Bidden voor het eten: de torenvalk Voor sommige mensen is het meer dan een gewoonte: bidden voor het eten. Ook voor sommige vogelsoorten is het meer dan een gewoonte: ze hangen stil in de lucht en speuren de grond of het wateroppervlak af naar iets eetbaars. IJsvogels doen het, verschillende sternsoorten doen het ook en tegenwoordig laten ook sommige buizerds zien dat ze bidden, oftewel stilstaand kunnen vliegen. Maar de torenvalk is misschien wel de bekendste biddende vogel van ons land. Klapwiekend op een meter of tien, vijftien boven het maaiveld kijkt hij uit naar kleine zoogdieren, vooral woelmuissoorten. In slechte muizenjaren schakelt hij over op jonge weidevogels en grote insecten, zoals kevers en sprinkhanen. Torenvalken zijn niet snel genoeg om vogels in de lucht te vangen (te ‘slaan’) en zijn dus aangewezen op andere prooigroepen. Dat bidden is de moeite waard om eens in detail te bekijken. Het lijkt namelijk een helse toer om in flinke wind op de plaats stil te blijven hangen — en dat is het ook: wie wel eens door een kijker naar een biddende torenvalk heeft gekeken, weet dat het valkenlijf alle kanten op beweegt. Maar de torenvalk heeft daar iets slims op bedacht: hoe hard de wind ook tekeer gaat, torenvalken hebben geleerd hun kop stil te houden (op YouTube zijn daarvan filmpjes te vinden). Daarmee zijn ze in staat ook bij wind nauwkeurig naar muizen te zoeken, die vervolgens met een elegante stootduik worden overvallen. Of niet: torenvalken grijpen nogal eens mis en klimmen dan weer naar hun uitkijkpost in de lucht (dat kan ook een telegraafpaal zijn) om hun jacht te vervolgen. 18
19 Online Touch Home