Naamgeving Nederlands: Smalbladige weegbree, weversblad, keuneblaren, ezelsoren, hazenoren, lamstong, hondsribbe, vallingkruid, hoestkruid, wondkruid, jeukkruid, insectenkruid, allergiekruid, zwerenkruid, soldatenkruid, blarenkruid, geneesblad, zenuwkruid, … Frans: Petit plantain, Oreille de lièvre, herbe au charpentier, … - Plantago is afgeleid van van “Planta pedis” of voetzool, vanwege de vorm van de grote weegbree, of Plantago major, die gebruikt werd als inlegzool bij primitief schoeisel, waardoor dit comfortabeler aanvoelde. - Lanceolata wil zeggen: lansvormig, spiesvormig. Herkomst en vindplaats Inheems in gans Europa, Noord- en Centraal-Azië tot aan de Himalaya en in Noord-Afrika. Ingevoerd in Noord-Amerika en andere gematigde gebieden. Houdt van goed doorlatende, vochtige en neutrale tot basische, matig humusrijke, zandige grond in zon of halfschaduw. Zeer wijd verspreid en welig groeiend kruid in graslanden, wegbermen, spoorwegbermen, … zijn sporen in de volksgeneeskunde. Pelgrims gebruikten de bladeren bij verstuikingen en kleine ongemakken. Hildegard von Bingen raadde weegbree onder andere aan bij beten van giftige spinnen en andere insecten, ook bij gezwollen klieren. Paraselsus gaf aan dat volgens de signaturenleer de sterke nervatuur bij smalle weegbree wijst op een werking op het zenuwstelsel. Dodoens raadde weegbree aan bij slecht helende wonden en verzweringen, het sap bij oorpijn en vermoeide ogen, de wortel te kauwen bij tandpijn, nier- en leverproblemen. Künzle loofde weegbree bij hoest en heesheid. Zigeuners verkochten weegbreezalf tegen allerlei problemen. Noord-Amerikaanse indianen gebruikten weegbree bij slangenbeten, maalden de zaden om meel van te maken (Indian wheat). Tijdens de oorlogen werd weegbree gebruikt als noodvoedsel in salades en als veevoer. Gebruikte delen en belangrijkste inhoudsstoffen Het gehele kruid of de jonge bladeren geoogst tijdens de bloei. Iridoïden, slijmstoffen, kiezelzuur, looistoffen, bitterstof, flavonoïden Mineralen: vooral kalium en zink; ook calcium, zwavel, silicium, ijzer, mangaan. Verder nog diverse triterpeen- en fenolzuren, enzymes, vit C, K, Carotenoïden, cumarines, chlorophyl, fosforzuur, suikers, pectine, … Inwendig gebruik bij Bronchitis, chronische bronchitis, droge, nerveuze hoest, verkoudheden. Herstel van de longen na longziekten, adjuvans bij astma. Sinusitis, laryngitis (strottenhoofdontsteking), angina en faryngitis (amandelontsteking), otitis media (middenoorontsteking). Hooikoorts en chronische neusverkoudheden. Maagwandontsteking, maag- darmslijmvliesontsteking, maagzweren, diarree, dikke darmontsteking, spastisch colon. Urinewegontsteking met pijnlijk plassen, nierontsteking en overdreven menstrueel bloedverlies. Geschiedenis en traditioneel gebruik Smalle weegbree werd zo’n 12 000 jaar geleden reeds gebruikt als voedselbron in Koerdistan, zo bewijzen archeologische vondsten. In de oudheid gebruikt door onder meer Galenus, bij beten van wilde dieren, steken van wespen, bijen en schorpioenen, slecht genezende wonden: vooral het sap en het vers gekneusd blad! Ook bij huiduitslag, als kalmerend, rustgevend oogwater en inwendig bij hoest verdiende smalle weegbree stilaan © foto - pinterest 12 Uitwendige toepassingen Insectenbeten, schaafwonden, bloedende wonden, zweren, slecht helende wonden. Jeukende huidaandoeningen, eczeem, dauwworm, acné, puistjes, allergische huidaandoeningen, psoriasis, dermatitis, kloven, aambeien, herpes zoster (zona, gordelroos) Verwerkingsvormen en toepassingen De beste preparaten zijn tincturen, verse extracten en sappen.
13 Online Touch Home