In memoriam Kees Vanaf de oprichting van de Ned e r l a n d s e a f d e l i n g “afstammelingen van Dun “ was hij de centrale man van de vereniging. Hij was niet alleen maar een secretaris. Hij was ook de man die ons blad Dundoenerij vorm en inhoud gaf. Hij was ook de man die alles over “van Dun “ verzamelde en deze gegevens zeer accuraat een plaats in zijn archief wist te geven. Hij was ook de man die de jaarlijkse vergadering en het daaraan verbonden uitstapje tot in de puntjes regelde. Hij was ook de man die het initiatief nam om tot uitgifte te komen van een boek over zijn “Chaamse tak “. Hij was ook de man die altijd en voor iedereen beschikbaar was. Het laatste is zeer treffend terug te vinden op de eerste bestuursledenlijst . Als enige had hij ingevuld van 09.00 tot 24.00 uur. Samen met hem ben ik de voorbereiding begonnen om te komen tot de oprichting van een zelfstandige Nederlandse afdeling “afstammelingen van Dun “. Dit in navolging van de al eerder bestaande Belgische zusterafdeling. Op 12 oktober 2002 werd in Ulvenhout de eerste bijeenkomst gehouden. Vanaf dat moment wist iedereen wie Kees van Dun was. Zijn vriendelijkheid, behulpzaamheid maar vooral ook zijn imposante figuur en stem, die geen microfoon nodig had, 8 typeerden hem. Moge deze herinneringen in het geheugen van ons allen bewaard blijven. Kees, we missen je nu al en zullen dit ongetwijfeld ook in de toekomst blijven doen.Zeker Mildred zal dit kunnen beamen. Voor haar en voor Kees zijn moeder zal de komende tijd moeilijk en zwaar zijn. Een kleine troost mag het zijn dat zij kunnen terugzien op een onvergetelijk man. . Ton van Dun, Ulvenhout Als Kees er niet was... dan was het pas stil En nu stilte………...niet te geloven Robert, oud-voorzitter . Kees van Dun, Een man met een hart van goud. Iemand die altijd voor iedereen klaarstond.’ Zo typeert Beladano -voorzitter Stef van Rinsum de op 18 oktober overleden Kees van Dun. De buurtvereniging heeft geschokt en met veel verdriet kennisgenomen van de plotselinge dood van haar erevoorzitter. Kees van Dun was een van de markantste personen uit de buurt. Stef. Kees was mijn directe neef. Kees was een vriend, zoals weinigen vriend zijn. Kees was er als je hem nodig had. Kees was het hart en de ziel van onze stamboomvereniging. Kees zullen we nooit vergeten. Kees zal moeilijk te vervangen zijn. Kees, z’n speciale stem overtrof ieder geluid. Kees was binnen en de zaal was vol. Kees, we zullen je blijven missen, we verliezen in Kees een zeer gewaardeerd bestuurslid. Er kwam een veel te vroeg einde aan deze altijd vriendelijke, hulpvaardige man voor Mildred, zijn moeder en familie, een welgemeend woord van sterkte in deze moeilijke tijd. Jan en Rina van Dun, Dordrecht. S’maandagsmorgens al heel vroeg kreeg ik het bericht van Stef van Rinsum, huisvriend van Kees en Mildred, dat Kees, onze secretaris, zondags’avonds was overleden. Ik moest het 2 keer lezen voordat ik het geloofde. Dat komt hard aan. Ik wens zijn familie veel sterkte toe in de komende tijd. Zo snel mogelijk heb ik onze voorzitter gebeld, hij was er even stil van. Kees, een prachtig mens, altijd even vrolijk en heel enthousiast als het over de vereniging ging. Hij was de medeoprichter van onze vereniging en ik kan gerust zeggen, ook wel de spil van de club. We zullen hem verschrikkelijk missen. Kees, rust zacht Hennie, bestuurslid . . 62 Jaar is veel te jong om afscheid te moeten nemen. Gecondoleerd met het verlies van Kees en veel sterkte toegewenst in de toekomst voor het hele gezin, familie vrienden en kennissen. Frans van Dun, Rosmalen, oud bestuurslid. 9 ,
7 Online Touch Home