44

INTERVIEW Samantha en Finn (4 jaar) 'Hij is een echte doorzetter!' ‘De alarmbellen gingen rinkelen toen Finn rond zijn tweede jaar geen nieuwe woorden meer oppikte. Hij kwam niet verder dan ‘nee, boe, mama en taatuutaatuu’. Terwijl ik veel voorlas en met hem oefende. Het verschil met mijn dochter Nora was groot. Bij haar maakte ik een ‘normale’ taalontwikkeling mee en bij Finn verwachtte ik niet anders. Regelmatig vroeg ik me af of ik iets verkeerd deed. Inmiddels weet ik wel beter.’ ‘De leidsters van de peuterspeelzaal bevestigden mijn zorgen. Finn liep qua taalontwikkeling achter op leeftijdgenootjes. Het balletje ging rollen. Via het consultatiebureau kwam Finn bij een logopedist terecht. Na een keer of vier gaf ze aan geen enkele vooruitgang te zien. Het was problematisch. Ze wilde het nog een half jaar proberen en hem daarna doorverwijzen. Dit duurde me te lang. Ik heb Finn meteen aangemeld bij het audiologisch team van het ziekenhuis in Leiden.’ ‘Twee à drie maanden later kwam Finn aan de beurt. Zijn gehoor was in orde, maar uit de taaltesten bleek dat hij TOS had. Hier schrok ik niet zozeer van. Het voelde als erkenning van mijn vermoedens. Anderzijds stapte ik een hele nieuwe wereld binnen. TOS komt niet voor in onze familie en ik had er nog nooit over gehoord. Op internet las ik verhalen van andere ouders over hun kind met TOS. Heel herkenbaar en ook fijn te weten dat je kind niet de enige is.’ VEEL OEFENEN MET GEBARENTAAL ‘Omdat de taalproductie van Finn erg achterliep, kwam hij in aanmerking voor een speciaal behandeltraject. En laat nou toevallig drie maanden later al een plek vrijkomen op de behandelgroep van Auris in Lisse. Wat een mazzel! De intensieve aanpak en uitdaging hebben hem heel goed gedaan.’ reageert dan niet altijd even wenselijk. Hij blijft bijvoorbeeld hangen in zijn teleurstelling en krijgt dan soms een driftbui. Daar werken ze aan op school en ook thuis leer ik hoe ik hiermee om moet gaan. Dat is af en toe best zwaar in je eentje. Gelukkig zie ik op dat vlak ook vooruitgang. Omdat Finn nu meer gaat begrijpen, zie je dat hij rustiger wordt.’ ‘Ik was onwijs blij dat Finn naar de behandelgroep ging, maar dacht wel: wat hebben zij wat ik niet kan bieden?’ Het eerste half jaar oefenden we veel met gebarentaal. Ik deed cursussen en ondersteunde mijn taal met gebaren. Finn zoog als een spons alle gebaren en woorden op. Soms leerde hij mij zelfs gebaren die ik nog niet kende. Op de behandelgroep heeft hij een enorme groei doorgemaakt. Tegenwoordig gebruiken we gebarentaal nog af en toe als hulpmiddel. Maar de gebaren voor ‘Ik hou van je’ en ‘Ik mis je’ keren dagelijks terug; ze zijn bij ons gaan horen.’ WERKEN AAN EMOTIES ‘Na de behandelgroep stroomde Finn door naar het speciaal basisonderwijs. Het gaat goed met hem en hij heeft het daar naar zijn zin. Ik ben superblij met de progressie die hij maakt. Omdat hij bovengemiddeld intelligent is, moet hij voldoende worden uitgedaagd. Op sociaal vlak gaat het wisselend. Hij is af en toe overprikkeld en 44 | VAN NUL TOT TAAL - ouders HEEL LEERGIERIG ‘De samenwerking met Auris gaat heel fijn. Ik hoef maar te bellen en krijg meteen de juiste persoon te pakken. Ook de openheid en de eerlijke gesprekken waardeer ik. Ik was onwijs blij dat Finn naar de behandelgroep ging, maar dacht wel: wat hebben zij wat ik niet kan bieden? Uiteindelijk zie je dat het team echt gespecialiseerd is op het gebied van TOS. Dankzij de ondersteuning en begeleiding vanuit Auris gaat Finn vooruit en daar ben ik heel blij en dankbaar voor. Mijn lieve beer van een jongen maakt me ook zo trots! Wat zijn toekomst betreft, sta ik er best blanco in. Ik ben geen doemdenker en vind het belangrijk dat hij ergens op zijn plek zit. Finn is heel leergierig, dol op cijfers en letters, onderzoekend en een echte doorzetter. Ook via een omweg komt hij er wel!’

45 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication