Lelijke eend? Mogelijk is de 2CV naar hem genoemd, oftewel de lelijke eend. Het zal wel te maken hebben gehad met de slappe vering van die auto, die het weggedrag deed denken aan het waggelen van een eend. Maar lelijk kun je de wilde eend niet noemen. Het vrouwtje is, net als bij de meeste eenden, bescheiden uitgedost. Zij draagt een bruin verenkleed en als je dat van dichtbij bekijkt, zie je dat daar best wat variatie in zit. De vleugelveren van de wilde eend hebben een korte, donkerblauwe streep met witte randen, de zg. spiegel. Aan de kleur van die spiegel, op de foto’s te zien, kun je zien dat je te maken hebt met het vrouwtje van een wilde eend. In tegenstelling tot het bescheiden vrouwtje is het mannetje (de woerd) van de wilde eend, prachtig uitgedost, zoals bij veel watervogels: hij heeft een glanzend donkergroene kop met bijpassende, lichtgroene snavel, een kastanjebruine borst, lichtgrijs gemarmerde zijden en een paar parmantig gekrulde staartveren. Een plaatje! In het vroege voorjaar zie je op veel vijvers een groepje woerden die allemaal buitengewoon geïnteresseerd rond een vrouwtje zwemmen en met stoerdoenerij en fluitgeluiden proberen indruk op haar te maken. Als dat vrouwtje probeert aan die aandacht te ontsnappen, heeft ze onmiddellijk een groepje hitsige en elkaar heftig beconcurrerende woerden achter zich aan, waaruit ze uiteindelijk de woerd van haar dromen kiest. De paring vindt in het water plaats 8
9 Online Touch Home