DE NATUUR GEBRUIKT EIWITTEN, THEO ELEKTRICITEITSBUIZEN Slim genoeg om te voelen wanneer ze te dicht bij de branding lopen. Of te weten wanneer ze te veel energie van zichzelf vergen door te lopen in het mulle zand. Hij wilde alles maken van elektriciteitsbuizen, zoals de natuur alles maakt van eiwit. Je kunt er ogen mee maken, huid, longblaasjes. Het is dus multifunctioneel, net zo als elektriciteitsbuis. Dit is flexibel, maar in driehoekconstructie ook heel stijf en stevig. Je kunt er zuigers doorheen laten bewegen, lucht in opslaan, van alles! UITDAGINGEN TE LIJF De strandbeesten maakten de afgelopen 30 jaar een flinke evolutie door. Hun schepper ontdekte steeds nieuwe mogelijkheden om uitdagingen het hoofd te bieden. Uitdagingen als mul zand waar de beesten moeilijk doorheen komen. Plotseling opkomend water als de beesten bij de branding lopen. Of harde wind waardoor de beesten zichzelf kapot rennen. Dan hebben we het nog niet over de uitdagingen die de strandbeesten zelf opwierpen. Gewrichten gemaakt van plakband werken niet. Tyraps werken al beter, maar deze zijn niet bestand tegen jaren weer, wind en zeewater. “Je moet beschikken over het vermogen tot kunnen. Dat is de kunst van ontsnappen en de kramp van het niet-kunnen. Stel ik kan mijn bril niet vinden omdat ik zonder bril niets kan vinden. Dan bevind je je als het ware in de kramp van het niet-kunnen. De kunst is om hieruit te ontsnappen. Irrationeel optimisme biedt uitkomst.” ALLE STRANDEN BEVOLKT MET STRANDBEESTEN Theo’s doel is om stranden in de wereld te bevolken met strandbeesten die zelfredzaam zijn. Bestand tegen stormen omdat ze weten hoe met harde wind om te gaan. Hiermee is hij als schepper al ver. Met een ingenieus systeem voelen de strandbeesten het als ze in het water lopen. Een flexibel buisje hangt bijna op de grond en zuigt lucht aan. Zuigt het water aan, dan keert het automatisch om. Het mulle-zand-zintuig voelt de druk oplopen in de spieren. Dit gebeurt als het lopen moeizaam gaat. De reflex is dan: omkeren. Het gevolg is dat de strandbeesten, voortgestuwd door hun energie (de wind), bewegen tussen mul zand en water. Uiteindelijk hebben de strandbeesten zelfs een geheugen gekregen. Hiermee weten ze nog vóórdat ze de branding in lopen dat ze bijna bij het water zijn. Ze keren automatisch om en voorkomen zo een wisse verdrinkingsdood. 30 JAAR ARBEID LEVERT PRACHTIGE BEESTEN OP Zenuwcellen, geheugen, spieren, gewrichten; alles is gemaakt van pvc-buizen. Soms geholpen met een rubber ringetje, een satéprikker en een flexibel slangetje. 30 jaar ijverig denken, noeste arbeid, een onnavolgbare hoeveelheid geduld en onuitputtelijk doorzettingsvermogen. Het heeft geresulteerd in technisch hoogstaande en bijzondere creaties… en in prachtige beesten. De evolutie staat niet stil. Hun schepper heeft namelijk nog iedere dag een stevige vinger in hun ontwikkeling als soort. Ga eens naar Scheveningen of een ander stuk strand in Nederland. Met een beetje geluk zie je er één of een hele kudde. Bewegend tussen mul zand en branding. Hun ledematen soepel en de windvangers sierlijk in de lucht. En kijk dan ook naar de duinen achter het strand. Daar zit misschien hun schepper tevreden te kijken … en hij zag dat het goed was. THEO JANSEN: • • • • • • • Studeerde technische natuurkunde Werd in 1975 kunstenaar Lanceerde zijn strandbeesten project in 1990 Reist hiermee sindsdien de wereld mee rond. Hij nam deel aan brainstormsessies van NASA In 2011 ontving hij een eredoctoraat op de Concordia universiteit in Montreal Schreef o.a. het boek De Grote Fantast (waarop dit artikel is gebaseerd) 27
30 Online Touch Home