Hoe zou u de verhouding tussen Joop, Jon, Ton en Wouter typeren? ‘Heel goed. Jon deed eerst de verkoop samen met zijn vader, maar hij steunde Wouter heel erg in zijn ontwikkeling in de jaren ’80 en ’90 van markiezenmaker tot verkoper. Wouter kreeg veel ruimte en vanaf 1996 was Wouter als verkoper echt heel belangrijk. Niet alleen voor de omzet die hij genereerde, maar omdat hij een brug vormde tussen het bedrijf en de klant. Met veel klanten had hij erg goed contact en dat schepte vertrouwen.’ Wat waren de grootste mijlpalen voor hem? ‘Sowieso dat hij in 1996 voltijd aan de slag kon na decennialang last te hebben gehad van epilepsie (of de maatregelen ertegen). Hij werd toen door de artsen genezen verklaard en dat gaf hem enorme opluchting en vrijheid. Ook letterlijk, want in de verkoop kwam hij overal: van Amsterdam tot Utrecht, bij mensen in flatjes tot gesitueerde mensen en BN’ers. Een andere mijlpaal: de zonwering voor het Hilversumse Raadhuis, een echt hoogtepunt.’ Voelde u zich betrokken bij Van der Wal? ‘Jazeker, als partner werd je er helemaal bij betrokken. Joop en Gerda zorgden daar zeker voor. Het waren lieverds, het was altijd gezellig. En later met Jon en Jolanda was het ook heel leuk! Als partners mochten we ook mee met de etentjes en uitjes, bijvoorbeeld naar London met het zeventig jarig bestaan. Maar ook als moeder van Daniël, Martijn en Eveline voel ik me nu nog verbonden met Van der Wal uiteraard. Als er iets te vieren is, wordt ik nog altijd uitgenodigd.’ Drie van uw kinderen werken hier ook? ‘Ja, dat is wel bijzonder he?! Daar zou Wouter heel trots op zijn geweest. Daniël begon heel jong en heeft alles aangepakt wat hij kon. Hij heeft de moed om te doen wat hij doet. En hij heeft een goede vrouw achter hem. Martijn begon ook al spelenderwijs vanaf zijn elfde denk ik. Dan ging hij mee met Wouter naar de zaak op de Beresteinseweg of naar klussen. Nadat Martijn afstudeerde in 2016 is hij serieus in de zaak gaan werken. Al als jonge kerel heeft hij de digitalisering op de schop genomen bijvoorbeeld, dat vind ik heel knap. En uiteindelijk is ook mijn dochter Eveline er gaan werken enkele jaren geleden. Ze was eerst filiaalmanager bij Douglas, maar nu is ze verantwoordelijk voor hele binnendienst bij Van der Wal en dat gaat heel fijn.’ Mooie herinnering of anekdote? ‘Nou, eigenlijk het gevoel om erbij betrokken te zijn. Dat was een warm gevoel, echt een familiebedrijf. Ik heb nog een leuke foto waarop ik met Ton en zijn vrouw Leonie een gebakje zit te eten bij een van die uitjes. Ook na de scheiding van Wouter en mij in 2006 bleef ik zeer welkom bij Van der Wal. Zeker als Wouter een feestje organiseerde, zoals bij de opening van de Nieuwe Havenweg. Want dat deed hij maar wat graag. Dat zat echt in zijn karakter: het organiseren, het aanpakken, de gezelligheid.’ 61
66 Online Touch Home