in een sloppenwijk in de hoofdstad Nairobi. Zijn broer heeft er geen problemen mee dat hij homoseksueel is en gaat zelfs relaxed met Silas’ homovrienden om. “Maar ik vind het moeilijk om hem te vertellen dat ik ook nog eens met hiv leef. Daardoor durf ik niet thuis mijn medicatie te nemen. Die neem ik elke dag om negen uur ’s ochtends stiekem op mijn werk. Moet ik om die tijd lesgeven, dan ga ik met een smoesje even naar mijn kantoor om daar snel mijn medicijnen te nemen.” “ Via een gewone kliniek hiv-medicijnen krijgen is lastig” mijn status accepteerde.” Dat Silas naast zijn homoseksualiteit ook met hiv leeft, maakt het leven twee keer zo moeilijk voor hem. “Je wordt dubbel gestigmatiseerd. Zo riep een man, van wie ik dacht dat het een vriend was, naar anderen: ‘Blijf bij die vent uit de buurt. Het is een lopend lijk. Over twee jaar is hij dood.’ Zoiets doet waanzinnig veel pijn.” Geheim Op de middelbare school waar Silas tegenwoordig werkt als docent wiskunde en scheikunde, houdt hij het geheim dat hij homo is en met hiv leeft. “Ik ben veel te bang dat ze me zullen ontslaan.” Ook durft Silas niet tegen zijn jongere broer te vertellen dat hij met hiv leeft. De twee wonen samen in een kamer, Vriendelijk Dankzij jouw steun kan Silas voor zijn controles en vragen tegenwoordig terecht bij homovriendelijke klinieken. Daar werken artsen die wij opgeleid hebben om inclusieve hiv-zorg te verlenen. “Dat helpt enorm, want het is erg moeilijk om via een reguliere kliniek hiv-medicatie te krijgen. En ik ontmoet in de kliniek ook andere homo’s die leven met hiv. Ik voel me daardoor minder alleen.” Ook belt Silas regelmatig met een speciaal opgezette hulplijn. “Ik bel of sms de hulplijn als ik specifieke gezondheidsvragen heb. Ook leerde ik van de adviseurs van de hulplijn om gezonder te eten, wat voor mensen met hiv heel belangrijk is. Ik ben heel blij met deze hulp.” Red ribbon 5
6 Online Touch Home