Een waar gebeurd familierelaas over een gezin uit Wulveringem, wat oorlog 1914-18 deed met mensen “ tijdens” en “erna”. Luk Grypdonck deel 13 De rotvaart der volkeren … vervolg ... Het leven van de figuur Henri Dunant verliep onwaarschijnlijk dramatisch onrechtvaardig!!! Geboren op 08 mei 1828 in Genève groeide hij op in een welgestelde familie die calvinistisch gezind was. Zijn familie stond erom bekend sociaal zeer bewogen te zijn en hield zich ledig met armoedebestrijding en ziekenzorg, wat een heikel punt was in heel Europa op dat eigenste moment. Dunant werd zakenman–bankier, net datgene waarvoor Napoleon III hem onder de arm had genomen. Na de historie van Solferino investeerde Dunant veel in kostbare tijd en in eigen financiële middelen om de organisatie van het Rode Kruis op poten te zetten. Met als gevolg dat zijn zaak onder auspiciën van Napoleon III op de fles ging. Maar er was heel wat anders aan de gang !?! Dunant mocht wel verweten worden zijn zakenbeheer ten dele naïef verwaarloosd te hebben: het was niet te wijten aan vervalsingen of winstbejag. Integendeel! Dunant als secretaris vormde een Rode Kruiscomité met 4 andere personages: Gustave Moynier, jurist en voorzitter van de Geneefse Vereniging voor Publiek Welzijn, legergeneraal Henri Dufour en 2 dokters Louis Appia en Théodore Maunoir. Van in den beginne lagen Dunant en Moynier (foto rechts) met elkaar in de clinch in hun visie over planning en aanpak van het neutraliteitsprincipe voor hulpverleners. Moynier wou een pragmatischer aanpak, wijl Dunant meer een visionaire idealist was. Het kwam zover dat Moynier Dunant openlijk ging attaqueren en het voorzitterschap opeiste. In april 1867 ging Dunant zijn “Crédit Genevois” bankroet. Na een uitspraak van de handelsrechtbank te Genève op 17 augustus 1868 kwam Dunant in het oog van de storm terecht. Zijn familie en heel wat van zijn vriendenkring leden hierdoor zware verliezen. De sociale gemeenschap in Genève met streng Calvinistische traditie vond het nodig hem uit het Rode Kruiscomité buiten te gooien. Op 25 augustus 1868 moest hij terugtreden als secretaris en op 8 september werd hij volledig verwijderd uit de RK-scène!!! Moynier die zich al in 1864 als voorzitter naar voren wist te wringen, heeft hierin een vuile rol gespeeld! In februari 1868 kwam daar nog bovenop het overlijden van zijn moeder. Nog datzelfde jaar werd hij ook buitengezet uit de YMCA-organisatie (Young Men Christian Association) spijts hij de mede-auteur was van het YMCAhandvest. De heisa en enggeestigheid kotsbeu, keerde Dunant Genève voorgoed de rug toe om nooit meer terug te keren naar zijn geboortestad. © Wikpedia In de daarop volgende jaren wendde Moynier al zijn invloed aan, opdat Dunant nergens steun of hulp zou krijgen van vrienden. Moynier schuwde geen malversaties om Dunant in de problemen te brengen. Om er maar twee te noemen die Moynier niet kan ontkennen: - De gouden medaille voor “Morele Wetenschappen” uitgereikt in Parijs werd toegekend aan Dunant. Maar Moynier manipuleerde het zaakje dusdanig dat de geldsom verdween in de kas van het Rode Kruiscomité, waarna Moynier zich persoonlijk verrijkte en Dunant niets ontving. - Vervolgens was er Napoleon III zijn voorstel om de helft van Dunant zijn schulden over te nemen, mits Dunants vriendenkring eventueel de andere helft wilde garanderen. Moynier heeft er werkelijk alles aan gedaan om dat te dwarsbomen. Dunant verkaste naar Parijs en leefde er in armoedige omstandigheden. 1
2 Online Touch Home