40

technologie | tekst • Kevin Schrantz Als de batterij van je mobiele telefoon leeg is, is dat lastig. Maar als je medische implantaat zonder stroom zit, is dat een heel ander verhaal. H et risico dat de stroomaanvoer stokt, vooral omdat patiënten zich niet houden aan de oplaadvoorschriften, betekent dat meestal werd gekozen om nietoplaadbare, primaire batterijen toe te passen in implantaten. Li-ion oplaadbare batterijen hebben een marktaandeel van ongeveer 15%. Maar wanneer een niet-oplaadbare batterij het einde van zijn levensduur bereikt, is een invasieve chirurgische ingreep bij de patiënt nodig om de batterij te vervangen. Op die manier kunnen de kosten op lange termijn hoger uitvallen voor niet-oplaadbare batterijen, zelfs met een lagere initiële prijs. Vandaag de dag moeten oplaadbare batterijen worden overwogen voor alle medische implantaten - zowel om technologische redenen als 40 FMT | April 2020 vanwege de verschuiving naar 'verantwoorde zorg'. Technologietrends Implantaten met herlaadbare batterijen hebben wel een aantal nadelen. Ze kosten in eerste instantie meer, omdat ze complexer zijn, en ze moeten met een oplader worden geleverd. Dit wordt gecompenseerd door een langere levensduur en lagere lopende kosten, omdat er minder vaak handelingen nodig zijn voor het vervangen van de batterij. Er zijn ook praktische consequenties. Zo moet de patiënt om de paar dagen met een oplader worden verbonden. Bovendien maakt het laadcircuit dat de batterij tot maximaal 6 mm onder de huid kan worden bevestigd. De oplaadtijd wordt echter steeds korter, met typische oplaadtijden van aanvankelijk twee uur naar nu één uur, of zelfs minder. Oplaadbare batterijen zijn kleiner dan primaire batterijen, wat een voordeel is in het licht van de trend naar miniaturisering van apparaten. Een andere trend is dat nieuwe apparaten vaak een veel hoger vermogen nodig hebben, wat de werkingsduur van een primaire batterij verkort, zodat die eerder moet worden vervangen. Nalatigheid ondervangen Oplaadbare batterijen zijn niet goedgekeurd voor levensondersteunende toepassingen, omdat patiënten hun oplader kunnen verliezen of kapot maken, of gewoonweg vergeten de batterij op te laden. Voor andere implantaten, bijvoorbeeld pijnverlichtende apparaten die het ruggenmerg stimuleren, zijn oplaadbare batterijen een steeds aantrekkelijker optie. Echter, het niet naleven van de voorschriften door de patiënt is ook hier nog steeds een probleem.

41 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication