Landbouwemissies van stikstof en fosfaat naar het water zijn het grootste probleem voor de waterkwaliteit in Nederland. duizend waterlichamen in de EU aantoonbaar zijn verbeterd.” Manfredi voert een aantal redenen aan voor de onbevredigende resultaten in de lidstaten. “Er wordt te weinig geld uitgetrokken voor waterkwaliteitsmaatregelen. De uitvoering ligt op een te traag tempo en de integratie van waterkwaliteitsdoelen en andere beleidsterreinen is ronduit onvoldoende. In sommige lidstaten blijkt het moeilijker dat voorzien om daarvoor de noodzakelijke organisatiestructuur op te tuigen.” Of ook een gebrek aan politieke wil debet is aan het niet halen van de doelen, wil Manfredi niet in de mond nemen. Eindspurt Over een hoge urgentie gesproken: eind 2021 moeten alle lidstaten hun nationale stroomgebiedbeheerplannen voor de derde en laatste periode van de KRW-operatie (2022-2027) naar Brussel sturen. Niet dat alle KRW-doelen binnen vijf jaar moeten zijn gehaald, maar uiterlijk dat jaar moeten de ultieme maatregelen daarvoor op een rij staan. Daar worden landen door Brussel op afgerekend. Veel landen moeten nog een eindspurt maken om effectieve maatregelen te bepalen (met bijbehorende financiering) om de KRW-status ‘goede waterkwaliteit’ binnen te slepen. Manfredi is optimistisch. “We hebben elk van de lidstaten een reeks aanbevelingen gedaan en vertrouwen erop dat deze worden opgevolgd. Veel meer dan voorheen zijn landen zich bewust van de kloof die uiterlijk in 2027 moet zijn overbrugd.” De topambtenaar zegt uit te kijken naar stroomgebiedbeheerplannen waar de ambitie vanaf spat. Medicijnresten en microplastics vallen voorlopig buiten de scope van de KRW. Toch is de richtlijn volgens Manfredi flexibel genoeg om ook de opkomende stoffen in de toekomst het hoofd te bieden. Chemicaliën zullen desondanks zeker In de EU voldoet 60 procent van alle waterlichamen niet aan de ecologische eisen van de Kaderrichtlijn Water. Oost-Engeland, Nederland, België en Noord-Duitsland scoren het slechtst (bron: European water assessment 2018, EMA). voor problemen zorgen, constateert ze. Ze noemt nog meer redenen, naast de nutriënten en pesticiden in de landbouw, waardoor de chemische toestand in 2027 mogelijk niet in alle wateren goed is. Een ervan is dat sommige verontreinigende stoffen zo hardnekkig zijn, dat het zeer lang zal duren voordat de niveaus voldoende zijn gedaald, zelfs als het gebruik ervan geleidelijk wordt afgebouwd. “En er zullen nog meer vervuilende stoffen opkomen, waarvan we nu het bestaan niet kennen. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat de KRW deze ontwikkelingen aankan. We gaan de deadline van 2027 niet opschorten. Er is geen reden voor uitstel. Het heeft ook alles te maken met een goede timing en een juiste keuze van WATERFORUM MAART 2020 31
32 Online Touch Home