2

Toen Stefaan me vroeg om mijn ervaringen te delen in het dorpsgazetje, dacht ik: waarom ik? Wat heb ik te vertellen? Wie is daarin geïnteresseerd? Maar ik weet ook als Stefaan iets vraagt, dan zit daar een reden achter. Misschien moet er toch iets zijn dat ik kan bijbrengen? En zo begon ik wat op papier te zetten en besefte dat het misschien toch nog wat kon worden. Jo en ik woonden vanaf onze huwelijksdag in Roeselare. Daar hebben we ons leven grotendeels opgebouwd en twee kinderen opgevoed. We startten vanaf nul een eigen zaak met atelier en winkel, gespecialiseerd in inoxverwerking. Na 16 jaar hielden we het voor bekeken. We wilden een rustiger leven leiden en verkochten met succes onze zaak. We gooiden ons leven over een andere boeg. Jo besloot om zijn ‘stiel’ - lassen en verwerken van inox - aan te leren aan de opkomende jeugd. Hij begon les te geven: eerst in Roeselare en daarna in Veurne. Zo leerden we de mooie Westhoek kennen. Het stond voor ons beide vast: als je we ooit nog zouden verhuizen, dan zeker naar de Westhoek! De streek met de mooie natuur en pittoreske dorpjes, hadden ons hart veroverd. Nooit gedacht dat dit werkelijkheid zou worden! Na drie jaar weg en weer pendelen tussen Roeselare en Veurne; na het verkrijgen van een ‘leeg nest’ bij het vertrek van onze zonen, besloten we dat het tijd was om onze horizonten te verruimen. We tastten voorzichtig af en bekeken de mogelijkheden. We waren ervan overtuigd dat we ook in deze streek onze toekomst verder konden uitbouwen. We zochten in de eerste plaats een gewone gezinswoning en ik zou wel iets vinden om nog een paar uur per week te gaan werken. We zouden dan wel zien. Alles kreeg een andere wending toen we per toeval een gerenoveerde hoeve vonden die dienst kon doen als B&B. Ik studeerde indertijd Toerisme, had mijn diploma behaald, en een oude droom kwam terug tot leven. Wat als ik nu van thuis uit zou werken en gasten ontvangen en begeleiden tijdens hun vakantie in de Westhoek? Ondertussen had Jo een vaste job gevonden als vakleerkracht in het toenmalige VTI van Veurne en ik kon mijn job thuis uitoefenen. Een heel goede combinatie! We waren meteen verliefd op het ‘Oud Moeshof’, onze B&B. Ik zag het helemaal voor mij: de aanpak, de inrichting, de ontvangst van gasten, enz. Ik kon mijn ding kwijt in het zelf inrichten van de kamers, het decoreren van de ruimtes en de tuin. Na een aantal zware maanden waarin we de B&B volledig moesten herinrichten, schilderen, aanpassen en op poten zetten, konden we eindelijk in 2015 openen. Van bij het begin was het een succes. Elk jaar weer groeide het aantal boekingen. Veel gasten kwamen jaarlijks terug, zelfs tot 2 of 3 keer per jaar! Het werden vrienden. Wat heb ik genoten van al die verhalen, van al die ontmoetingen. Het is een verrijking in mijn leven geweest. Iets wat niemand mij nog kan afnemen. © alle foto’s in dit artikel - Jo & Inge 2

3 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication