6

EVENALS DE 88 METER MALTESE FALCON IS DE 106 METER BLACK PEARL VOORZIEN VAN HET UNIEKE DYNARIG, DAT DOOR DYKSTRA NAVAL ARCHITECTS IS UITONTWIKKELD EN GEPERFECTIONEERD. DE BLACK PEARL WERD IN 2018 DOOR OCEANCO IN ALBLASSERDAM OPGELEVERD. PERINI NAVI IN TURKIJE BOUWDE IN 2006 DE MALTESE FALCON. Uniek toeval. Op de dag dat we Gerard Dijkstra spreken, liggen er drie ontwerpen van zijn bureau in Amsterdam. Te weten de klipper Stad Amsterdam, de Rainbow Warrior III en de Black Pearl met DynaRig. Deze schepen onderstrepen de veelzijdigheid van Dijkstra’s ontwerpbureau en zijn bovendien het resultaat van gedurfd pionieren. Voeg hier bijvoorbeeld de J-klasser Endeavour en de Bestevaer aan toe en je hebt een indrukwekkende dwarsdoorsnede van Dijkstra’s ontwerp-oeuvre. Weinig andere ontwerpers hebben zulke uiteenlopende projecten uitgevoerd. Stuk voor stuk schepen van topkwaliteit en allemaal met uitstekende vaareigenschappen. Een overkoepelend kenmerk van de Dijkstra-schepen: ze varen veel, maken veel mijlen. Dat zegt genoeg. Gerard Dijkstra (1944) zelf blijft bescheiden onder alle succes. Hij is wars van bewieroking en benadrukt meermalen het belang van de teams waarmee hij heeft gewerkt. Duidelijk. Maar toch, zijn naam is wereldwijd gevestigd; in zijn vakgebied is Dijkstra zonder meer een ‘Hollandse Meester’ te noemen. ‘IETS MET BOTEN’ Jachtontwerper worden was geen zorgvuldig uitgestippeld plan. Affiniteit met varen had hij in zijn jeugd niet. Zijn ouders waren geen watersporters, dus er was geen sprake van het geijkte ‘ingieten met de paplepel’. Gerard Dijkstra: “Ik was geïnteresseerd in natuur en techniek en dat bracht mij tot zeilen, al ben ik daar vrij laat mee begonnen. Ik knapte een kleine BM op en leerde mijzelf zeilen.” Dat laatste – zelf leren – zou een rode draad worden in zijn carrière, net als het pionieren. In de jaren zestig ging Dijkstra Lucht- en Ruimtevaarttechniek studeren aan de TU in Delft. Een onschuldig potje rugby zou zijn leven veranderen. Bij een botsing liep hij hersenletsel op en moest anderhalf jaar revalideren. Hij stopte met zijn studie en ging werken, maar wist inmiddels wel dat hij ‘iets met boten’ wilde doen. Dijkstra: “Ik stuurde brieven naar werven of zij misschien opstappers nodig hadden. Van de Stadt wees mij erop dat er een ontwerp 6 JACHTBOUW NEDERLAND DECEMBER 2019 van hen, een Gallant 53, in aanbouw was in Zuid-Engeland. Op dat moment het grootste polyester serie-jacht ter wereld, moet je nagaan... Ik schreef de werf aan en zij hadden plek voor mij. Tijdens de bouw heb ik aan boord gewerkt en vervolgens maakte ik de oversteek naar de West Indies mee, waar het schip ging charteren. Hetzelfde deed ik met het zusterschip dat de werf op stapel had gezet. Daarna werd ik charterschipper op die eerste Gallant. Eerder had ik navigatielessen gevolgd bij een zeekapitein, van wie ik zijn sextant – een Kelvin Hughes – heb overgenomen. Die heb ik nog steeds aan boord.” OSTAR Op de eerste oversteek met de Gallant 53 voer ook een jonge vrouw mee; Loontje genaamd. Zij was als kok aan boord. Anno nu zijn beiden nog altijd samen. “Zonder Loon had ik nooit kunnen doen wat ik heb gedaan”, zegt Dijkstra met een mengeling van respect, vertedering en dankbaarheid. De tweede Gallant van de werf ging meedoen aan de tweede Ostar (Observer Singlehanded Transatlantic Race) in 1968, de Atlantische oversteek van Engeland naar Amerika voor solozeilers. Dijkstra: “Zo kwam ik in aanraking met de Ostar. Ik vroeg de werf of ik een boot van hen kon varen in de volgende Ostar in ’72, als ik sponsors zou vinden.” Zo werd Dijkstra professioneel wedstrijdzeiler, een unicum in die tijd in Nederland. “Ik tikte een kale Ocean 72 op de kop, weer een Van de Stadt ontwerp. Dat werd de Second Life. Het was pionieren; dat heeft altijd in mij gezeten, en dat doe ik eigenlijk nog steeds”, zegt hij met een glimlach. “Om de boot niet op eigen naam te hoeven zetten, heb ik toen Ocean Sailing Development opgericht. Ik heb die Ostar-deelname goed voorbereid en rationeel aangepakt. En ja, dat is wel een eigenschap van mij.” Dijkstra ging in 1972 inderdaad van start in de Ostar, zeilde een goede race, maar raakte op de Grand Banks de mast kwijt. Een foto: Onne van der Wal

7 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication