22

Envaqua is mede­organisator van de Aqua Nederland Vakbeurs, die dit jaar wegens het coronavirus werd afgelast. Tijdens Aqua Nederland wilde Envaqua een challenge houden voor talenten in de water(technologie)sector. Directeur Ignaz Worm benadrukt de noodzaak voor de sector om talenten binnen te halen en ze te koesteren. Gaat het nog wel over klassieke technologen? “Ik geloof van wel. Nederland staat watertechnologisch niet stil. Maar de vraag is terecht, want je ziet dat bedrijven willen opklimmen in de waardeketen. Het gaat niet meer om de pomp alleen. In de omkasting zitten frequentieomvormers en digitale meetapparatuur. Naast de stroomkabel zit er tegenwoordig overal ook een datakabel aan. Op componentenniveau zie je de digitalisering opkomen. Leveranciers van sensoren kijken verder dan de signaaloutput in milliampères. De waarde van de data­output gaat een steeds grotere rol spelen en de vraag naar producten met een dashboard neemt toe. Als je dat intern laat ontwikkelen, heb je daar geschoold personeel voor nodig. Het kan ook door externe experts worden gedaan. Maar dan nog heeft een bedrijf, naast de klassieke procestechnologische expertise, ook een minimale basiskennis nodig op het gebied van digitalisering.” Moeten de vacatureprofielen dan niet worden aangepast? “Ik geloof niet dat het zozeer gaat om de profielen. Ik denk eerder dat het gaat om vrijheid die technologen krijgen. Ik ben zelf ingenieur en ik weet hoe graag wij bezig zijn met het oplossen van problemen, het is onze passie. Daar krijgen we energie van. Geef de technologen de ruimte om zelf aan de slag te gaan. Misschien is het wel iets heel persoonlijks, maar ik zou technologen niet in een format duwen. Daar worden ze ongelukkig van. Inspireer ze, daag ze uit. Maar misschien geldt dit wel voor alle werknemers.” 22 WATERFORUM NR 3 Zijn de salarissen misschien te laag? “Natuurlijk. Het is toch onvoorstelbaar dat de eerste de beste advocaat of econoom bij zijn eerste baan al meer verdient dan het hoogste tarief voor een ervaren ingenieur. Ik durf te stellen dat de toegevoegde maatschappelijke waarde van een ingenieur een veelvoud is van die van juristen of economen. Er is dus geen enkele reden om ingenieurs minder te betalen. Maar we nemen er de tijd niet voor om te vertellen over de relevantie van ons werk. En al helemaal niet om het werk in waarde uit te drukken. We zijn te druk bezig met het oplossen van het volgende probleem. Dat vinden we veel leuker. Ik zou niet weten hoe we als beroepsgroep daar iets aan kunnen veranderen.” Mankeert het aan het imago? “Dat kan altijd beter, maar het leveren van schoon water en grondstoffen is natuurlijk een fantastisch maatschappelijk doel. Zeker bij de jongere generatie, die duurzaamheid en circulariteit als een levensessentie ziet. De water­ en milieutechnologiesector zit heel dicht op een gezonde leefomgeving. Dat is onze grootste upside. Een waanzinnig sterk argument voor jonge mensen om in onze sector een baan te zoeken. Daar moeten we echt meer mee doen. Maar wie pakt het op? Een oproep door nationale organisaties om in de sector te komen werken of een technische opleiding te gaan volgen, wordt al snel abstract en politiek. Ik denk dat drinkwaterbedrijven, waterschappen en bedrijven dat zelf beter kunnen. In hun eigen regio. Wij als brancheorganisatie kunnen dat landelijk steunen.”

23 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication