Kerstanekdote: Mag ik de Kerstman even spreken? Dit kerstverhaal heeft als hoofdpersoon een jongeman genaamd Hij, een jongedame genaamd Zij en een vader die als Pa hier verder gaat. Normaal staat er onder zo’n artikel dat de namen bij de redactie bekend zijn….en dat is ook zo. De eerste keer dat Hij haar zag, was als tegenstander binnen de lijnen van het sportveld. In de enige sport waar jongentjes en meisjes, en mannen en vrouwen gezamenlijk in één team verenigd een bal door een korf proberen te werpen, die op palen aan beide kanten van het veld staan. Zij als telg van een echte korfbalfamilie als jong ‘kaboutertje’ begonnen met de eerste baloefeningen. Hij de sport binnengesleept door een vriend, nadat een ernstige knieblessure een carrière in zijn geliefde voetbalsport onmogelijk had gemaakt. Overgestapt naar een sport die in zijn vriendenkring alleen maar interessant wordt gevonden vanwege het gemengd douchen na afloop. Wat Zij dan altijd beantwoordde met: “Ja, lekker gemengd douchen met warm en koud water!”. Tijdens de wedstrijd viel Zij hem al op en niet alleen vanwege het feit dat Zij wel heel veel ballen in zijn korf wierp en er verantwoordelijk voor was, dat Hij en zijn ploeg een dikke nederlaag aan het sportbroekje kregen gesmeerd. Omdat de spelregels van de korfbalsport voorschrijven dat er geen lijfelijk contact in de wedstrijd mag zijn tussen de twee verschillende seksen, deed hij na de wedstrijd alle mogelijke pogingen om voor beiden een wereldje te creëren waar die spelregels niet gelden. En daar was Zij niet ongevoelig voor en zo ontstond er een innige relatie naast het sportveld. Deze innige verbintenis werd echter met scheve ogen bekeken door Pa, die een samenzijn van zijn met christelijke waarden opgevoede dochter niet zag zitten met een jongen, die uit een sociaaldemocratisch arbeidersnest kwam, in die tijd nog een echte “Rooie Rakker” genoemd. En Pa begon thuis letterlijk, gelukkig niet figuurlijk, aan de rooie poten van Hij te zagen. Lang verhaal kort: beiden zagen wel in dat dit op den duur een vervelend verhaal zou worden. Door Hij verwoord met: “Ik zie mij voor de vele komende jaren niet gezellig met jouw Pa onder de kerstboom zitten”. En besloten werd om elkaar in liefde los te laten voor een fijn leven, apart van elkaar. Het verhaal zou afgelopen zijn als Hij toch nog enige genoegdoening wilde halen uit deze voor hem toch wel gedwongen nare situatie. En dat deed Hij door in de paar plaatselijke kroegen die hij bezocht op het toilet een net getypt briefje neer te hangen. Met daarop het 41 telefoonnummer van Pa en het verzoek om hem te bellen en dan te vragen of de Kerstman thuis was en of ze die dan even mochten spreken. Zij informeerde haar ex later besmuikt dat er in de loop van een week achttien maal de telefoon afging. Overdag maar veelal bij nacht en ontij. Met steeds de vraag naar de Kerstman, waarbij de stemmen in de nacht duidelijk beïnvloed waren door de hoeveel alcoholische versnaperingen die erlangs waren gegaan en het woord Kerstman verlengd werd naar Kkkeeeerrrssssstttmmannnn. Eén beller was niet meer tekstvast of was het tijdsbesef kwijt en vroeg naar Sinterklaas. En Pa hoe vaker er gebeld werd, hoe harder hij in de hoorn riep dat ze het VERKEERDE NUMMER!!!! hadden gebeld. Toen Hij vond dat de ‘ wraak’ genoeg was geweest belde hij in de kerstnacht om 00.00 uur Pa op en sprak: “Goede kerstnacht meneer, u spreekt met de Kerstman, is er nog gebeld voor mij? “. Het mooie einde van dit verhaal is dat Hij en Zij nu al weer vele jaren gezellig met hun gezinnetje onder de kerstboom zitten, met van beide kanten ook gewaardeerde schoonouders. Martin Bos, redactie Aakwaa
42 Online Touch Home