32

Lisa Westerveld werd op 16 november 1981 geboren in Aalten, een dorp gelegen in de Achterhoek op zo’n twintig minuten van Doetinchem. Het verklaart gelijk de voorliefde voor De Graafschap. “Er is natuurlijk een reden dat ik naar De Graafschap wilde om met de supporters te praten. Ik ben in de Achterhoek opgegroeid en wilde als klein meisje altijd al voetballen. Vanaf mijn 10e vonden mijn ouders me oud genoeg om naar de dichtstbijzijnde voetbalclub te laten fietsen. Bij AZSV in Aalten herinnerde ik me een voetbaldag met spelers van De Graafschap en dat maakte destijds veel indruk op mij. Het laat ook de belangrijke rol van profvoetballers zien in bijvoorbeeld het spelplezier van kinderen. Vanaf de middelbare school heb ik samen met vrienden regelmatig wedstrijden van De Graafschap bezocht.” En een paar maanden geleden kwam Westerveld ook weer eens op de Vijverberg, de thuisbasis van De Graafschap. Het zorgde ervoor dat ze in een bus vol met De Graafschap-supporters mee zou reizen naar Maastricht voor het uitduel tegen MVV. “Er zou namelijk een Kamerdebat komen over supportersgeweld en ik wilde graag van supporters zelf horen hoe ze hier tegenaan kijken en wat we zouden kunnen doen. Tijdens dat gesprek in het supportershonk van De Graafschap vertelden ze me dat ik pas écht het supportersgevoel zou meekrijgen als ik eens zou meegaan met een verplichte buscombi. Ik ben toen gelijk akkoord gegaan.” Zo gezegd, zo gedaan. Op zondag 24 september nam Westerveld plaats in de zogenaamde ‘Beatbuzz’ om de reis naar Maastricht te maken en om samen met ruim tweehonderd supporters plaats te nemen in het uitvak. “Lange reizen maken ben ik inmiddels wel gewend, want ik reis vrijwel iedere doordeweekse dag van Nijmegen naar Den Haag. Dat is wel met de trein en daar is de bewegingsvrijheid wel iets groter dan in een bus. Vooraf had ik al mooie verhalen gehoord over de ‘Beatbuzz’, dus ik heb het die dag allemaal op me af laten komen.” De reis van Doetinchem naar Maastricht duurde zo’n drie uur en dan worden supporters ook nog eens opgesloten in een bus om de risico’s zoveel mogelijk te beperken. Daarnaast wordt de politie-inzet verhoogd en vinden er strengere fouilleringen plaats. “Dat 32 heb ik ook meegekregen. Ik heb bewust vooraf nergens gemeld dat ik mee zou gaan met de supporters van De Graafschap naar Maastricht. Ik wilde dezelfde behandeling als alle andere supporters. Ik snap nu ook dat supporters zich als crimineel behandeld voelen. Ik weet natuurlijk ook al langer hoe supporters behandeld worden omdat ik vaak genoeg in stadions te vinden ben. Maar een buscombi is net weer iets anders. Tegelijkertijd is er ook een andere kant: namelijk een handvol supporters die zich niet weten te gedragen. Ik wil graag dat het stadion een fijne en veilige plek is voor iedereen en dat ouders hun kinderen mee kunnen nemen zonder dat ze bang hoeven te zijn dat je kind een nieuw arsenaal aan scheldwoorden heeft geleerd. Dat ook mensen van kleur en lhbti’ers hun favoriete club kunnen aanmoedigen en er gewoon bij horen in plaats van onderwerp te zijn in een spreekkoor. Laten we eerlijk zijn, er moet nog heel wat gebeuren om dat te bereiken. En helemaal als wedstrijden fysiek uit de hand lopen, dan moet de burgemeester natuurlijk ook iets. Ook al is het maar een klein groepje die daar verantwoordelijk voor is.” Collectief straffen vind ik namelijk een zwaktebod. In Nederland zien we steeds vaker dat er voor de makkelijke weg wordt gekozen door collectieve straffen uit te delen in plaats van de individuen aan te pakken. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een lege tribunes, lege uitvakken en verplichte buscombi’s voor iedere uitsupporter. Ook op de televisie en in de media kiezen betrokkenen er vaak voor om deze weg te bewandelen. “Dat was ook één van de redenen van mijn eerste bezoek aan De Graafschap. Ik wilde juist met de supporters hierover praten. Ik zie natuurlijk het liefst een cultuur waarin mensen elkaar aanspreken bij een overtreding. Collectief straffen vind ik namelijk een zwaktebod. Dan wordt je uiteindelijk schuldig gemaakt aan iets dat een ander doet. Daarom heb ik de afgelopen jaren ook al vaker Kamervragen gesteld over pilots die juist erop gericht zijn om mensen individueel eruit te pikken. Mijn frustratie was dat dit nauwelijks prioriteit leek te hebben.” Ondanks dat er de laatste jaren niets opmerkelijks is gebeurd tussen de supportersgroepen van MVV en De Graafschap werd er toch voor gekozen om de ruim 200 supporters vanuit Doetinchem per bus af te laten reizen. “Ik begrijp door mijn bezoek aan deze wedstrijd veel beter de frustratie die er ontstaat bij zo’n behandeling. Wat er bijvoorbeeld gebeurde bij MVV – De Graafschap was dat onze bus naar een afgelegen terrein buiten Maastricht werd begeleid en dat we daar ontzettend lang moesten wachten voor onder andere de ticketcontrole en de politiebegeleiding. Het voelde ook erg nutteloos. Vervolgens kwamen we te laat aan bij het stadion hebben de meegereisde supporters, en ikzelf dus ook, de aftrap van het duel gemist. Natuurlijk zorgt dit voor frustratie als je zo vroeg vertrekt uit Doetinchem en zo lang onderweg bent en dan nog zo lang moet wachten.” In het stadion zitten is één van de mooiste dingen om te doen. Het probleem is echter dat je de tijd moet vinden om een wedstrijd live bij te wonen. Dat de aanhang van de ‘Superboeren’ niet voor niets naar het zuiden was afgereisd werd na 90 minuten duidelijk. Na een 1-0 achterstand won De Graafschap met 1-2 en stapten de meegereisde supporters met drie punten weer de bus in richting Gelderland. “De sfeer was de hele wedstrijd goed. Iedereen had er echt zin in. Dat De Graafschap uiteindelijk na een spannende wedstrijd ook nog eens won maakte de dag helemaal compleet. Of ik zoiets vaker zou willen doen? In het stadion zitten is één van de mooiste dingen om te doen. Het probleem is echter dat je de tijd moet vinden om een wedstrijd live bij te wonen. Als Kamerlid ben ik vaak lange dagen onderweg en de schaarse vrije tijd die ik heb gebruik ik graag om zelf een balletje te trappen.” Dat doet de inwoonster van Nijmegen bij een club uit haar eigen woonplaats. Ook ziet Westerveld in het amateurvoetbal ook nog steeds dingen die niet thuishoren op en naast het voetbalveld. “Incidenten in het amateurvoetbal is helaas ook iets van alle jaren. Wellicht is dat gevolg van kopieergedrag, want in stadions

33 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication