‘Ik was als opleidingskundige degene die hen had moeten begeleiden in het ontwerpproces’ En dat gebeurt vandaag de dag helaas nog steeds. Materiedeskundigen in bedrijven en organisaties denken meestal niet in taken en doelgroepen. Voor hen is alle kennis met betrekking tot hun vak of functie belangrijk. En dat willen ze overbrengen ook. De duimdikke syllabus vol microbiologie was dan ook niet de ‘fout’ van de ziekenhuishygiënisten. Ik was als opleidingskundige degene die hen had moeten begeleiden in het ontwerpproces. Maar het was nog niet te laat. Samen hebben we, met het genoemde schema als basis, een ontwerp voor de opleiding ‘Omgaan met steriele medische hulpmiddelen voor magazijnmedewerkers’ ontwikkeld. De taakanalyse liet zien dat het vooral om ‘praktische vaardigheden’ ging. Wat moet je doen (en laten) om de operatiekamers binnen te gaan om steriele medische hulpmiddelen daar af te geven bijvoorbeeld. Petje op, beschermsloffen aan, sieraden af, handen wassen, via de sluis naar de operatiekamer, de deuren sluiten en dergelijke. Handelingen die vragen om concreet te oefenen. Zwemmen leer je immers niet uit een boekje. Een taakanalyse alleen is dus niet voldoende; de doelstellingen die je formuleert op basis van de taakanalyses vragen vervolgens om de juiste (lees: effectieve) leervormen om de doelstellingen ook daadwerkelijk te bereiken. Het feit dat de doelgroep voornamelijk bestond uit allochtone mannen die het Nederlands nauwelijks machtig waren, onderstreepte de noodzaak om de concrete werksituatie als uitgangspunt te nemen. 14
15 Online Touch Home