Pelle van Amersfoort Een derby winnen; voor Pelle van Amersfoort lijkt dat geen probleem. Met Heerenveen won hij al de Friese derby tegen Cambuur en in Polen pakte hij de volle buit toen hij met Cracovia Kraków de derby van Krakau won. Speciaal voor Awaydays NL stelt de aanvaller van SC Heerenveen z’n top-3 awaydays samen. 1.Cracovia Kraków – Lechia Gdańsk (3-2 n.v.) | 24 juli 2020 ,,De wedstrijd werd gespeeld op neutraal terrein, net zoals in Nederland. In Polen gebruiken ze daar het nationaal stadion voor. Ik denk dat ik nog nooit zo zenuwachtig ben geweest voor een wedstrijd. Cracovia is in Polen qua grootte te vergelijken met wat Heerenveen in Nederland is. De beker hadden ze nog nooit gewonnen, dus dit was voor de club de grootste wedstrijd sinds jaren. De druk dat het die dag moest gebeuren en dat we moesten winnen, dat voelde ik wel.” ,,Na een minuut of 20 kwamen we al op achterstand en dat bleef ook redelijk lang zo. Dan voel je dat het in het stadion gaat leven bij de Gdañsk-supporters, al bleven die van ons sowieso wel gaan. Na ruim een uur maakten we gelijk door een doelpunt van mij. Dan komt er wat los, hoor. Dat was echt heel gaaf om mee te maken. Iedereen werd gek. Wij wonnen de wedstrijd na verlenging met 3-2, toen barstte het feest pas echt los. De mensen zijn je oprecht dankbaar in Polen. Het was de eerste bekerwinst voor de club ooit, iets voor de eeuwigheid. Dat ik daarin een belangrijk aandeel mocht hebben was heel speciaal. Mijn schoenen hangen nu ook in het clubmuseum, dat vind ik iets heel moois. Het wordt zo intens beleefd in Polen, vooral als je iets tastbaars wint. Dan ben je een held.” 2.Wisła Kraków-Cracovia Krakow (0-1) | 29 september 2019 ,,Deze wedstrijd noemen ze in Polen de ‘Holy War’. Het is een van de grootste derby’s van Europa. Cracovia had hem al vijf jaar niet gewonnen, dus het moest er wel weer eens van komen. Het stadion was gevuld met veertigduizend supporters en ook wij hadden zo’n duizend man in het uitvak. In Nederland heb ik nog wel eens het gevoel dat het meer toeschouwers zijn die er zitten. In Polen beleven ze het maximaal de hele wedstrijd lang. Springen, zingen en gek doen, daar heb je echt wel door dat er wat zit en vooral als je een uitwedstrijd speelt.” ,,Ik kijk daar ook nergens meer van op. Tijdens deze derby zaten er politieagenten met honden rondom het veld. Als de bal uitrolde durfde je hem nauwelijks te pakken, want dan moest je eerst langs die grote honden. Dat soort dingen zijn daar hartstikke normaal. En vuurwerk dat van het uitvak naar het thuisvak wordt gegooid. In Polen kan het allemaal. Als de wedstrijd stilligt dan denk je soms wel even: ‘Wauw, dit is bizar’. Toch heb ik me nooit onveilig gevoeld, hoor. Je ziet wel eens video’s dat mensen het veld op komen, maar in Polen gebeurt dat niet echt. De fans durven het niet, want de agenten hebben een bepaalde hiërarchie. Als je niet luistert, krijg je gelijk een paar tikken. Als je dan nog niet wil luisteren gaat gewoon de pepperspray erop. Er worden geen waarschuwingen gegeven, je wordt gewoon keihard aangepakt. De grens opzoeken doen ze wel, maar ze gaan er niet overheen. Voetbal is ook gewoon hun leven, dus ze kunnen een stadionverbod helemaal niet permitteren. Als die gasten elkaar tegenkomen, is het ergens ver buiten het stadion. Dan gaan ze daar een potje matten, maar binnen de stadionpoorten zul je dat gelukkig niet vaak zien.” ,,Goed, we dwalen af. De derby winnen met 0-1, dat was zo gaaf. Tegelijkertijd moesten we ook oppassen, want na de wedstrijd hebben we zeker twee uur in de kleedkamer moeten wachten. Vrij komisch, omdat ons complex op 400 meter daar vandaan ligt. Die mensen waren zo boos. Ze gunden ons geen plezier, stonden ons op te wachten. Toen we weg mochten stonden een paar honderd meter verderop onze eigen fans ons op te wachten, maar dan met vuurwerk en vlaggen. Die wedstrijd is het leven voor die gasten. Daar draait het om en die moest gewonnen worden. Dat deden we en dat is iets wat ik niet snel zal vergeten. Prachtige ervaring.” 17
18 Online Touch Home