ICT IN WATERBEHEER Met de infraroodcamera’s van deze drone kan Waternet snel zien waar in de polder het grondwater omhoogkomt (foto: Waternet). In februari had Rijkswaterstaat snel dronebeelden beschikbaar van het hoge water op de Maas (foto: Rijkswaterstaat). Watermonsters nemen Waternet zette een drone in bij controle op aanwezigheid van de muskusrat op lastig bereikbare locaties. Per boot kost monstername een half uur per locatie, de drone bemonsterde vier locaties in dezelfde tijd. De watermonsters worden in het lab gecontroleerd op aanwezigheid van (resten van) muskusrat-DNA. Wordt er DNA aangetroffen, dan zijn er maatregelennodig. De TU Delft ontwikkelde een ‘pelikaandrone’, een drone die eerst het water scant met een hyperspectrale camera, op zoek naar (blauw)algen, en via een slangetje aan de onderkant zonodig een monster kan nemen op verdachte locaties. Er bestaan ook varende drones die kunnen dienen als ‘ogen onder water’. Drone Emilly van Waternet scant met sonar de waterbodem en kan zo fietsen of andere objecten in het water opsporen, maar kan ook foto’s maken van schade aan kades, sluisdeuren of dijken onder de waterlijn. De animo onder werknemers is groot. Laatst plaatste de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) een oproep voor twee piloten om ontgassing van schepen te controleren, ze kregen ruim honderd reacties. Vermeulen: “Het blijft een beetje toys for boys. Maar dat gezegd, het droneteam van Rijkswaterstaat heeft ook dames!” Zelf vliegt Vermeulen niet. “Ik ben dol op innovaties, maar dan op beleids- en procesniveau. Al zou zo’n drone prachtig zijn voor de vakantiefoto’s.” Handboek Ingenieursbureau Geo Infra kocht in 2011 een drone, een van de eerste in Nederland. “Die kostte toen 60.000 euro”, vertelt technisch bedrijfsleider Jarno de Jong. “Een vergelijkbare koop je nu voor nog geen kwart van dat bedrag.” Geo Infra heeft nu twee operationele drones. Ze vliegen regelmatig in opdracht voor waterschappen en provincies, vooral voor het maken van 3D-hoogtemodellen. Ze dienen als basis voor berekeningen aan waterkeringen, kades en overstroomgebieden, een toets of ze voldoen aan de richtlijnen. “Het geeft een completer plaatje: meer detail en je kunt er allerlei extra analyses mee doen. We kunnen resultaten delen via Google Earth, dat maakt het ook toegankelijk voor bijvoorbeeld presentaties.” Bijzondere klussen zijn er ook. Zo vlogen Geo Infra-piloten twee jaar geleden wekelijks voor Havenbedrijf Rotterdam tijdens de bouw van een nieuwe radartoren op de Nieuwe Maasvlakte. “De blokkendam die ervoor ligt, mocht geen millimeter verzakken. We controleerden dat door die wekelijks in te meten met millimeterprecisie.” Jano de Jong (Geo Infra): “Het geeft een completer plaatje: meer detail en je kunt er allerlei extra analyses mee doen.” 28 WATERFORUM NR 2 Het ingenieursbureau heeft de gebruikelijke camera’s in huis: een voor gewone luchtfoto’s en het maken van 3D-hoogtemodellen en een infraroodcamera. Wat specialistischer is de 100-megapixelcamera. De Jong: “Dan gaat het meestal om historische gebouwen of windmolens die in detail geïnspecteerd moeten worden. Prachtige opnamen natuurlijk, maar gigantisch veel data, elke foto is een paar honderd megabytes groot.” Vliegen is leuk en nuttig, maar er komt een hoop administratie en opleiding bij kijken, benadrukken zowel Lemmers als De
29 Online Touch Home