Dr. Jori Symons werkt aan grote doorbraak Relatie Emille is strikt geheim Desastreuze bezuinigingen Nieuw preventiemedicijn
COLUMN Laat je stem horen! In steeds meer landen staat de steun voor internationale hiv-zorgprogramma’s onder druk. In Amerika trok president Trump plots de stekker uit PEPFAR, het grootste wereldwijde hiv-steunprogramma. Klinieken moesten hun deuren sluiten, medicijnen bleven onaangeroerd in de kast liggen. Ook in Europa waait een gure wind. Bezuinigingen op ontwikkelingssamenwerking lijken eerder regel dan uitzondering. Zelfs Nederland, dat ooit vooropliep in de strijd tegen aids, overweegt stevige kortingen. Dankzij internationale samenwerking gingen we van nul naar meer dan 30 miljoen mensen met medicatie wereldwijd. Dat er miljoenen levens zijn gered, is te danken aan politieke wil én investeringen van landen zoals het onze. Bezuinigingen dreigen die vooruitgang teniet te doen. Om onze zorgen kracht bij te zetten zijn we een petitie gestart, die meer dan 60.000 keer is ondertekend. Onze donateurs spelen hierin een onmisbare rol. Op 17 juni jl. hebben we deze handtekeningen overhandigd aan de Tweede Kamer. Met een duidelijk signaal: wij willen geen bezuinigingen op levensreddende zorg! We zijn er nog niet. De komende maanden worden cruciaal. En het werkt. Toen het vorige kabinet bezuinigingen aankondigde op hiv-zorg, gingen wij het gesprek aan met alle politieke partijen. We legden uit waarom virussen geen grenzen kennen. Waarom het ook in ons belang is om wereldwijd epidemieën te bestrijden. En vooral: wat het betekent voor mensen als ze ineens zonder medicijnen komen te zitten. Met resultaat: gezondheid werd opgenomen als prioriteit in het buitenlandse beleid. Maar we zijn er nog niet. De komende maanden worden cruciaal. Dan besluit Nederland hoeveel geld naar organisaties gaat zoals UNAIDS en Global Fund – de spil in het wereldwijd beschikbaar maken van hiv-medicatie. Wij blijven ons daar met volle kracht voor inzetten. Want goede hiv-zorg is een mensenrecht. Daar mag nooit op worden bezuinigd. Lyle Muns, Lobbyist Aidsfonds COLOFON Red Ribbon is een uitgave van Aidsfonds en verschijnt 3 keer per jaar. Jaargang 8, editie 2, 2025. Redactie: Birgit Deuss Vormgeving: De Handlangers Magazine liever digitaal ontvangen? Aidsfonds.nl/magazine 2 Red ribbon Vraag of opmerking voor de redactie? Mail ons op redactie@aidsfonds.nl Een andere vraag of een wijziging doorgeven? Mail naar donateurs@aidsfonds.nl Of bel 020-344 63 81 (ma t/m vr 7 - 21 uur, za 9 - 17 uur) Aidsfonds Postbus 10845 1001 EV Amsterdam IBAN: NL37INGB0000008957 Dit magazine wordt mede mogelijk gemaakt door: Fotografie: Myrthe Hoekstra
VOORKOMEN Hoopvolle ontwikkelingen in hiv-onderzoek Het was dé doorbraak van vorig jaar: een halfjaarlijkse prik die zeer effectief is in het voorkomen van hiv. Op hiv-conferentie CROI werden hoopgevende onderzoeksresultaten gepresenteerd. Bijvoorbeeld de preventieprik die maar liefst een jaar lang bescherming zou kunnen bieden, en een halfjaarlijkse prik als hiv-behandeling. Vooral voor mensen die moeite hebben om een dagelijkse behandeling vol te houden, zou een langwerkend medicijn een uitkomst zijn. En er is goed nieuws! Nog dit jaar komt de halfjaarlijkse prik die hiv voorkomt beschikbaar. Ook in lage-inkomenslanden waar de nood het hoogst is. Dat heeft het Global Fund afgesproken met de farmaceut. Met jouw steun zetten wij alles op alles om te zorgen dat iedereen die deze behandeloptie nodig heeft daar zo snel en betaalbaar mogelijk toegang toe krijgt! Hartelijk dank voor je trouwe steun! Aidsfonds maakt elk jaar weer het verschil voor honderdduizenden mensen met hiv. Dat kan alleen dankzij de onmisbare steun van jullie, onze donateurs. Dank daarvoor! In mei vroegen we jullie mee te doen aan ons jaarlijkse donateursonderzoek. We delen graag een aantal inzichten met je. Waarom steun je Aidsfonds? 70% “Ik vind het erg dat er nog steeds mensen aan aids overlijden” Wat vind je belangrijk: 70% 61% 58% 54% Strijden voor betaalbare medicijnen en tegen het patent van farmaceuten Investeren in wetenschappelijk onderzoek Voorlichting en veilige hiv-zorg voor mensen die daarvan worden uitgesloten Voorlichting en medicijnen voor zwangere vrouwen in Afrika 40% “Ik vind het belangrijk om goede doelen te steunen” 27% “Vanwege ervaring met hiv/aids in mijn persoonlijke omgeving” De donateurs die hierover twijfelen vragen zich vooral af of hun bijdrage groot genoeg is om een verschil te maken. Al met al zijn we er het afgelopen jaar beter in geslaagd duidelijk te maken welke resultaten Aidsfonds heeft behaald en hoe jouw steun heeft bijgedragen. Daar zijn we enorm blij mee. Red ribbon 3 Over jouw bijdrage: 75% 87% van de donateurs geeft aan zich gewaardeerd te voelen door Aidsfonds. van de donateurs is ervan overtuigd dat hun bijdrage echt iets kan betekenen in de strijd tegen hiv en aids. Fotografie: Chris de Bode
We leren het lichaam om hiv zelf aan te pakken. 4 Red ribbon Fotografie: Myrthe Hoekstra
GENEZEN De hoopvolle zoektocht naar genezing Dr. Jori Symons werkt aan onderzoek dat dé grote doorbraak kan worden: hiv genezen met één behandeling. Onvoorstelbaar? Niet voor Symons. Hij zet krachtige antistoffen in zodat hiv zonder medicatie onder controle wordt gehouden. “Toen ik opgroeide in de jaren tachtig, was hiv een bron van angst en stigma. Dat raakte me. Ik wilde begrijpen hoe het als een soort van Trojaans paard het immuunsysteem aanvalt. En hoe dit virus zo’n grote impact heeft. Op de middelbare school wilde ik al viroloog worden. Nu doe ik onderzoek naar waar het virus zich schuilhoudt in het lichaam en genezing van hiv.” Jori Symons is biomedisch wetenschapper (UMC Utrecht) en werkt al meer dan tien jaar aan hiv-genezing. Hij begeleidt jonge onderzoekers en werkt aan een innovatieve behandelmethode. Hoe gaat die in zijn werk? De sleutel tot genezing van hiv Iedereen krijgt een immuunreactie na een infectie met hiv. Als deze ziekteverwekker ons lichaam binnenkomt wil ons immuunsysteem het meteen onschadelijk maken. Het afweersysteem van een héél klein percentage mensen doet dat ontzettend goed. Zo goed dat ze geen medicatie nodig hebben. Zij maken zelf supersterke antistoffen. Die herkennen het virus direct en kunnen het onschadelijk maken. Onderzoekers kunnen deze supersterke antistoffen namaken. Maar hoe geef je die antistoffen die zo goed werken ook aan andere mensen? Nanodeeltjes als vervoermiddel “Het onderzoek zit nog in de testfase. Waar het op neerkomt is dat we proberen op termijn het lichaam zélf het werk te gaan laten doen,” legt Jori Symons uit. “We willen dan ‘kleine vetbolletjes’ oftewel nanodeeltjes injecteren in de bloedbaan. Deze nanodeeltjes bevatten die supersterke antistoffen. Die komen in de lever terecht, waar ze zich gaan vermenigvuldigen. De lever maakt dan dus zélf die sterke antistoffen aan! Die worden dan weer in de bloedbaan verspreid waar ze de strijd aangaan met het virus. En zo blijft het virus onder controle, zelfs zonder dagelijkse medicijnen.” Ik denk dat wij met deze studie grote impact gaan maken. Combinatie van antistoffen Wereldwijd zijn er veel hivsubtypes die genetisch van elkaar verschillen. Daarom worden er in dit onderzoek drie soorten antistoffen ingezet, die verschillende subtypes van het hivvirus kunnen uitschakelen. Dus als deze baanbrekende methode gaat werken, dan is dat goed nieuws voor alle mensen met hiv. Optimistisch Jori Symons vervolgt: “Ik denk dat wij met deze studie grote impact gaan maken. Dat we gaan zien dat het immuunsysteem het virus zelf gaat controleren, zonder ingrijpen. Daar werken we de komende twee jaar aan met ons team hier in Utrecht: zij aan zij met het Erasmus MC, het Amsterdam UMC en teams in Frankrijk en Zuid-Afrika. Ik verbind al die onderzoekers met elkaar, want we dragen allemaal ons eigen, specifieke en onmisbare steentje bij. Het doel: hiv-genezing voor iedereen. Waar ook ter wereld. En ja, ik verwacht dat wij allemaal de genezing van hiv gaan meemaken.” Met jouw steun zetten we daarvoor alles op alles! Ontbrekende schakel is genezing Genezing is de ontbrekende schakel om de hiv-epidemie voorgoed te stoppen. Een geneesmiddel zou betekenen dat miljoenen mensen niet meer afhankelijk zijn van een dagelijkse pil voor hun gezondheid. Een pil waar je zomaar de toegang tot kunt verliezen door leveringsproblemen, rampen, oorlog of armoede. Voor miljoenen mensen zou het een leven zonder stigma of nare bijwerkingen betekenen. Voor sommigen zelfs het verschil tussen leven en dood. Red ribbon 5
In the picture Michael en Emille zijn erg verliefd en hebben al drie jaar een relatie. In het geheim. De buitenwereld denkt dat ze gewoon vrienden zijn. Emille: ”Dat moet zo blijven want hier in Oeganda krijgen mensen als ik de doodstraf als ze seks hebben.” Dat betekent ook dat hij niet zomaar een kliniek kan binnenlopen voor zijn hivbehandeling. Hij loopt dan het risico gearresteerd te worden. Gelukkig kan hij gebruik maken van de anonieme bezorgdienst die we met jouw steun mogelijk maken. Fotografie: Jeroen van Loon
Zelf doen In landen als Kenia, Tanzania en Zambia krijgen veel jongeren al vroeg te maken met seksueel geweld, hiv of een ongewenste zwangerschap. Vooral meisjes tussen de 10 en 25 jaar lopen risico. Toch krijgen ze vaak niet de juiste hulp. Naar de kliniek gaan is lastig of zelfs verboden, praten over seks is een taboe, en betrouwbare informatie is moeilijk te vinden. Zorgen voor jezelf en anderen Daarom startte Aidsfonds er samen met jongeren het project You(th) Care. De naam zegt het al: jongeren zorgen voor zichzelf en voor elkaar. Het werkt als een soort olievlek. De deelnemers worden getraind als ‘peer educator’; ze delen hun kennis met andere jongeren. Ze krijgen niet alleen voorlichting, maar leren ook hoe ze zelf hun gezondheid kunnen beschermen. Ze ontdekken hoe ze een hivzelftest gebruiken, hoe ze aan voorbehoedsmiddelen komen en wat hun rechten zijn. Zo worden ze stap voor stap sterker en zelfstandiger. Ook praten ze met ouders, religieuze leiders en politici. Die geven de jongvolwassenen voorlichting en leren ze te praten Jongeren zorgen voor zichzelf en elkaar over moeilijke onderwerpen zoals seks, veiligheid en helpen zo het stigma tegen te gaan. Ook de lokale gezondheidszorg doet mee. Artsen, verpleegkundigen en lokale hulpverleners leren hoe ze jongeren beter kunnen begeleiden. Met meer begrip, meer privacy en minder oordeel. Jongeren moeten zich veilig voelen als ze hulp zoeken, dat is de basis. Ze worden ook opgeleid tot zogeheten ‘pleitbezorgers’ die opkomen voor hun eigen rechten én die van anderen. Op die manier helpen ze niet alleen zichzelf, maar veranderen ze ook hun omgeving. Zeggenschap over je eigen lichaam en leven Het project is nog maar 2,5 jaar onderweg, maar de eerste resultaten zijn veelbelovend. In Zambia zijn bijvoorbeeld al vijftig jongeren opgeleid als ‘peer educator’. Samen bereikten zij ruim 2.500 leeftijdsgenoten. Ook werden al honderden ouders, zorgverleners en gemeenschapsleiders betrokken. Langzaam maar zeker ontstaan er open gesprekken, iets wat eerst onmogelijk leek. You(th) Care laat zien hoe belangrijk het is dat jongeren zeggenschap krijgen over hun eigen lichaam en leven. Zelfzorg geeft vrijheid, zelfvertrouwen en hoop voor de toekomst. En dat is precies wat iedere jongere verdient. Dankzij jouw bijdrage groeit een nieuwe generatie op met kennis, kracht en hoop: de basis voor een wereld zonder hiv en aids. Red ribbon 7 Fotografie: Joshua Wanyama
Miljoenen mensen verstoken Hoe één politieke beslissing levens verwoest en hoop wegneemt In januari 2025 trok de Amerikaanse regering abrupt de stekker uit PEPFAR, het grootste internationale aidsbestrijdingsprogramma ter wereld, opgezet door de Verenigde Staten. De gevolgen zijn desastreus: miljoenen mensen verloren levensreddende zorg, klinieken sloten hun deuren, en wetenschappelijk onderzoek naar genezing viel stil. Niet alleen raken patiënten verstoken van medicijnen, ook de infrastructuur die decennialang is opgebouwd – ziekenhuizen, laboratoria, onderzoekspartnerschappen – brokkelt in rap tempo af. Deze 8 Red ribbon politieke beslissing maakt een abrupt einde aan vooruitgang die met enorme inzet, solidariteit en kennis is geboekt. Wat overblijft: stilgevallen zorg, gebroken netwerken, en een wereld die opnieuw moet vechten voor wat al gewonnen leek. Als USAID er nog was geweest, zou Peter nu nog leven. Moses Labani, hulpverlener Peter Donde was tien. Geboren met hiv, besmet tijdens de bevalling. Zijn ouders overleden allebei aan aids. Maar Peter leefde, omdat hij wél toegang had tot medicatie. Tot januari 2025. In één pennenstreek trok president Trump de stekker uit vrijwel alle internationale hulpprogramma’s. Peter kreeg zijn medicijnen niet meer. Zijn immuunsysteem takelde af. In februari overleed hij aan een longinfectie. Zijn dood had voorkomen kunnen worden. PEPFAR redde sinds 2003 maar liefst 26 miljoen levens. Meer dan 20 miljoen mensen in 55 landen waren er in 2025 nog afhankelijk van – tot de abrupt afgekondigde bezuinigingen. Nu worden Fotografie: Etinosa Yvonne Osayimwen
VOORKOMEN | BEHANDELEN van levensreddende hulp wereldwijd klinieken gesloten, raken hiv-remmers op, en verliezen hulpverleners hun werk. Vooral in Afrika– het werelddeel met de meeste hiv-gevallen ter wereld – is de chaos direct voelbaar. Terug in de tijd Elita begeleidde sekswerkers met hiv in Zimbabwe. Op een dinsdag in januari kreeg ze te horen dat haar baan per direct ophield te bestaan. Sindsdien werkt ze vrijwillig verder, zonder inkomen. Haar zoontje moest ze naar haar moeder brengen – ze kon hem niet meer onderhouden. De sekswerkers heeft ze niets meer te bieden, behalve morele steun. Er is geen condoom meer te vinden in Zimbabwe. Emanuel weet hoe het was vóór de hulp kwam. Toen waren er nog geen medicijnen in Nigeria. Hij zag mensen sterven. Hij vocht als activist voor toegang tot zorg – en won, dankzij PEPFAR. Maar nu voelt hij de dreiging opnieuw. De hiv-zorgstructuur in veel landen leunt zwaar op internationale steun. In Zuid-Afrika, Zimbabwe en Nigeria betaalde PEPFAR bijvoorbeeld voor klinieken die mensen bereiken die anders buiten de boot vallen: homoseksuele mannen, sekswerkers, migranten. Nu hangen op die deuren briefjes: “Wegens gebrek aan financiering gesloten.” Bezuinigingen op onderzoek Niet alleen in de zorg voelt men de gevolgen van de bezuinigingen, maar ook in de wetenschap komen de bezuinigingen hard aan. Belangrijke data verdwijnen, samenwerken met wetenschappers in de VS wordt steeds lastiger. De bezuinigingen Sama (36) en dochter Amah (14) uit Nigeria Ze vraagt me soms: mama, ga ik dood? Sama (36) uit Nigeria: “Amah werd geboren met hiv. Ze kreeg het van mij. Toen ik haar baarde, was ze al ziek. Zolang er gratis medicijnen waren, bleef er hoop. Nu is dat gestopt. Laatst kreeg ik bij het ziekenhuis nummer 312. Dat betekende dat er 311 mensen vóór mij waren. Ik heb zeven uur gewacht. Alles om gratis medicijnen te bemachtigen. Maar nu zijn ze op en moet ik ervoor gaan betalen. Dat geld heb ik niet. Amah is veertien. Ze is zo stil geworden. Ze zegt dat ze zich anders voelt dan haar leeftijdsgenoten, alsof ze er niet bij hoort. Ze wil niet naar school. Ik zie de angst in haar ogen. Ze zegt het niet vaak hardop, maar als het donker wordt, als het stil is in huis, dan komt die ene vraag: “Mama… ga ik dood?” Wat moet ik dan zeggen? Ik zeg dat het goedkomt, dat ze moet blijven geloven. Ik hou haar vast, streel haar haren. Maar diep vanbinnen breek ik. Ik weet het antwoord niet. Ik weet niet of ik morgen medicijnen kan kopen, of zij een kans heeft op een toekomst. Ik moet sterk blijven. Want als ik het opgeef, wie houdt haar dan vast?” zetten de internationale gezondheidsinfrastructuur die nodig is voor onderzoek onder druk. PEPFAR financierde ziekenhuizen, laboratoria en netwerken waarin ook klinisch onderzoek naar hiv en aids wordt uitgevoerd, en trials naar genezing plaatsvinden. Voor genezingsonderzoek zijn dit soort stabiele zorgnetwerken en betrouwbare toegang tot patiënten cruciaal. Nu vallen veel van deze netwerken weg en daardoor stagneert innovatie. Mokerslag Dat Trump geen voorstander was van ontwikkelingssamenwerking wisten we al. Maar dat hij in één klap vrijwel alle Amerikaanse hulp aan aidsbestrijding introk, kwam als een mokerslag. Niet alleen vanwege het bedrag – miljarden dollars die levens redden – maar vooral vanwege de snelheid. Landen kregen geen tijd om alternatieven te vinden, om hun zorgsystemen zelfstandig op te bouwen. Red ribbon 9 Fotografie: Adeokun Adesegun
De gevolgen zijn hartverscheurend. Klinieken sluiten. Zorgverleners verliezen hun baan. Medicijnen raken op. En mensen sterven – mensen die met de juiste behandeling hadden kunnen leven. Kinderen zijn als eerste de dupe. Programma’s die moeder-kindbesmetting voorkwamen – die ervoor zorgden dat baby’s hiv-vrij ter wereld kwamen – zijn stilgevallen. In landen waar we aids bij de geboorte bijna hadden uitgebannen, worden nu weer kinderen geboren met hiv. Maar zelfs in deze crisis klinkt hoop. In sommige Afrikaanse landen staan lokale leiders op, vastberaden om hun zorgsystemen onafhankelijker te maken. Ze zoeken naar eigen oplossingen, eigen financiering. Dat is een belangrijke stap. Volgens UNAIDS kunnen de bezuinigingen leiden tot: 8,7 miljoen nieuwe hiv-infecties 6,3 miljoen extra doden vóór 2030 Alleen: dat proces kost tijd. En tijd is er niet voor wie nú medicijnen nodig heeft. Aidsfonds blijft doorgaan Aidsfonds ontvangt zelf geen financiering uit de Verenigde Staten, maar veel van onze Tatenga (23) Walk of shame Elke dag voelt als een gevecht. Tatenga (23) uit Zimbabwe: “Tot voor kort had ik een betekenisvol leven. Ik reisde naar dorpen om mensen voor te lichten over hiv. Ik gaf informatie, nam stigma weg. Ik haalde hoop uit mijn werk. Tot Trump de financiering voor hiv-programma’s stopzette: ook het programma waarvoor ik werkte. Ik verloor mijn baan, mijn doel. Maar dat was niet het enige. In Zimbabwe kun je niet openlijk homoseksueel zijn. De haat neemt toe. Alsof het toegestaan is om ons te verachten. Ik leef al vier jaar met hiv. Dat ging goed – dankzij een kliniek speciaal voor lhbt+ mensen. Daar waren zorgverleners die begrepen wat we nodig hadden. Een veilige plek. Maar ook die is gesloten. Nu moet ik naar de openbare kliniek. Daar begint de vernedering al in de rij. Mensen fluisteren, wijzen, zeggen dat ik geen medicijnen verdien. Er is nog voorraad voor zes maanden, zeggen ze. Maar daarna? Word ik dan geweigerd? Elke dag voelt als een gevecht. Elke stap naar de kliniek als een “walk of shame”. Ik weet niet hoe lang ik dat nog volhoud.” 3,4 miljoen kinderen die hun ouders verliezen partnerorganisaties deden dat wél. Voor hen voelde het alsof de grond onder hun voeten werd weggeslagen. Van de ene op de andere dag viel er geld weg waarmee ze medicijnen konden kopen, zorgverleners konden betalen, levens konden redden. In de eerste weken na Trumps besluit om de Amerikaanse steun stil te zetten, zagen we de wanhoop van dichtbij. Daarom hebben we meteen gehandeld. We richtten een noodfonds op, zodat onze partners niet met lege handen stonden. Zij konden aangeven waar de nood het hoogst was – of het nu ging om hiv-medicatie, testen, of het openhouden van een kliniek. Dankzij dat noodfonds konden zij nog enkele weken doorgaan. Nog enkele weken mensen helpen. Nog enkele weken levens redden. Dankzij donateurs als jij komen we op plekken waar de nood het hoogst is, en kunnen we noodhulp blijven bieden. Zodat mensen getest kunnen worden. Zodat zorgverleners kunnen blijven helpen. Zodat kinderen als Peter níet hoeven te sterven. Samen kunnen we blijven vechten tegen deze ramp. Samen zorgen we dat mensen met hiv niet vergeten worden. 10 Red ribbon
‘Mijn nalatenschap helpt anderen’ Harry van Dijk had vaak een lach op zijn gezicht. “Ik ben een mens van de wet van Murphy,” grapte hij vaak; want Harry had nogal wat te verstouwen in zijn leven. Hij groeide op in Zeist, als derde van vier kinderen. Zijn vader had een fabriekje in dompelaars en wisselwarmers, maar Harry vond zijn geluk niet in metaal of machines. Zijn hart lag bij mensen – en bij mannen. In Utrecht, als student op kamers, beleefde hij zijn eerste liefdes: achter op de fiets, in het park, met de jongen die als grap zijn portemonnee rolde in een homobar. De stap om samen te gaan wonen in London met zijn geliefde durfde hij op het laatste moment toch niet te zetten. Ouder worden met hiv De aidscrisis van de jaren tachtig sloeg keihard toe. “Mijn vrienden gingen één voor één dood. Zij stierven en ik bleef over.” Harry bleef gespaard – tot 1998. Hoe dat gebeurde, wist hij niet. Toch liep hij hiv op. Harry’s afweercellen waren weliswaar hoog, maar artsen vermoedden dat ze waren uitgeput. Steeds meer mensen met hiv worden ouder. Maar wat gebeurt er met je afweer als je lichaam veroudert? Harry vond het belangrijk om dat te laten onderzoeken en liet daarom een Fonds op Naam oprichten van zijn nalatenschap: het Harry van Dijk Fonds. Betekenis geven Harry had geen partner, geen kinderen. Hij heeft wel een nalatenschap die betekenisvol is; die anderen helpt, onderzoek mogelijk maakt, levens redt. Zoals Harry zei: “Met mijn nalatenschap help ik anderen. En mijn naam blijft bestaan. Dat geeft me rust. Ik blijf een beetje leven.” Dankzij nalatenschappen hebben we mooie projecten kunnen Red ribbon 11 financieren op het gebied van onderzoek naar genezing, voorlichting en toegang tot hivbehandelingen. Ik blijf een beetje leven. Meer weten over nalaten? Kijk op aidsfonds.nl/nalaten en vraag de gratis brochure aan. Of neem contact op met Noud Rietman via nrietman@aidsfonds.nl of 06-53 14 56 54. Fotografie: Meindert Riemersma/privécollectie
Feest! Recordbedrag voor Rainbow Ride Maar liefst 377 deelnemers stapten op 1 juni op de pedalen voor het Aidsfonds. Op de stadsfiets, racefiets, tandem of handbike trotseerden zij 50, 100 of 200 kilometer. Eenmaal over de finish was er tijd voor muziek en lekker eten van diverse foodtrucks. De fietsers werden gesponsord door familie, vrienden en andere bekenden. Het resultaat? Een mooi bedrag van inmiddels al meer dan € 125.221 om mensen met hiv te helpen! Dankzij al die sponsoren kunnen we er o.a. voor zorgen dat lhbt+-ers die anders worden uitgesloten tóch toegang krijgen tot levensreddende hiv-zorg. Interesse om volgend jaar mee te fietsen? Scan de QR-code, dan houden we je op de hoogte! https://steun.aidsfonds.nl/ rainbowride Fotografie: Chilo Oostergetel
1 Online Touch