17

2 INDIVIDUELE– ÉN ORGANISATIEONTWIKKELING Na een aantal jaren met veel plezier in het ziekenhuis gewerkt te hebben, was het tijd voor een nieuwe stap. Ik solliciteerde op de functie van hoofd Opleidingen bij de IND (Immigratie– en Naturalisatie Dienst). De aan te stellen functionaris moest de ‘IND–school’ gaan opzetten. Ik werd aangenomen. Eerlijk gezegd had ik geen idee bij wat voor organisatie ik gesolliciteerd had. De Rijksoverheid was nieuw voor mij. Maar ik leerde snel welke rol de IND als uitvoeringsorganisatie speelde. En de maatschappelijke relevantie en impact ervan. De druk op de organisatie was om meerdere redenen groot. Ten eerste stonden (ook) in die tijd asielzoekers in groten getale ‘aan de poorten van Nederland te kloppen’, zoals een van de directeuren destijds zei. De politiek zat er bovenop. Ten tweede was er een nieuwe vreemdelingenwet op komst. En ten derde was de interne organisatie hoognodig aan een professionaliseringsslag toe. Er werd een grootschalig vernieuwingsprogramma gestart. Het opzetten van de IND– school was hier onderdeel van. De opdracht luidde in het kort: zorg ervoor dat alle (nieuwe) medewerkers op dezelfde manier opgeleid worden, zodat er geen verschillen in de uitvoering ontstaan. Oftewel, als je in Zeeland asiel aanvraagt moet je dezelfde behandeling krijgen als iemand die asiel aanvraagt in Groningen. Dat lijkt logisch, maar dat was het destijds niet. De organisatie bestond uit vijf 17

18 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication