Bericht van de Aa-weide Hey hallo! Voor deze maand mag ik, Dominique een stukje schrijven. Mijn gezin en ik zijn vorig jaar augustus in de mooie Aa-landen komen wonen. Tussen het klussen door fietsten we rondjes om de wijk te verkennen. Zo kwamen we natuurlijk regelmatig langs de Aa-weide en leek het mij erg leuk om te komen helpen. Voor ik het wist werd ik één van vrijwilligers op de dierenweide. Om de week op zondag mag ik de dieren eten geven. Heel toepasselijk dat ik juist nu een stukje mag schrijven, want ik denk dat ik zo onderhand mijn 1 jarige jubileum mag gaan vieren. dichtbij komt, maar ook daarin groeit hij. Inmiddels durft hij in het kippenhok te komen, de waterbakken schoon te maken, voer neer te strooien en zelfs een kip vast te houden. Ik houd erg van natuur, vogels, diertjes in het algemeen en rust. Dus wanneer ik ’s ochtends vroeg, het liefst wanneer er nog bijna niemand op straat komt, daar alleen tussen de dieren sta met op de achtergrond ganzen gakkend in het water geniet ik. Maar natuurlijk doe ik dat niet altijd alleen. Mijn dochter Saari en zoon Mauka gaan graag mee. Onze zoon vond de dieren in het begin best wel een beetje spannend. Nu we er zo vaak komen groeit zijn zelfvertrouwen en wil hij het liefst naar de dieren om mee te helpen. Elke keer als het onze voerdag is, ziet hij dat als een uitje. Het is erg mooi om te zien dat hij er nu rondloopt alsof het zijn tweede huis is. Natuurlijk zijn de ruziënde knorretjes nog spannend en is de kalkoen geweldig wanneer hij met Mauka aan het kletsen is. Totdat hij te 10 Eigenlijk zijn er best veel kinderen die nog nooit op een kinderboerderij zijn geweest. Het is prachtig om te zien hoe ze genieten van de dieren, het spelen in de zandbak of rijden op één van de autootjes. Afgelopen zomer heeft Mauka in het ziekenhuis gelegen. Een klein weekje later zijn we weer op bezoek geweest bij de dieren. Het is bijzonder hoe Mozo, één van de pony’s hem begon te besnuffelen. Alsof hij wist dat er wat gebeurd was. Mauka zit op de Twijn en samen met hem mochten we regelmatig een aantal klassen op de weide kennis laten maken met de dieren. Mijn dochter Saari is voor mij de beste hulp. Ze is erg goed in het geven van de medicijnen aan één van de pony’s. Die moest niets meer van mij hebben, alsof hij wist dat er eerst een pil in moet. Ook bij het voeren is het fijn om haar erbij te hebben. Of gewoon om op haar broertje te letten, zodat ik mijn ding kan doen. Zelfs wanneer we niet de dieren hoeven te verzorgen is Saari graag op de dierenweide. Eerst waren de konijnen favoriet. Inmiddels zijn het de fluffy kipjes die het leukste zijn.
11 Online Touch Home