‘Mijn nalatenschap helpt anderen’ Harry van Dijk had vaak een lach op zijn gezicht. “Ik ben een mens van de wet van Murphy,” grapte hij vaak; want Harry had nogal wat te verstouwen in zijn leven. Hij groeide op in Zeist, als derde van vier kinderen. Zijn vader had een fabriekje in dompelaars en wisselwarmers, maar Harry vond zijn geluk niet in metaal of machines. Zijn hart lag bij mensen – en bij mannen. In Utrecht, als student op kamers, beleefde hij zijn eerste liefdes: achter op de fiets, in het park, met de jongen die als grap zijn portemonnee rolde in een homobar. De stap om samen te gaan wonen in London met zijn geliefde durfde hij op het laatste moment toch niet te zetten. Ouder worden met hiv De aidscrisis van de jaren tachtig sloeg keihard toe. “Mijn vrienden gingen één voor één dood. Zij stierven en ik bleef over.” Harry bleef gespaard – tot 1998. Hoe dat gebeurde, wist hij niet. Toch liep hij hiv op. Harry’s afweercellen waren weliswaar hoog, maar artsen vermoedden dat ze waren uitgeput. Steeds meer mensen met hiv worden ouder. Maar wat gebeurt er met je afweer als je lichaam veroudert? Harry vond het belangrijk om dat te laten onderzoeken en liet daarom een Fonds op Naam oprichten van zijn nalatenschap: het Harry van Dijk Fonds. Betekenis geven Harry had geen partner, geen kinderen. Hij heeft wel een nalatenschap die betekenisvol is; die anderen helpt, onderzoek mogelijk maakt, levens redt. Zoals Harry zei: “Met mijn nalatenschap help ik anderen. En mijn naam blijft bestaan. Dat geeft me rust. Ik blijf een beetje leven.” Dankzij nalatenschappen hebben we mooie projecten kunnen Red ribbon 11 financieren op het gebied van onderzoek naar genezing, voorlichting en toegang tot hivbehandelingen. Ik blijf een beetje leven. Meer weten over nalaten? Kijk op aidsfonds.nl/nalaten en vraag de gratis brochure aan. Of neem contact op met Noud Rietman via nrietman@aidsfonds.nl of 06-53 14 56 54. Fotografie: Meindert Riemersma/privécollectie
12 Online Touch Home