40 jaar Toneelkring St.-Omaar Beauvoorde preus lik fjirtig © alle foto’s - St.-Omaarsgilde 22 september werd tijdens een academische zitting in het OC Caroline teruggekeken naar 40 jaar SintOmaarsgilde, de Beauvoordse toneelking. Graag maak ik hier een plaatsje vrij voor de speeches die er gehouden werden. Speeches in willekeurige volgorde Burgemeester Peter Roose Kwatongen zeggen wel eens dat politici geboren toneelspelers zijn. Maar wanneer we vandaag de nationale politieke actualiteit volgen dan merken we inderdaad meerdere toneelvormen van drama, tragedie en soms klucht. Climax en anticlimax zijn in elk geval verzekerd, in de Brusselse milieus. Dichterbij in de Westhoek werd de afgelopen jaren heel wat onderzoek gedaan naar de vitaliteit van onze dorpen. Menig vorsers doorkruisten het landschap van de Westhoek op zoek naar die kenmerken die een veerkrachtig dorp omschrijven. Vaak worden dan uitdagingen geformuleerd waarmee dorpsbewoners te kampen hebben op het vlak van aanbod van basisvoorzieningen, de bereikbaarheid van het dorp, de graad van pendelen, het participeren in sociale verbanden, het gemis aan sociale relaties, de woon- en zorgbehoefte, de vervoersarmoede, … Terechte vragen, maar te vaak negatief geconnecteerd. Te weinig wordt stilgestaan bij de impact van een bloeiende culturele vereniging, is het nu een harmonie of een toneelvereniging, of een dynamische feestcommissie die als katalysator kan werken voor een veerkrachtig dorp. De toneelvereniging St.-Omaar bewijst vandaag met haar 40 jarig bestaan in de fleur van een mensenleven te zitten. Zij zorgt voor een echt verbindend karakter bij de dorpsbewoners. Want het spelen van toneel vraagt heel wat vrijwilligers : zowel voor en achter de schermen. Het bij voorkeur rekruteren van de vrijwilligers in het dorp garandeert het authentiek karakter van de vereniging. Wat veertig jaar terug mogelijks als een droom is ontstaan, is vandaag uitgegroeid tot een boeiend toneelboek. In het rijkgevuld boek van St.-Omaar valt meteen op – wanneer je dat boek openslaat - dat gedurende 40 jaar een geweldige ledengroep die toneelvereniging grootgebracht heeft. En bovendien lees je tussen de regels dat het enthousiasme en het samenhorigheidsgevoel van al zijn leden, de creativiteit van zijn decorploeg, het vakmanschap van hun technici hun sterkste wapens waren en nog zijn om van St.-Omaar te maken wat het vandaag is. Een toneelvereniging die bewust toneel wil spelen voor het volk. Volkstheater waar de toeschouwer zich gemakkelijk in herkent. Tragikomedies waar de levensproblematiek niet uit de weg gegaan wordt. Onvergetelijke kerstsfeer. IJzige spanning en dolle komedies, deur in, deur uit. Muziektheater, straattheater, monologen…, wat een gevarieerd aanbod gedurende die 4 decennia. Elke vereniging die zichzelf respecteert heeft een patroonheilige zoals de muzikanten en de koren die de H. Cecilia vieren. De toneelspelers zouden op 7 november een zekere Willibrord moeten vieren. Maar de toneelspelers van Beauvoorde kozen voor de naam St.-Omaar, zoals de naam van de voormalige parochiekerk te Vinkem (maar ook verwijzend naar Booitshoeke, Adinkerke, Alveringem, Beveren a/d IJzer) verwijzend naar de eerste bisschop van Terwaan die in opdracht van koning Dagobert I de Germaanse Morinnen opnieuw moest kerstenen. De Orde is heden 40 jaar jong. En heeft een bijzonder moeilijke periode kunnen trotseren: met name de naoorlogse periode, gekenmerkt door de opkomst van een heuse en overrompelende vrije tijdsindustrie. Meer nog de toneelvereniging is erin geslaagd om steeds authentiek te blijven. Om opnieuw, voor de zoveelste keer, op te staan na het vallen van het doek. Een impuls om hogerop te gaan. Om nieuwe horizonten te verkennen. Om zichzelf, nog maar eens, op de proef te stellen, uit te dagen. Want is dat niet de mooiste, menselijk ambitie, die een toneelspeler zich kan stellen? Zichzelf overstijgen, in een confrontatie mét zichzelf, met zijn of haar medespelers en met het publiek? Zichzelf overtreffen in een rol? Om zo, doorheen de inleving in en de verpersoonlijking met een personage, een sterkere vertolker te worden. Maar ook met de betrachting om niet alleen een nog meer overtuigende vertolker te worden van het gespeelde, maar ook en misschien bovenal steeds meer en steeds beter een mondige vertolker te zijn van de eigen wil, van het eigen inzicht, van het eigen kunnen. Het theater is steeds een authentiek middel geweest tot culturele ontvoogding, tot intellectuele zelfontplooiing en niet louter als artistiek doel op zich. Dit is onmiskenbaar één van de kernelementen van het amateurtheater. Laten we dit dan ook met veel plezier koesteren voor de volgende 10 jaar in de richting van het half eeuwfeest. 1
Marieke Stubbe , dochter van Nicole, zorgde voor de inleiding. Nicole Dekervel, voorzitter “Ik zien vandage preus lik veertieg … omdamme wieder het veertiegjarieg bestoan van nuze Sint-Omaarsgilde kunnen vieren. Ik zien preus lik veertief … omdat ik junder met zovelen kunnen verwelkommen, burgemeester Peter Roose, schepenen Mouton en Hoste, gemeenteraadslid Marieke Stubbe en de afgevaardigden van Open Doek: Bernard Vanoverberghe, Domien Vantomme en Jesje Vanhove. En gieder ollemale, beste leden van de St.-Omaarsgilde. Ik zien vandage preus lik veertieg op dat schone verhaal van nus, e verhaal van deurezetten, respect vo makoar en de hechte vriendschapsband. Ik zien vandage ook preus lik veertig op ol die menschen die der niemi kunnen bie zien. We goan junder noois vergeten … En ik bluven preus lik veertieg op junder ollemoale, vandage, morgen en oltied were, op die schone biedrage dat we ol leverden an nu schone dorp Beauvoorde. En ik hopen ut de grond van myn erte dat het nog lange ku bluven deuren … Ik bedanken junder! Receptie: Ik zien nog oltied preus lik veertieg omdat ik junder nu kunnen uitnodigen op de receptie. Liederen gaven glans aan deze viering ... foto’s, v.l.n.r. - boven: Katy Deveyckx, begeleid door Rita Derycke - Marieke Stubbe en Dirk Boeten - onder: Ivo Ryckeboer en Joris Baron 2
Claude De Beuckelaere, huisregisseur de St.-Omaarsgilde boven de doopvont gehouden. De eerste grote uitdaging kwam er in 1980. Toen werd de klassieker van Felix Timmermans “En waar de sterre bleef stille staan” door 16 spelers, 7 maal opgevoerd in het uniek decorum van de Driekoningenschuur. Op de première zat Lia Timmermans in de zaal en zij zag dat het goed was. Elk jaar een nieuw avondvullend toneelwerk én een nieuw wagenspel brengen leek voor een kleine dorpsgemeenschap te hoog gegrepen. Daarom werd er beslist om op de pare jaren een avondvullend toneelstuk te programmeren terwijl op de onpare jaren een nieuw wagenspel zou aangeleerd worden. Maar de St.-Omaarsgilde had in de loop der jaren nog heel wat meer noten op haar zang. Op geregelde tijdstippen werden diverse vormen van toneel opgevoerd : kersttoneel, cabaret, comméren aan de pompe, straattheater, theaterwandelingen, gelegenheidsopvoeringen bij allerhande vieringen, uitbeelden van dialectwoorden en –uitdrukkingen op Focus en WTV, deelname aan historisch Veurne, fronttheater, Vrouwen in de Grootte Oorlog,…. 40 jaar St.-Omaar Er waren eens … (zo beginnen de meeste sprookjes) 2 westhoekdorpen die al sinds de middeleeuwen als een Siamese tweeling aan elkaar klikten. Maar bij de eerste fusiegolf in 1970 verloren Vinkem en Wulveringem hun zelfstandigheid en werden ze samen “Beauvoorde”. De gemeente “Beauvoorde” was echter geen lang leven beschoren want in 1976 werd Beauvoorde bij Veurne gevoegd. De officiële gemeentenaam “Beauvoorde” heeft dus wel geteld 6 jaar bestaan. Is het nu toeval of niet, maar tijdens die jaren 70 van de vorige eeuw ontwikkelde zich in Beauvoorde een explosieve dynamiek op gebied van cultuur en toerisme. Parallel daarmee ontwikkelden zich een tweetal Beauvoordse bedrijven, gespecialiseerd in het vervaardigen van streekproducten : de Beauvoordse Boerenpaté en de Beauvoordse wafels en pannenkoeken. Verenigingen schoten als paddenstoelen uit de grond. Orde van Driekoningen, Opbouwwerk-IJzerstreek, VVV Veurne Ambacht …. Dat resulteerde in tal van activiteiten en evenementen : de poëziefestivals, de gezondheidsmarsen, de verhandelingswedstrijden, de prestigieuze zomertentoonstellingen in Vinkemkerk, de historische praalstoeten, de jaarlijkse zakenlunchen, de boekenmarkten, de Sint Hubertusfeesten, de bewegwijzerde fiets- en autoroutes, de kerstvieringen, de dagen van de toerist, de lentefeesten met de verbranding van de winterkwene, de kerststallenwedstrijden, de folkloristische dorpsmarkten …. Met die folkloristische dorpsmarkt is het voor ons eigenlijk allemaal begonnen. Ieder jaar werd de folkloristische dorpsmarkt traditioneel afgesloten met een middeleeuws wagenspel. Van 1974 tot 1978 ben ik hier in Beauvoorde met de St.-Lutgardis gilde uit Veurne telkens een wagenspel komen opvoeren als opsluit van de dorpsmarkt. In 1979 had de Veurnse toneelgilde echter geen wagenspel meer op haar repertorium. De dorpsmarkt dreigde zo in 1979 het zonder wagenspel te moeten stellen. Maar dat was buiten de waard, in dat geval Carol Vandoorne, gerekend. Hij kwam bij mij aankloppen met de vraag of ik met enkele mensen van ter plaatse een wagenspel in elkaar wou steken. En zo geschiedde ... Op 02 juni 1979 was het zo ver. Hugo Pyfferoen mocht als nar de spits afbijten : “ Gij allen die mij hoort, blijf staan en ga niet voort,...”. Zes acteurs en 1 actrice speelden de ziel uit hun lijf in “De cluyte van Dulle Mie” . Het overdonderend succes smaakte naar meer. In zoverre dat men besliste om een eigen toneelgroep op te richten. Zo werd 3 In 1985 brachten we het wagenspel : “ Z’ is bezeten”. Daarvoor hadden we een kleine orkestrale begeleiding nodig. Een vijftal enthousiaste muzikanten speelden tijdens dat wagenspel een aantal vrolijke deuntjes op verschillende muziekinstrumenten. Het werd een waar succes en daarom groeide de idee om een eigen muziekgroep op te richten. Maar men botste op een aantal – voornamelijk financiële – problemen. Een koor bleek beter haalbaar. En zo ontstond het Plovi koor onder de bezielende leiding van wijlen Anna Haghedooren. Het Plovi koor zou nog een 5tal jaar onder de vleugels van St.Omaar blijven. Met een bruidsschat van 10.000 frank ging het koor in 1990 uiteindelijk op eigen benen verder. De St.-Omaarsgilde heeft als thuisbasis Beauvoorde. Maar ook buiten Beauvoorde stonden de acteurs en actrices meermalen op de bühne. Zo waren ze op verplaatsing te zien in Veurne, Poperinge, Houtem, De Panne, Oeren, Steenkerke, Ieper, Fortem, Zeebrugge, Avekapelle, Alveringem, Diksmuide, Izenberge, Zandvoorde en Zonnebeke. Met optredens in het Franse Sint-Winnocksbergen en het Nederlandse Goes en Borsele ging de groep zelfs de internationale toer op. Beauvoorde bezit geen uitvoeringszaal met een toneelaccommodatie. Onze eerste vaste stek werd de 17de eeuwse Driekoningenschuur van Restaurant Driekoningen. Na 20 jaar moesten we noodgedwongen verhuizen naar de Vinkemse St.-Audomaruskerk. Ondanks de vele beperkingen en een gebrekkige accommodatie bleven wij daar 10 jaar lang ons trouw theaterpubliek verwennen met onze theaterkunsten. In 2010 stond “De surprise van Otto Steenkiste” op het programma. Een stuk met een ruime bezetting en daardoor moeilijk te spelen in Vinkemkerk. Zo kwamen we terecht in ’t Pannenkoekhuis, de voormalige fabrieksruimte van de Beauvoordse wafels en pannenkoeken. Maar… ’t Pannenkoekhuis veranderde in 2017 van eigenaar en zo moesten we voor de vierde keer al uitkijken naar een nieuwe speellocatie. Uiteindelijk zijn wij geland in zaal Caroline, die in feite minder geschikt is voor toneel (o.a. door de beperkte hoogte). We hebben dan maar van de nood een deugd gemaakt en vorig jaar brachten we er, met groot succes, “ Allé pepé” voor meer dan 1.300 toeschouwers . Ik wil langs deze weg ook graag het gemeentebestuur danken voor al de logistieke steun dat wij in die 40 jaar van hen mochten ontvangen. Ook wil ik het gemeentebestuur van harte danken voor de opslagruimte die ons een tiental jaar geleden hier in zaal Caroline ter beschikking werd gesteld. Veertig jaar is een lange tijd. We hebben een poging ondernomen om iedereen die op de een of andere manier actief was binnen onze toneelgilde op te sporen. We hebben er 275 geteld . Onderweg hebben wij spijtig genoeg van 45 mensen definitief afscheid moeten nemen. Op deze feestviering wil ik
graag aan al deze mensen een eresaluut brengen voor alles wat zij betekenen of betekend hebben voor onze toneelgilde. We hebben in de loop der jaren heel wat “schoon “ volk over de vloer gehad. Om er maar enkele te noemen : toenmalig eerste minister Wilfried Martens, Lia Timmermans, Walter Richard, Herbert Flack, Jef Demets, Jan D’Haese,… Allemaal mensen die hun lofbetuigingen niet onder stoelen of banken staken. Maar de persoon die mij na al die jaren het meest is bijgebleven is die Franstalige Brusselaar, monsieur André Husquin, met een zeer gebrekkige kennis van het Nederlands, die in 1990 tweemaal naar onze “Sterre” is komen kijken. Toen ik hem na de vertoning vroeg of hij er wel iets van begrepen had antwoorde hij “Merci pour la rêve que vous m’ avez donner” . Dat is het allermooiste compliment dat ik ooit gekregen heb in mijn lange toneelcarrière De Beauvoordse toneelgilde heeft gedurende 40 jaar een unieke traditie opgebouwd in het creëren van goed volkstoneel. Wij zijn altijd met beide voeten op de grond blijven staan. Wel hebben we in de loop der jaren de lat stelselmatig ietwat hoger gelegd. Maar we zijn nooit beginnen zweven. Ons streefdoel was en blijft nog steeds zo goed mogelijk theater te brengen. Toneel dat mocht gezien worden en dat duizenden mensen aantrok met volks drama en volks amusement. En .. het publiek heeft nooit ongelijk. Bernard Vanoverberghe, coördinator Open Doek Meneer de burgemeester, mevrouw de schepen, beste theaterliefhebbers, Wij zijn zeer vereerd dat wij vandaag hier vandaag even het woord mogen nemen naar aanleiding van de viering van 40 jaar Toneelkring Sint-Omaarsgilde uit Beauvoorde. Mijn naam is Bernard Vanoverberghe, regiocoördinator voor de regio Ieper – Diksmuide bij Opendoek en ben vergezeld van nog twee leden van het regioteam. Als vrijwilliger bij Opendoek proberen wij dicht, bij de groepen van onze regio, te staan om hen de nodige steun en begeleiding te geven en indien nodige de link te maken naar Opendoek Centraal. Wij zijn eveneens vereerd dat wij in naam van Opendoek, de risch Veurne, Vrouwen in den grootte oorlog, enz.. staan op de lijst van herinneringen. De vereniging bleef niet alleen in Beauvoorde zelf het publiek boeien maar zette ook stappen buiten de gemeentegrenzen met heel wat optredens over heel West-Vlaanderen en er werd zelfs de internationale toer opgegaan met optredens over de schréve en in Nederland. De Beauvoordse toneelgilde heeft gedurende 40 jaar een unieke traditie opgebouwd in het creëren van degelijk volkstoneel. Toneel dat mocht gezien worden en dat duizenden mensen aantrok, en nog steeds aantrekt, met volksdrama en volks amusement. Het publiek laten lachen en wenen, daarvoor doen we het toch nietwaar. De vereniging en de jubilarissen zijn onafscheidelijk met elkaar verbonden. De jubilarissen hebben er vaak voor een groot deel toe bijgedragen dat zij het jubileum van de vereniging hebben volgemaakt. Daarom hebben zij ook recht op een deel van de waardering. Dat ook Opendoek bij deze huldiging wilde aanwezig zijn is ook een blijk van onze waardering. Want Opendoek Vlaanderen en Brussel heeft zich tot doel gesteld om mensen die gepassioneerd zijn door theater met elkaar te verbinden, om elkaar te helpen, te stimuleren, te adviseren, te inspireren. Dit doet Opendoek door het verlenen van informatie en advies, door ervoor te zorgen dat leden en medewerkers goed verzekerd zijn, door speelkansen te bieden op nationale en internationale evenementen, door theatercursussen te organiseren voor jongeren en ouderen, door coaching, door zo’n 16.000 theaterteksten ter beschikking te stellen in de theaterbib, teksten die binnenkort allemaal digitaal kunnen bekomen worden, en nog zoveel andere zaken. Maar laten we ons nu richten op de kern van deze huldiging. vereniging en 12 leden mogen betrekken in de huldiging die straks zal plaatsvinden. 15 – 25 en 40 jaar passie voor het theater, dat is niet niets. Ook Opendoek vindt dit reden genoeg om daar even te blijven bij stilstaan en deel te nemen aan jullie huldiging. Wat begon in 1979 met een wagenspel “De Cluyte van Dulle Mie”, naar aanleiding van de Beauvoordse folkloristische dorpsmarkt, is uitgegroeid tot de toneelkring SintOmaarsgilde. Met de eerste volavond voorstellingen in 1980 van “En waar de sterre bleef stille staan” van Felix Timmermans, was de vereniging gelanceerd. 40 jaar later kan er teruggeblikt worden op een succesvol traject. Kersttoneeltjes, cabarets, comméren aan de pompe, gelegenheidsopvoeringen bij allerhande vieringen, theaterwandelingen, uitbeelden van dialectwoorden en uitdrukkingen op FOCUS – WTV, deelname aan histoOpendoek houdt eraan om verenigingen die minstens 50 jaar bestaan en leden die minstens 15 jaar of 25 jaar lid zijn te huldigen en hen een aandenken te schenken. Het kunstwerk dat geschonken wordt is een zeefdruk van de Mechelse kunstenaar Obed Vleugels, dat hij speciaal voor Opendoek heeft ontworpen en met de hand heeft gedrukt. Elke druk is anders en uniek. Woorden zoals: samen, creativiteit, erkenning, dank, passie en expressie werden samengevoegd tot een uniek werk dat wij u graag aan de vereniging en de jubilarissen zullen overhandigen. 4
UITREIKING VAN DE WERKJES EN PINS Mag ik vragen aan de voorzitter van de Sint-Omaarsgilde om het kunstwerkje van Opendoek te willen in ontvangst nemen naar aanleiding van de viering van het veertig jarig bestaan. En nu geen we over tot de huldiging van de leden die minstens 15 of 25 jaar lid zijn. Zij is reeds 17 jaar lid van de SintOmaarsgilde. Ze volgde in 2002 Christine Dequeecker op als souffleuse, in het Nederlands de redplank in geval van een teksthaperingetje. Verder is zo ook behulpzaam bij het aankleden van de decors en “duizend en één” andere werkjes bij de Sint-Omaarsgilde. Graag overhandigen wij een kunstwerkje voor meer dan 15 jaar lidmaatschap aan Mireille Prinsier. Hij is reeds 17 jaar lid van de vereniging. Hij maakte zijn debuut in de voorstellingen van “De klucht van de brave moordenaar” in 2002, als directeur van de gevangenis. Hij schitterde sindsdien in diverse hoofdrollen. Hij maakt ook sinds enkele jaren deel uit van het bestuur van de SintOmaarsgilde. Graag overhandigen wij een kunstwerkje voor meer dan 15 jaar lidmaatschap aan Pol Breyne. Hij is reeds 19 jaar lid van de vereniging en verscheen in het jaar 2000 op vrijersvoeten als Ronny Maelstaf in “Voor een appel en een ei”. Nadien was hij vooral te zien in verschillende cabarets. Hij was ook een aantal jaren bestuurslid tot hij, om beroepsredenen, noodgedwongen moest afhaken. We overhandigen graag een werkje voor meer dan 15 jaar lid, Dirk Boeten. Vanaf 2000 is hij een onmisbare schakel in de werking van de technische ploeg en dus reeds 19 jaar lid. Is ook al een aantal jaren toneelmeester bij de vereniging. Iemand waar je altijd kan op rekenen en is sinds kort ook bestuurslid. Graag overhandigen wij, voor meer dan 15 jaar lid, het kunstwerkje aan Eric Deman. Reeds 21 jaar staat zij, met veel kennis en kunde, in voor de grime bij de vereniging. Zij heeft al ettelijke uren versleten met het wachten op spelers die niet tijdig kwamen opdagen voor de grime maar toch kwam het telkens goed. Graag overhandigen wij een kunstwerkje voor meer dan 15 jaar lid aan Monique Mol. 21 jaar geleden kwam hij de technische ploeg versterken. Vooral de elektrische kant van de zaak zijn, zijn ding. Sinds 2004 tot op heden bedient hij ook de knoppen voor de muzikale ondersteuning bij de voorstellingen. Hij was ook een tijd lang bestuurslid. Graag overhandigen wij een kunstwerkje aan Nicolaas Demolder. 23 jaar lid van de vereniging. Ze begon als souffleuse in “Ze zien zieder zeker zot?” gebracht in 1996. Daardoor kreeg zij ook de acteersmaak te pakken. In 1998 waagde ze zich voor het eerst op de planken in “Naakt met poes.” Misschien komt het daardoor dat ze sindsdien bijna in alle producties meespeelde. Vooral haar rollen als “Commére” zullen steeds bijblijven. Sinds 2004 vervoegde ze de bestuursploeg en werd gepromoveerd tot secretaris. Na het overlijden van Ana Haghedooren nam zij ook de taak van penningmeester op zich. Graag overhandigen wij een kunstwerkje voor meer dan 15 jaar lidmaatschap aan Anita Vanscheeuwyck. Als achtjarig meisje speelde zij een figurantenrolletje in “De woenderdocteur” van Jos Janssens. Ze speelde nadien mee in verschillende producties van de Sint-Omaarsgilde en dit reeds gedurende 35 jaar. Ze is ook verantwoordelijke voor de toneelkledij en is al geruime tijd bestuurslid van de vereniging. Graag overhandigen wij het kunstwerkje en de zilveren pin van Opendoek aan Marieke Stubbe. In 1982 gebeurde er een verschijning binnen de SintOmaarsgilde. Hij verscheen als engel op de scène in “De paradijsvogels.” Na zijn verschijning 37 jaar geleden, is hij nog steeds actief als acteur en lid van de technische ploeg. Ook voor de cabarets heeft hij een speciale affectie. Graag overhandigen wij het kunstwerkje en de zilveren pin van Opendoek aan Dirk Herreman. In het zelfde jaar 1982 zag Beauvoorde hem voor het eerst optreden. Hij speelde met glans de rol van Sinte Pieter in “De paradijsvogels.” Sindsdien is hij bijna altijd present bij ieder optreden van de Sint-Omaarsgilde. Als beschermengel is hij de man die zorgt voor oplossingen voor moeilijke problemen en is hij meer dan 20 jaar bestuurslid. Graag overhandigen wij het kunstwerkje en de zilveren pin van Opendoek aan Daniël Pauwels. 5
Zij debuteerde als “Dulle Mie” in het wagenspel “De cluyte van Dulle Mie” in 1979. Het volgende jaar vertolkte ze met verve de rol van Poliene Pap in “De Sterre” van Felix Timmermans. Ze was vertrokken als actrice in heel wat voorstellingen. Halverwege de jaren 80 volgde zij Stefaan Duron op als voorzitter van de Sint-Omaarsgilde. Om beroepsbezigheden gaf ze die taak door aan Johan Herreman die ze nadien terug opvolgde als voorzitter. Graag overhandigen wij het kunstwerkje en de zilveren pin van Opendoek voor meer dan 25 jaar inzet voor de vereniging. Graag overhandigen wij het kunstwerkje en de zilveren pin van Opendoek aan Nicole Dekervel. Hij is medestichter van de Sint-Omaarsgilde in 1979. Reeds 40 jaar staat hij in voor de regie van alles wat de Sint-Omaarsgilde op de planken brengt. Daarnaast cumuleert hij deze functie nog met die van productieleider. Is sinds de oprichting van de vereniging ook 40 jaar lang bestuurslid. Graag overhandigen wij het kunstwerkje en de zilveren pin van Open doek aan Claude De Beuckelaere. Dit zijn de leden van de vereniging die wij mochten in naam van Opendoek huldigen. Maar loop nog niet weg want er zijn een aantal verdienstelijke leden die de vereniging zelf in de bloemetjes wil zetten. Stefaan SAMPERS (33 jaar) Is sinds 1986 actief in onze toneelgilde voor alles wat grafische vormgeving betreft. De affiches en drukwerk die hij sinds 1986 ontwerpt zijn kunstwerkjes op zich. Gerda HUYGHE (15 jaar) Vanaf 2004 staat Gerda achter de bar en voorziet zij de dorstige kelen van het nodige vocht tijdens de pauze en na de toneelopvoeringen. Enkele jaren later komt haar wederhelft André D’Ondt haar een handje toesteken. Ingrid MAHIEU (17 jaar) Ingrid is vanaf 2002 actief bij de verkoop van de programma’s. In 2004 neemt zij plaats achter het lichtorgel. Vanaf 2014 maakt ze zich verdienstelijk bij de verkoop van de drankbonnen Christine VELLE (21 jaar) Al van 1998 is Christine vaste hulp bij de bediening aan de bar en de verkoop van de programma’s Liliane HUYGHE (25 jaar) Liliane bracht jarenlang toegangskaarten aan de man in haar café “De Arend”. Sinds verleden jaar staat zij geregeld achter de toonbank bij de toneelopvoeringen. Robert BOGAERT (25 jaar) Bertje is onze vaste accordeonist . Op ieder cabaret is hij een onmisbare schakel en dat al 25 jaar lang. Ook in enkel avondvullende stukken ( o.a. “De koning drinkt” en “Kuusvint” ) haalde hij zijn accordeon boven op scene. Lut Haghedooren hield jarenlang alle toneelkledij en rekwisieten zorgvuldig bij op de zolder van haar woning op ’t Zwaantje. Ook op de opvoeringen maakt zij zich verdienstelijk met de verkoop van drankbonnen en programma’s. Luc HERREMAN (37 jaar) Luc is al jarenlang een zeer verdienstelijk lid van de technische ploeg. Een man van weinig woorden waarop men wel steeds kan rekenen. Ook in de bar staat hij zijn mannetje. Maggie Duquesne (40 jaar) Maggie was er al bij in 1979. Zij zit 40 jaar onafgebroken in het bestuur van de toneelgilde. Zij stelde ook haar fabrieksgebouw, waar vroeger de Beauvoordse wafels en 6 pannenkoeken werden gebakken, van 2010 tot 2016 ter beschikking als speelruimte voor onze toneelopvoeringen.
1 Online Touch