Op 21 november 2020 maakt Mawouna Amevor als 19-jarige voor het eerst zijn opwachting in het betaalde voetbal. Op die dag neemt FC Dordrecht het op in Rotterdam tegen Sparta. Geografisch gezien een derby, maar in de praktijk was dat niet echt het geval. “Er komen natuurlijk bij het eerste elftal meer supporters en er staat ook meer op het spel, dat zorgt ook weer voor de nodige emotie. Ze noemden het wel de Rijnmondderby, maar ik voelde niet echt de derbysfeer die ik later in mijn carrière bij andere clubs wel heb gevoeld.” In totaal speelde Amevor drie seizoenen in het groen-wit van FC Dordrecht voordat hij in de zomer van 2013 de overstap maakte naar Go Ahead Eagles. Bijzonder was dat de Deventenaren in de playoffs voor promotie naar de Eredivisie de eerste horde was die de ‘Schapenkoppen’ moesten nemen. In aanloop naar de play-offs groeide het geloof in een goede nacompetitie bij de aanhang van FC Dordrecht. “Dan komt promotie toch een stap dichterbij, komt er meer emotie bij kijken en raken de tribunes voller.” Wat op dat moment velen niet weten is dat Go Ahead Eagles, de tegenstander in het eerste tweeluik, al langer achter de verdediger aanzit en dat hij wel eens tegen zijn toekomstige club speelt. “De interesse was er al in de winterstop van het seizoen 2012/2013. We streden allebei om een ticket in de playoffs dus het was logisch dat ze me bij FC Dordrecht niet zomaar lieten gaan naar een concurrent.” Uiteindelijk won Go Ahead Eagles het tweeluik overtuigend. De ‘Eagles’ wonnen met 6-3 over twee wedstrijden waardoor het sprookje voor FC Dordrecht al snel voorbij was. De wedstrijden erna wonnen de Deventenaren ook waardoor Go Ahead Eagles eind mei het Eredivisie-ticket opeiste. Een paar weken na de promotie werd de komst van Amevor wereldkundig gemaakt en verkaste de mandekker van Dordrecht naar Deventer voor een avontuur in de Eredivisie. “Ik kijk heel positief terug op mijn tijd bij Go Ahead Eagles. Ze worden vaak geroemd vanwege de goede sfeer, een beetje Engels ook. Dat namen ze ook mee naar de uitwedstrijden waardoor we ook in uitwedstrijden het idee hadden dat de twaalfde man er bij was.” Door de overstap naar de Eredivisie maakte het voetballeven van Amevor ook een omslag. Zo werden de druilerige, natte en koude vrijdagavonden in Oss, Helmond en Maastricht ingeruild voor de grote stadions in Amsterdam, Rotterdam en Eindhoven. “Toch is de Kuip het mooiste stadion waar ik heb gespeeld. De sfeer van het legioen, de goede grasmat en de tunnel is zeker wel iets bijzonders in Nederland. Het heeft veel indruk op me gemaakt.” Naast de wedstrijden tegen Ajax, Feyenoord en PSV stond ook de IJsselderby na een jaar afwezigheid weer op het programma voor Go Ahead Eagles. Samen met de Gelderse en Friese derby behoort de IJsselderby tot één van de meest beladen wedstrijden in Nederland en dat heeft de Togolees gelijk gemerkt als nieuwkomer in de selectie. “Er werd veel getreiterd over en weer. Er werden ook dingen van elkaar gestolen. De kampioensschaal van PEC Zwolle werd gestolen door Go Ahead Eagles-supporters en in Deventer werd het stadion beklad met de kleuren blauw en wit. Het leeft wel bij beide clubs.” Amevor speelde de derby vier keer en stond vaker aan de goede kant van de score. In 2013/2014 wonnen beide clubs de derby één keer en een jaar later gingen de ‘Eag64 les’ er twee keer met de winst van door. “Er hangt bij de derby een mooie sfeer. Het geluid wat van de tribunes afkomt is wel een tandje harder dan bij andere wedstrijden. Je proeft op het veld ook de haat naar elkaar op de tribunes.” “Zelfs in de lagere competities zitten de stadions en tribunes bomvol. Het is niet normaal hoeveel betaald voetbalclubs er in Engeland zijn.” Na twee seizoenen Go Ahead Eagles kwam er een einde aan het verblijf in Deventer. Ondanks twee overwinningen in de IJsselderby degradeerde Go Ahead Eagles via de nacompetitie naar de Jupiler League. Wel werd er via het fair playklassement Europees voetbal gehaald. “Het is jammer om Europees voetbal te missen, maar het is lastig te voorspellen dat een club als Go Ahead Eagles via zo’n manier Europa haalt. Uiteindelijk werd mijn contract ook niet verlengd dus moest ik al uitkijken naar iets anders.” Dat lukte snel. In de zomer van 2015 maakte Amevor zich op voor zijn eerste buitenlandse avontuur. De verdediger streek neer in Engeland bij Notts County. De Engelse club speelde op dat moment op het vierde niveau. Op deze manier maakte hij dus voor het eerst kennis met het voetballand Engeland. “Zelfs in de lagere competities zitten de stadions en tribunes bomvol. Het is niet normaal hoeveel betaald voetbalclubs er in Engeland zijn.” Ondanks dat Amevor met zijn postuur, mentaliteit en karakter perfect in Engeland past bleef zijn avontuur bij Notts County beperkt tot één seizoen. Toch kijkt hij met een positief gevoel terug op zijn tijd in het zwart-wit. “De sfeer was er altijd wel goed. Over het algemeen kwamen er wel oudere mensen kijken, maar dat is ook niet zo gek. Notts County is één van de oudere clubs in Engeland. Wat me opviel is dat Engelsen sneller enthousiast worden als er een tackle wordt ingezet. Dan springen ze al gelijk op.” Na zijn periode in Engeland keerde de Togolees terug waar het allemaal voor hem begon, bij FC Dordrecht. Na 2 seizoenen was het tijd om toch weer een nieuw avontuur aan te gaan, maar nu iets verder van thuis. Hij streek neer in Thailand om vervolgens de stap naar Indonesië te maken. “Hoe ze het voetbal daar beleven? In Thailand degelijk, het lag er ook vooral aan waar je voetbalde. Niet alle clubs hebben een grote achterban dus het verschil was duidelijk te merken. In Indonesië is het wel echt een gekkenhuis, dat merk je alleen al op social media. Er zijn de laatste jaren daar ook veel incidenten geweest. Je kunt daar gerust stellen dat mensen echt voor het voetbal leven in Indonesië. Zelf heb ik bijvoorbeeld meegemaakt dat een scheidsrechter een beslissing nam die voor ons niet goed uitpakte waarna supporters hem achterna zaten op het veld. De politie heeft toen moeten ingrijpen om de rust terug te laten keren.” Het fanatisme van de Indonesische bevolking bij het voetbal heeft Amevor dus van dichtbij kunnen en mogen meemaken. Het is iets wat hij niet snel zal vergeten. “Ze zijn er echt altijd en overal. Ook als we naar een uitwedstrijd gingen kwam je steeds maar weer supporters tegen. Dat was bij elke club zo en geeft maar aan wat voetbal met de mens doet daar. Ik zou zo’n avontuur ook zeker aanraden. Zover ik weet zijn de
65 Online Touch Home