EIGEN PUNTER Han ging werken bij een technische groothandel, Michiel studeerde af aan de HTS Scheepsbouwkunde in Haarlem. De botenhandel was tot dan toe en leuke bezigheid erbij. Dat veranderde toen ze in contact kwamen met Jacques Hofman van Mastership. Van Vossen: “Het was de begintijd van de ontwerpsoftware, begin jaren negentig. Wij wilden onderhand wel een eigen lijn ontwikkelen, kochten software van Mastership en begonnen met punter in staal. Maar al snel maakten we de keuze voor aluminium; lichter en minder onderhoud. Met een mooie belijning, maar wel ‘fool proof’. In Giethoorn werd namelijk heel anders tegen boten aangekeken dan de gemiddelde watersporter deed: boten moesten vooral heel functioneel zijn.” ELEKTRISCHE VOORTSTUWING De broers vestigden zich in 1996 als Van Vossen Nautical Architecture & Engineering. Om nog meer een eigen gezicht te krijgen, werd een consolebootje ontwikkeld. Het WRAPPING EN TEAKLOOK (VOORGROND) GEVEN ALUMINIUM EEN WARMERE UITSTRALING. eigenlijk niet geschikt voor waren. En de accutechniek was nog niet zo goed als nu. Als je een elektrische aandrijving optimaal wilt benutten, moet je er vanaf het begin in het ontwerp rekening mee houden en zorgen voor een relatief lichte boot met een uitgekiend onderwaterschip en de juiste schroef.” Voor de elektrische aandrijvingen ging Van Vossen in zee met een schoolvriend, Harry Arendshorst van Arka Electric Propulsion Systems. In Giethoorn waren het vooral verhuurbedrijven die elektrisch gingen varen. SPECIALISATIE Naast hun eigen boten leverden de gebroeders werk aan derden; ontwerpen en bouwpakketten van stalen motorkruisers van 8 tot 15 meter, de Patrouille 1200, de Parade, een 15 meter trawler, etc. In 2005 besloten de broers elk tot een eigen specialisatie. Michiel ging zich toeleggen op snellere schepen, zoals tenders en vestigde zich in Steenwijk (zie kader). Harold ging de bouw doen. Han besloot zich helemaal te richten op elektrisch aangedreven schepen in aluminium, variërend van sloeg aanvankelijk niet zo aan, totdat de brandweer Zwolle een exemplaar bestelde. Toen werd de potentie van het model herkend en kwamen er meer orders. Onder meer van Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten. “Die hadden een voorbeeldfunctie om stil en schoon te varen, dus wilden zij elektrische voortstuwing”, aldus Van Vossen, “maar wel zo dat ze er lang mee konden varen. Elektrische varen had toen nog niet zo’n gunstig imago, juist door de beperkte actieradius. Dat kwam veelal omdat zware stalen boten werden voorzien van een elektromotor, terwijl ze daar motorboten tot rondvaartboten, maar met nadruk op sloepen. Van Vossen: “De rondvaartsector wilde de vloot vernieuwen en de jongste techniek erin hebben. Je merkte ook de acceptatie van elektrische voortstuwing groeide bij het publiek; mede dankzij de fiets- en auto-industrie. De concurrentie nam overigens ook toe, maar dat helpt de acceptatie te vergroten. En je kunt jezelf beter onderscheiden.” Hij vervolgt: “De eerste E-sloep 600 was een succes; op rompsnelheid kon die 7 tot 8 uur varen. Op beurzen merkte je wel DE ALUMINIUM E-SLOEP 550 IS EEN SUCCES. JACHTBOUW NEDERLAND JUNI 2019 37
38 Online Touch Home