3

Claude De Beuckelaere, huisregisseur de St.-Omaarsgilde boven de doopvont gehouden. De eerste grote uitdaging kwam er in 1980. Toen werd de klassieker van Felix Timmermans “En waar de sterre bleef stille staan” door 16 spelers, 7 maal opgevoerd in het uniek decorum van de Driekoningenschuur. Op de première zat Lia Timmermans in de zaal en zij zag dat het goed was. Elk jaar een nieuw avondvullend toneelwerk én een nieuw wagenspel brengen leek voor een kleine dorpsgemeenschap te hoog gegrepen. Daarom werd er beslist om op de pare jaren een avondvullend toneelstuk te programmeren terwijl op de onpare jaren een nieuw wagenspel zou aangeleerd worden. Maar de St.-Omaarsgilde had in de loop der jaren nog heel wat meer noten op haar zang. Op geregelde tijdstippen werden diverse vormen van toneel opgevoerd : kersttoneel, cabaret, comméren aan de pompe, straattheater, theaterwandelingen, gelegenheidsopvoeringen bij allerhande vieringen, uitbeelden van dialectwoorden en –uitdrukkingen op Focus en WTV, deelname aan historisch Veurne, fronttheater, Vrouwen in de Grootte Oorlog,…. 40 jaar St.-Omaar Er waren eens … (zo beginnen de meeste sprookjes) 2 westhoekdorpen die al sinds de middeleeuwen als een Siamese tweeling aan elkaar klikten. Maar bij de eerste fusiegolf in 1970 verloren Vinkem en Wulveringem hun zelfstandigheid en werden ze samen “Beauvoorde”. De gemeente “Beauvoorde” was echter geen lang leven beschoren want in 1976 werd Beauvoorde bij Veurne gevoegd. De officiële gemeentenaam “Beauvoorde” heeft dus wel geteld 6 jaar bestaan. Is het nu toeval of niet, maar tijdens die jaren 70 van de vorige eeuw ontwikkelde zich in Beauvoorde een explosieve dynamiek op gebied van cultuur en toerisme. Parallel daarmee ontwikkelden zich een tweetal Beauvoordse bedrijven, gespecialiseerd in het vervaardigen van streekproducten : de Beauvoordse Boerenpaté en de Beauvoordse wafels en pannenkoeken. Verenigingen schoten als paddenstoelen uit de grond. Orde van Driekoningen, Opbouwwerk-IJzerstreek, VVV Veurne Ambacht …. Dat resulteerde in tal van activiteiten en evenementen : de poëziefestivals, de gezondheidsmarsen, de verhandelingswedstrijden, de prestigieuze zomertentoonstellingen in Vinkemkerk, de historische praalstoeten, de jaarlijkse zakenlunchen, de boekenmarkten, de Sint Hubertusfeesten, de bewegwijzerde fiets- en autoroutes, de kerstvieringen, de dagen van de toerist, de lentefeesten met de verbranding van de winterkwene, de kerststallenwedstrijden, de folkloristische dorpsmarkten …. Met die folkloristische dorpsmarkt is het voor ons eigenlijk allemaal begonnen. Ieder jaar werd de folkloristische dorpsmarkt traditioneel afgesloten met een middeleeuws wagenspel. Van 1974 tot 1978 ben ik hier in Beauvoorde met de St.-Lutgardis gilde uit Veurne telkens een wagenspel komen opvoeren als opsluit van de dorpsmarkt. In 1979 had de Veurnse toneelgilde echter geen wagenspel meer op haar repertorium. De dorpsmarkt dreigde zo in 1979 het zonder wagenspel te moeten stellen. Maar dat was buiten de waard, in dat geval Carol Vandoorne, gerekend. Hij kwam bij mij aankloppen met de vraag of ik met enkele mensen van ter plaatse een wagenspel in elkaar wou steken. En zo geschiedde ... Op 02 juni 1979 was het zo ver. Hugo Pyfferoen mocht als nar de spits afbijten : “ Gij allen die mij hoort, blijf staan en ga niet voort,...”. Zes acteurs en 1 actrice speelden de ziel uit hun lijf in “De cluyte van Dulle Mie” . Het overdonderend succes smaakte naar meer. In zoverre dat men besliste om een eigen toneelgroep op te richten. Zo werd 3 In 1985 brachten we het wagenspel : “ Z’ is bezeten”. Daarvoor hadden we een kleine orkestrale begeleiding nodig. Een vijftal enthousiaste muzikanten speelden tijdens dat wagenspel een aantal vrolijke deuntjes op verschillende muziekinstrumenten. Het werd een waar succes en daarom groeide de idee om een eigen muziekgroep op te richten. Maar men botste op een aantal – voornamelijk financiële – problemen. Een koor bleek beter haalbaar. En zo ontstond het Plovi koor onder de bezielende leiding van wijlen Anna Haghedooren. Het Plovi koor zou nog een 5tal jaar onder de vleugels van St.Omaar blijven. Met een bruidsschat van 10.000 frank ging het koor in 1990 uiteindelijk op eigen benen verder. De St.-Omaarsgilde heeft als thuisbasis Beauvoorde. Maar ook buiten Beauvoorde stonden de acteurs en actrices meermalen op de bühne. Zo waren ze op verplaatsing te zien in Veurne, Poperinge, Houtem, De Panne, Oeren, Steenkerke, Ieper, Fortem, Zeebrugge, Avekapelle, Alveringem, Diksmuide, Izenberge, Zandvoorde en Zonnebeke. Met optredens in het Franse Sint-Winnocksbergen en het Nederlandse Goes en Borsele ging de groep zelfs de internationale toer op. Beauvoorde bezit geen uitvoeringszaal met een toneelaccommodatie. Onze eerste vaste stek werd de 17de eeuwse Driekoningenschuur van Restaurant Driekoningen. Na 20 jaar moesten we noodgedwongen verhuizen naar de Vinkemse St.-Audomaruskerk. Ondanks de vele beperkingen en een gebrekkige accommodatie bleven wij daar 10 jaar lang ons trouw theaterpubliek verwennen met onze theaterkunsten. In 2010 stond “De surprise van Otto Steenkiste” op het programma. Een stuk met een ruime bezetting en daardoor moeilijk te spelen in Vinkemkerk. Zo kwamen we terecht in ’t Pannenkoekhuis, de voormalige fabrieksruimte van de Beauvoordse wafels en pannenkoeken. Maar… ’t Pannenkoekhuis veranderde in 2017 van eigenaar en zo moesten we voor de vierde keer al uitkijken naar een nieuwe speellocatie. Uiteindelijk zijn wij geland in zaal Caroline, die in feite minder geschikt is voor toneel (o.a. door de beperkte hoogte). We hebben dan maar van de nood een deugd gemaakt en vorig jaar brachten we er, met groot succes, “ Allé pepé” voor meer dan 1.300 toeschouwers . Ik wil langs deze weg ook graag het gemeentebestuur danken voor al de logistieke steun dat wij in die 40 jaar van hen mochten ontvangen. Ook wil ik het gemeentebestuur van harte danken voor de opslagruimte die ons een tiental jaar geleden hier in zaal Caroline ter beschikking werd gesteld. Veertig jaar is een lange tijd. We hebben een poging ondernomen om iedereen die op de een of andere manier actief was binnen onze toneelgilde op te sporen. We hebben er 275 geteld . Onderweg hebben wij spijtig genoeg van 45 mensen definitief afscheid moeten nemen. Op deze feestviering wil ik

4 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication