je leert je medestudenten goed kennen en inmiddels zijn ze mijn vrienden geworden. Ik zie ze ook buiten de opleiding om. Naast mijn studie ben ik actief bij studievereniging Industria. Zo was ik dit jaar medeorganisator van de België-reis. En ik zit ook nog in de P-raad, een commissie met eerstejaars. Wij geven feedback op het onderwijs en denken met de docenten mee over hoe het beter kan. En, heb ik al gezegd dat ik daarnaast geregeld zwem, salsa dans en meetrain met hockeyvereniging Don Quishoot…? Technische Universiteit Eindhoven Technische bedrijfskunde Intervieuws 15 _______________________________________________________________

BEZOEK LONDON 20-10-2008 Soms lijk het dat het leven van toevalligheden aan elkaar hangt: Cornelius Van Dun kwam eeuwen geleden vanuit Breda naar London en ik kwam 5 jaar geleden vanuit Galder naar Milton Keynes. Sinds ik in Engeland woon komt ma ieder jaar wel een aantal keren op bezoek en vaak kijken we even de website voor nieuws en nieuwe foto’s. In oktober was ma er weer en we hadden gepland om naar Londen te gaan om het beeld van Cornelius Van Dun in St Margaret’s Church te gaan beijken. Ik was er al eens eerder geweest, maar het is toch altijd wel bijzonder om daar in een kerkje in Westminster een beeld te zien van een van je familie voorvaderen die ook Nederland verruilde voor Engeland. Dus met de trein naar London en dan met de metro naar Westminster. De kerk was snel gevonden… bijna niet te missen in de schaduw van The Houses of Parliament. De mevrouw die de kaarten- en souvenirkraam beheerde kon ons niet veel vertellen en verwees ons door naar de heren in de “vestry” (achterin rechts in de kerk). Zij waren erg behulpzaam en vertelden ons dat ze dit jaar al eerder de vraag hadden gehad over Cornelius. Er zijn blijkbaar al meer Van Dunnen op bezoek geweest!! Ze lieten ons het boek zien waarin een tekening stond van het beeld in de kerk en een kopie van de tekst onder het beeld. Er is een historicus geweest die een boek heeft gemaakt met tekening van alle beelden in de kerk met een kopie van alle inscripties en soms nog extra bijzonderheden. Van de pagina met de tekening van het beeld van Cornelius mocht ik een foto maken. Daarna de kerk in en ook van het beeld nog een paar foto’s gemaakt. Interessant detail is nog dat het glas in lood in het hoofdraam van de kerk uit Delft komt! De volgende lijst was het Vandon Passage Street. Deze een 15 minutjes van St MargaChurch. Het zijn kleine straatjes, wel geweldig om daar te zien staan straatnaamboord minster in Lonwe ook nog het ene einde Vandon Street Vandon House baliedame daar and Vandon liggen op wandelen ret’s een paar maar het is je naam op een in Westdon. Wat vonden aan de van was het Hotel. De had nog wat info over de straatnaam en de omgeving (zie gescande document). Hopelijk heb je wat aan de gevonden informatie. Ik vond het in ieder geval leuk om met je 16 _______________________________________________________________ taak op de vinden van

te delen. Met vriendelijke groeten, Karin van Dun VANDON PASSAGE SW1 UG : St James’s Park (Underground Station) Bus : 11 24 211 507 Sla linksaf bij de uitgang van St James underground station en loop naar het westen over Petty France. Steek Palmer Street over. Vandon Passage bevindt zich na 75 meter aan de linkerkant. Op het terrein grenzend aan die Passage liet Cornelius van Dun, een Nederlander en Yeoman van de Guards van Henry VIII, in 1575 een rijtje armenhuisjes bouwen ten behoeve van 8 berooide weduwen uit dat district. Niet tevreden met deze unieke genereuze daad leverde hij het benodigde geld voor het bouwen van nog eens 12 huisjes bij St Ermin’s Hill aan de achterkant van St James’s Station. In de tijd toen de armenhuisjes werden gebouwd, bestond Petty France al 100 jaar als een doorgangsroute voor Tothill Street, de belangrijkste weg naar het westen vanaf de Abbey. Voor hen die in de steegjes ten zuiden hiervan leefden vormde Vandon Passage een verbindingsader met de beschaving, lang voordat de straatweg van Buckingham Gate werd aangelegd en toen de latere lijn van Victoria Street nog een zandweg was. Vandon Passage, nog steeds bijna zo smal als 400 jaar geleden, is overgebleven als een van die steegjes en markeert de zuidelijke grens van het gebied dat werd aangekocht door Van Dun.Weggestopt van het jagen en jachten van de moderne tijd heeft Vandon Passage eigenlijk weinig dat het kan laten zien van zijn eeuwenoude geschiedenis. Er zijn 2 straatlampen voor gas, al lang aangepast aan elektriciteit, maar dat zijn de twee enige kunstvoorwerpen die nog doen denken aan het verleden in deze met asphalt bedekte straat. Een groot deel van de dag ligt de Passage er stil bij, haast teruggetrokken uit het bestaan, maar rond lunchtijd en tijdens de vroege avonduren vormt het een onmisbare doorsteek voor die stervelingen die een verfrissing zoeken in de Buckingham Arms in Petty France nummer 62. Het Buckingham is een geweldige pub, die op werkdagen rond lunchtijd helemaal gevuld lijkt met al het werkvolk van Victoria Station. Of dit ook werkelijk zo is, weet ik niet helemaal zeker, maar het is er bijzonder druk. Probeer het eens—maar ga vroeg. TEKST IN HET BOEK Samuel Povle del 1889 17 _______________________________________________________________

Cornelius vandun ligt hier geboren te Breda in Brabant een soldaat met King Henry te Tournai en dienaar en adviseur van Koning Henry, Koning Edward, Koningin Mary en Koningin Elizabetheerlijk en deugdzaam levend en zorgzaam voor de armen die aan de rand van deze stad voor arme weduwen 2 huizen bouwde voor zijn eigen kosten. Tekst Obeiit anno Domini 1577 Buried Ye 4 Sept AEtatis Sua 94 opmonument Gestorven in het jaar Onzer Here 1577 Begraven op de 4e september Op de leeftijd van 94 Dat Ye is een Middel-Engelse vorm van het lidwoord The Cornelius was een Yeoman of the Guard, wat inhoudt dat hij lid was van de persoonlijke lijfwacht van de vorst(in). Daarnaast was hij Usher, een taak die varieert van conciërge/bode tot adviseur. Je zou hem dus moeten betitelen als een vertrouwensman van Henry VIII, Edward V!, Mary I en Elizabeth I. Vanuit deze plaats willen wij Karin bedanken voor het mooie verhaal met foto’s. Ook bedanken wij Kees uit Lent die ook dit jaar Londen heeft bezocht voor zijn snelle vertaling en zijn foto zonder photoshop. De Redactie. FAMILIARIS Lars en Noa kwamen op 28 juni 2008 hun zusje Malou en de beide ouders Martijn en Maaike van Dun- van Eijck verblijdden. Wel gezellig maar ontzettend druk. (zie foto boven) 4 april 2008 waren Wim en Yvonne van DunReijer dolblij met de geboorte van de kleine Mats. 25 mei werd Sem Edith Josepha een zusje van Tommie, het gezin van Jurgen en Sabine van Dun-Willems verblijden. Alle ouders en verdere familieleden gefeliciteerd met de geboorte van deze kinderen. ------------------------------Met excuses voor het late plaatsen. Overleden te Tilburg op 5 januari Bert van Dun. Hij heft de mooie leeftijd van 90 jaar bereikt en was ruim 60 jaar gehuwd met Annie Rutten. Wij wensen de familie heel veel sterkte toe. 30 april ging Ria Janssen- van Dun in Udenhout na een langdurig ziekte van ons heen. Allen heel veel sterkte. 18 _______________________________________________________________

11 juli 2008 Alphonsus Johannes (Fon)van Dun echtgenoot van Jo van den broek, ex kastelein van Strijbeek verruild het aardse leven voor een ander leven. Jacobus Petrus (Jack) van Dun is op 27 mei 2008 van ons heengegaan. Plotseling moesten wij op 11 juni 2008 afscheid nemen van Wim van Dun. Wij wensen beide dochters en andere familieleden heel veel sterkte toe. Overleden op 28 juli 2008 te lille(B) Fons van Dun echtgenoot van Leen Stabel. Veel sterkte voor alle familieleden. Geboren in Utrecht, overleden op 5 augustus 2008 te den Helder, Gijsberta van Markusvan Dun Op 13 augustus 2008 werd mr. Catherine (Ineke) de Meester slecht 62 jaar jong geveld door de niet te remmende ziekte. Wij wensen Peter en de familieleden heel veel sterkte in deze droevige dagen. Op 22 november 2008 is Daniëlle van Dun bij het vallen van de eerste sneeuw in Waalwijk overleden. Ulvenhout 6 november 2008 is stilletjes ingeslapen op de mooie leeftijd van 91 jaar Cornelia Jacoba (Nellie) van der Velden, weduwe van Josephus Johannes van Dun. Alle kinderen en kleinkinderen veel sterkte toegewenst in deze moeilijke tijd 19 _______________________________________________________________

1 Online Touch

Index

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
Home


You need flash player to view this online publication